قدیمی ترین فستیوال ترکیه با نام فستیوال کشتی روغنی کیرکپینار (Kırkpınar Oil Wrestling) این هفته آغاز شده است و بدین ترتیب ۶۶۰ اُمین سالگرد این فستیوال جشن گرفته می شود در حالی که هزاران نفر در آن مشارکت خواهند داشت. بیش از ۲,۱۶۰ کشتی گیر برای بدست آوردن کمربند طلایی بسیار باارزش این فستیوال و عنوان باش پهلوان در استادیوم ساراییچی که یک مرکز تاریخی در ادیرنه است با هم رقابت خواهند کرد. این محل که روزگاری مکان ساخت قصر موسوم به اسکی سارایی (قصر کهن) توسط سلطان مراد دوم و یکی از مراکز خصوصی شکار او بوده اکنون به یک استادیوم مدرن تبدیل شده که هر ساله میزبان این مسابقه های ملی است.
هزاران نفر از طرفداران این نوع کشتی سنتی به شهر ادیرنه می آیند تا مبارزه کشتی گیران برای عنوان بهترین کشتی گیر را تماشا کنند. این مسابقات که سه روز ادامه دارد با پوشیدن شلوارهای خاص چرمی توسط کشتی گیران و بستن یک کمربند طنابی به دور کمر همراه است. در ادامه روغن به بدن تمامی شرکت کنندگان مالیده شده و مبارزه برای بر زمین زدن یکدیگر آغاز می شود. برای برنده شدن باید پشت حریف را به خاک مالید در حالی که نافش به سمت بالا باشد. باور عمومی در ترکیه بر این است که قدمت این فستیوال به قرن چهاردهم باز می گردد وقتی سربازان ترک برای تصرف منطقه تراکیا که ادیرنه امروزی است اعزام شده و با کشتی روغنی برای نبرد پیش رو آماده می شدند. بر اساس افسانه ها، دو برادر به مدت ساعت ها به کشتی گرفتن ادامه داده و در همین نقطه از فرط خستگی جان دادند. قبر این دو برادر در همان نقطه ای قرار دارد که اکنون این مسابقات در آن برگزار می شود.
تا سال ۱۹۷۵، هیچ محدودیت زمانی برای مدت کشتی وجود نداشت و گاهی اوقات مبارزات یک روز یا بیشتر به طول می انجامید. مسابقات از ساعت ۹ صبح آغاز شده و تا غروب آفتاب ادامه می یافت و در صورتی که برنده نداشت به روز بعد نیز کشیده می شد. بعد از سال ۱۹۷۵، مسابقات با زمان حداکثر ۴۰ دقیقه در دسته بهترین پهلوان برگزار شده و در صورتی که در این مدت برنده مشخص نشود، کشتی گیران به مدت ۱۵ دقیقه دیگر مبارزه کرده و امتیازات هر یک محاسبه خواهد شد. کسانی که بیشترین امتیاز را بدست آورند برنده مبارزه اعلام خواهند شد. در دسته های دیگر نیز مدت زمان حداکثر ۳۰ دقیقه برای مبارزات در نظر گرفته شده که در صورت مشخص نشدن برنده، ۱۰ دقیقه دیگر با احتساب امتیازات به آن اضافه خواهد شد.
گفته می شود که برای رعایت عدالت، از روغن در این نوع کشتی استفاده می شود و بدین ترتیب کشتی بیشتر به یک مبارزه تاکتیکی تبدیل می شود تا مبارزه ای که قدرت و جثه در آن تعیین کننده است. روغن باعث می شود که ایستادن و گرفتن حریف بسیار دشوار شود و بدین ترتیب هر دو مبارز در شرایط یکسانی قرار می گیرند. فستیوال کشتی روغنی در ترکیه در سال ۲۰۱۰ به فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو اضافه شده است.
بدون نظر