باند شماره ۱۰ فرودگاه بین المللی ساوانا/ هیلتون هد در ایالت جورجیای آمریکا نه به خاطر دشوار بودن فرود روی آن بلکه به خاطر یک جفت قبری شهرت یافته که درست در وسط آن سبز شده است.
در جایی که این فرودگاه بین المللی ساخته شده قبلاً یک زمین کشاورزی وجود داشت.
وقتی در جنگ جهانی دوم نیاز به توسعه ی فرودگاه شد، در زمین آن یک قبرستان بود که به خانواده ای به نام داتسون تعلق داشت. بر اساس تخمین ها، نزدیک به ۱۰۰ قبر در این زمین وجود داشت که بخشی از آن ها مربوط به برده های این خانواده بودند.
نوادگان خانواده ی داتسون در برابر جا به جایی قبرها مقاومت می کردند. در نهایت اما همه ی قبرها جز چهار تای آن ها به قبرستان دیگر منتقل شدند.
خانواده ی داتسون که معتقد بودند اجداد آن ها مایل به ترک زمینی نیستند که زحمت زیادی برای کشاورزی در آن کشیده بودند، مصر بودند قبر بنیانگذاران خانواده در سر جای اصلی شان باقی بماند.
قبرهای ریچارد و کاترین داتسون، کشاورزانی که این زمین در ابتدا به آن ها تعلق داشت و در سال های ۱۸۸۴ و ۱۸۷۷ از دنیا رفتند، در حاشیه ی باندهای ۱۰ و ۲۸ این فرودگاه قرار گرفته است.
قبر دو تن از دیگر اقوام داتسون ها – دنیل هیوستون و جان داتسون – هم در فضای سبز نزدیک باندی که بیشترین فعالیت را دارد واقع شده است.
طبق آنچه در وبسایت فرودگاه بین المللی ساوانا/ هیلتون هد جورجیا آمده است این ها «تنها قبرهایی در دنیا هستند که در یک باند فرود فعال ۲/۸ کیلومتری واقع شده اند.»
بعه گفته ی خلبان یکی از شرکت های هواپیمایی محلی، شایعاتی هست که می گوید اگر بعد از غروب آقتاب به این فرودگاه بروید، شمایل دو شخص در سمت شمالی باند آن ظاهر می شود.
اعضای خانواده ی داتسون اجازه ی بازدید از قبرها را با حضور کادر فرودگاه دارند، گرچه امکان گذاشتن گل را ندارند، چرا که هر باشد آنجا یک باند فرود فعال است.
بدون نظر