در جنوب شهر واشنگتن دی سی ِ آمریکا محله ای تاریخی به نام اولد تاون وجود دارد. ساختمان های این محله با آن معماری قدیمی شان از زیبایی چیزی کم ندارند.
اما در میان همه ی آن ها یک ساختمان به خصوص هست که متمایز از بقیه است: خانه ای کوچک به رنگ آبی پررنگ که بین دو خانه ی بسیار بزرگ تر جای گرفته است.
خانه ی هالنزبری اسپایت که آن را باریک ترین خانه ی آمریکا می دانند، ۲ متر عرض و ۷/۵ متر عمق و در مجموع ۳۰ متر مربع مساحت دارد.
این خانه طی سالیان بدل به مکان پرطرفداری برای گرفتن عکس های به اصطلاح ایسنتاگرامی شده است. بیشتر کسانی که به دیدن این خانه می آیند شروع به عکس گرفتن جلوی آن می کنند. آن ها دست های خود را باز می کنند تا کوچکی عرض خانه را در عکس ها نشان دهند.
یکی دیگر از جذابیت های این خانه برای مردم ماجرایی است که در پشت ساخت آن وجود دارد.
خانه هالنزبری اسپایت در سال ۱۸۳۰ به دست جان هالنزبری ساخته شد.
در جایی که هالنزبری باریک ترین خانه ی آمریکا را ساخت ابتدا یک کوچه وجود داشت که محل عبور و مرور مردم و کالسکه ها بود. هالنزبری که صاحب یکی از خانه های مجاور این کوچه بود از صدای پای رهگذران و اسب های کالسکه هایی که از آن می گذشتند خسته شده بود و برای پایان دادن به این سر و صداها تصمیم گرفت این کوچه را با ساخت یک خانه در جای آن مسدود کند تا دیگر امکان عبور از آن وجود نداشته باشد.
این خانه امروزه ملکی خصوصی است و به فردی به نام جک سامیس تعلق دارد. سامیس این خانه را در سال ۱۹۹۰ به قیمت ۱۳۵ هزار دلار خریداری کرد. او و همسرش، کالین از آن به عنوان یک خانه ی کرایه ای استفاده می کنند.
همانطور که انتظار می رود این خانه بسیار جمع و جور است.
جک و کالین یک بار خانه ی خود را به یک زوج اجاره دادند که می خواستند ببینند تحمل زندگی در کابین یک کشتی تفریحی در سفر به دور دنیا را دارند یا نه. آن ها بعد از اقامت در این خانه به این نتیجه رسیدند که توانایی این کار را دارند.
دو طرف خانه آجری است و هنوز هم رد چرخ کالسکه هایی که زمانی از آن کوچه عبور می کردند در جلوی خانه دیده می شود. این خانه به حیاطی با ۲ متر عرض و ۳/۵ متر عمق باز می شود که دور تا دور آن دیوار کشی شده است.
بدون نظر