بولیوی پیست اسکی چاکالتایا را در خود جای داده که زمانی مرتفع ترین پیست اسکی دنیا محسوب می شد.
در سال ۲۰۰۹ یخچال های این کوهستان که قدمت آن ها ۱۸ هزار سال تخمین زده می شد، ذوب شدند و از چاکالتایا چیزی جز یک پیست متروکه باقی نماند.
بولیوی دهه ها یک عنوان رکوردشکن را در اختیار داشت: این کشور مرتفع ترین پیست اسکی دنیا را در خود جای داده بود.
پیت اسکی چاکالتایا در دهه ی ۱۹۳۰ افتتاح شد.
چاکالتایا در دوران اوجش عناوین متعددی برای بولیوی کسب کرد. تنها پیست اسکی این کشور و همینطور مرتفع ترین پیست اسکی و رستوران دنیا بود.
این پیست که بر روی یخچال چاکالتایا بنا شده بود در ارتفاع ۵/۳ کیلومتری از سطح دریا قرار داشت و از کمپ نورث بیس در کوه اورست بالاتر بود.
رستوران پیست هم مرتفع ترین رستوران دنیا بود.
مسافرانی از بولیوی و سرتاسر دنیا تعطیلات خود را در این پیست اسکی سپری می کردند.
در قرن بیستم، این پیست تقریباً در تمام سال باز بود و برف زیادی داشت که اسکی بازها می توانستند از آن لذت ببرند.
اما تا سال ۲۰۰۹ یخچال چاکالتایا از میان رفت و به تبع آن دیگر خبری از گردشگران هم نشد.
در دهه ی ۱۹۹۰ دانشمندان شروع به مطالعه بر روی یخچال چاکالتایا کردند. در سال ۲۰۰۵ آن ها پیش بینی کردند این یخچال یک دهه ی دیگر یعنی تا سال ۲۰۱۵ دوام خواهد آورد.
اما پیش بینی آن ها متأسفانه خوشبینانه بود. در سال ۲۰۹۹ این یخچال که قدمت آن ۱۸ هزار سال تخمین زده می شد، از میان رفت.
اسکی بازها دیگر به این کوهستان نیامدند و پیست و تله اسکی آن تعطیل شدند.
حالا این پیست اسکی به یک شهر متروکه بدل گشته که نمایانگر تأثیرات گرمایش جهانی است.
دو برادر به نام های آدولفو و ساموئل مندوزا هنوز از پیست مراقبت می کنند، گرچه بسیار متروکه شده است. آن ها کماکان این پیست را می گردانند تا اگر مسافری راهش به آنجا افتاد بتواند یک غذای گرم بخورد، بنابراین این پیست اسکی که زمانی جنب و جوش زیادی در آن برقرار بود هنوز رکورد مرتفع ترین رستوران دنیا را دارا است.
امروزه تنها تعداد انگشت شماری از گردشگران ماجراجو هنوز از این پیست اسکی متروکه دیدن می کنند.
در چله ی زمستان هنوز مقداری برف در آنجا به چشم می خورد اما کوه چاکالتایا بیشتر اوقات سال خشک و خاکی است.
الیا تابوکلائون، یک بلاگر سفر در سال ۲۰۱۵ از این بنای متروکه دیدن کرد. او هنوز هم حس اندوهی که هنگام بالا رفتن از این کوه داشت را به خاطر می آورد.
الیا تابوکلائون در سال ۲۰۱۵ دو ماه و نیم را در بولیوی سپری کرد. در آن زمان او یک سفر یک روزه به پیست چاکالتایا داشت.
به گفته ی این گردشگر او با پرداخت حدود ۱۵ دلار به یک تور گردشگری پیوست که او را پس از یک ساعت و نیم به کوه چاکالتایا رساند.
راهنمای تور درباره ی نابودی این پیست بر اثر ذوب یخچال چاکالتایا با او صحبت کرده بود.
تابوکلائون دراینباره در بلاگ خود نوشته: «خیلی چیزها در دنیای ما دارد تغییر می کند. از شکوه این پیست اسکی دیگر چیزی باقی نمانده و دیگر هم برنخواهد گشت.»
تابوکلائون گفته انتظار داشت سفر بانشاط و پرماجرایی داشته باشد، اما وقتی از سرگذشت غم انگیز پیست اسکی باخبر شد در فکر فرو رفت و احساساتی شد. به گفته ی او، دیدن این پیست متروکه بحران آب و هوایی زمین را برایش بسیار ملموس تر کرد.
او نوشته: «خیلی از بولیویایی ها به این پیست اسکی افتخار می کردند چون مرنفع ترین پیست دنیا بود. این درماندگی آن ها که هیچ کاری برایش از دست شان برنمی آید واقعاً ناراحت کننده بود.»
تنها چیزی که از این پیست باقی مانده بدنه ی ساختمان است، نکته ای که واقعیت گرمایش جهانی را به مردم دنیا هشدار می دهد.
تابوکلائون نوشته این پیست را باید کسانی ببینند که دوست ندارند به دنیای مان فکر کنند.
اون هیچی. مسابقه اسکی تو اتریش دیدم. برف نداشتن. با یه دستگاه هایی برف میساختن میپاشیدن
بعد یه عده میگن نه اینا نقشه نمیدونم ماسونری ها و فلان کشوره