نوادگان ما شاید بالاخره بتوانند اگر دلشان خواست سن شان را روی ۳۰ نگه دارند اما ممکن است ندانند ابر پف کرده چه شکلی است. جمعیت کره زمین هر لحظه در حال افزایش است و ما آنقدر در سیاره ی خود دست برده ایم که ممکن است تا پایان سال ۲۱۰۰ دیگر قابل شناسایی نباشد. اینطور که به نظر می رسد تا آن زمان مردم در دنیای کاملاً متفاوتی زندگی خواهند کرد.
در ادامه از تغییرات بزرگی خواهیم گفت که احتمالاً تا سال ۲۱۰۰ در دنیا رخ خواهد داد.
۱- می توانیم فاصله ی برلین تا نیویورک را سه ساعته طی کنیم
در سال ۲۱۰۰ قاره های اروپا و آمریکای شمالی احتمالاً به وسیله ی تونلی که از اقیانوس اطلس گذشته به یکدیگر متصل هستند. در سرتاسر این تونل لوله های غیر قابل نفوذی نصب شده که قطارها می توانند در آن با سرعت حداکثر ۷ هزار کیلومتر بر ساعت حرکت کنند. محیط غیر قابل نفوذ تونل، به لطف وجود میدان های مغناطیسی و دخیل نبودن آب و هوا امکان سفر قطار از برلین تا نیویورک در عرض تنها ۳ ساعت را فراهم می سازد.
۲- هیچ جنگل بارانی ای وجود ندارد
تا همین حالا هم نیمی از جنگل های بارانی دنیا از میان رفته است و اگر سرعت تخریب به همین میزان ادامه یابد، تا سال ۲۱۰۰ همه ی آن ها نابود خواهند شد. از آنجایی که ۷۵ درصد از موجودات زنده ی روی کره زمین در جنگل های بارانی هستند که انسان هنوز بسیاری از آن ها را کشف نکرده، بسیاری از این موجودات زنده هم از میان خواهند رفت چون جای دیگری برای رفتن ندارند.
۳- ممکن است آدم ها دیگر پیر نشوند
انسان ها حتی در گذشته هم همواره به دنبال راهی بودند تا جوان تر از سن واقعی خود به نظر برسند. اما در آن زمان هنوز نمی دانستیم که واقعاً به چه دلیل پیر می شویم، نکته ای جزئی که نقشی اساسی در پیدا کردن راهی برای توقف روند پیری دارد.
امروزه محققان می دانند ما به دلیل خطاهایی پیر می شویم که به مرور زمان در سطح سلولی انباشته می شوند. با این حال، ممکن است تا سال ۲۱۰۰ از یک مکانیسم اصلاح خطا برخوردار شویم که این فرآیند را معکوس سازد. در حقیقت دانشمندان تاکنون نزدیک به ۶۰ ژن شناسایی کرده اند که بر روی روند پیری اثر می گذارند. بنابراین ممکن است نوادگان ما بتوانند انتخاب کنند که بعد از ۳۰ سالگی دیگر پیر نشوند.
۴- بیست و یک کشور ممکن است به بیابان بدل شده باشند
حوضه مدیترانه بسیار بیشتر از آنچه ظرف ۱۰ هزار سال گذشته رخ داده، تغییر خواهد کرد، مگر آنکه راهی پیدا کنیم تا دمای هوای کره زمین زیر ۲ درجه باقی بماند. این بدان معنی است که جنگل ها تبدیل به زمین هایی پوشیده از خار و خاشاک و سپس بیابان می شوند. این امر نه تنها بر روی مناطق جنوبی اسپانیا، بلکه بر روی ۲۰ کشور دیگر حوضه مدیترانه نیز اثر می گذارد.
۵- ممکن است تا سال ۲۱۰۰ منابع غذایی مان به پایان برسد
اگر به عادت های غذایی امروزمان ادامه دهیم، دنیا قادر نخواهد بود تا سال ۲۱۰۰ غذای کافی برایمان فراهم سازد. در حقیقت، به گفته ی دانشمندان، حتی اگر همه ی انسان ها گیاهخوار شوند هم زمین های کشاورزی توان تأمین غذای ۱۰ میلیارد نفر را نخواهند داشت. به علاوه، تا سال ۲۰۳۰ هر کسی استطاعت خرید غذا را نخواهد داشت. بعضی مواد غذایی ممکن است ۱۳۰ تا ۱۸۰ درصد گران تر شوند.
۶- سطح آب دریاها ممکن است ۲۵۰ سانتیمتر بالا بیاید
در سال ۱۹۹۳ یک ماهواره شروع به ثبت میزان سطح آب دریاها کرد. از آن زمان سطح آب دریاها ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر بالا آمده است. با این سرعت، تخمین زده می شود تا سال ۲۱۰۰ سطح آب دریاها به ۲۵۰ سانتیمتر برسد. این بدان معنی است که بسیاری از خطوط ساحلی در سرتاسر دنیا در معرض خطر قرار دارند. با بالا آمدن سطح آب دریاها، چیزهای زیادی در معرض خطر قرار می گیرد، از جمله پل ها، جاده ها و تأسیسات آبی – این لیست پایانی ندارد.
در حقیقت این امر می تواند منجر به ایجاد امواج توفانی و همینطور جاری شدن سیل هم شود و حتی منابع آب شیرین آلوده به آب شور شوند، امری که می توانند بر روی اکوسیستم های طبیعی و منایع آبی کشاورزی اثر بگذارد.
۷- سیاره ما ممکن است حالتی گلخانه ای پیدا کند
نوادگان ما ممکن است در سال ۲۱۰۰ نتوانند از سایه ی خوشایند یک ابر لذت ببرند چون ممکن است ابرها تا آن زمان از میان رفته باشند. از آن جایی که ابرها پرتوهای نور خورشید را انعکاس می دهند و سیاره ی ما را خنک نگه می دارند، بدون وجود آن ها دمای هوای کره زمین ممکن است به ۱۰ درجه سانتیگراد برسد.
این بدان معنی است که احتمالاً کره زمین حالتی گلخانه ای پیدا می کند، یعنی اقیانوس ها به داغی یک اجاق می شوند، خشکسالی و سیلاب های ناگهانی افزایش می یابد و هوا مملوء از گاز کربن دی اکسید می شود. درنتیجه، کره زمین رفته رفته به جای ناخوشایندی برای زندگی کردن بدل می شود، درست همانطور که برای موجوداتی بود که ۵۷ میلیون سال قبل در آخرین دوره ی گلخانه ای کره زمین می زیستند.
بدون نظر