از قوانین و احکام عجیب و غریب تا دلتان بخواهد همه جای دنیا داریم. بعضی هایشان ماترک گذشته اند چون انگار صرفاً کسی یادش نبوده آن ها را حذف کند. اما قوانین جدیدی هم هست که شاید آن ها هم در نگاه اول بی معنی به نظر برسند. چطور ممکن است چیزی در یک کشور قانونی و در دیگری غیر قانونی باشد؟
برای این قوانین در نگاه اول نمی توان توضیحی پیدا کرد اما با کند و کاوی عمیق تر می توان پی برد که برای بسیاری از آن ها توضیحی منطقی وجود دارد.
در ادامه با آن ها آشنا خواهیم شد.
لوازم مستعمل
در کانادا اگر تصمیم به فروش لوازم دست دو بگیرید، باید فهرست بلند بالایی از موارد ممنوعه و توصیه شده را به دقت مطالعه کنید. فهرست لوازمی که کاملاً ممنوع نیستند اما کماکان می توانند مشکلاتی ایجاد کنند، بسیار وسیع است: کالسکه بچه، چراغ باغچه ای، توری پنجره، کلاه ایمنی هاکی و ام‌پی‌تی پلیر و غیره. یک عروسک پولیشی دارید که دماغش آویزان شده؟ نمی توانید آن را برای فروش بگذارید. یک نوع بازی کودکانه دارید که دفترچه ی راهنمایش گم شده؟ آن را هم نمی توانید بفروشید.
برای فروش تشک های مستعمل از جمله آن هایی که بادکردنی هستند و کیسه های خواب هم قوانین مخصوصی وجود دارد. واردات این لوازم به کانادا تنها با داشتن مجوزی که تمیز و ضد عفونی شده بودن کالای مورد نظر را تأیید کند، امکان پذیر است.
فیلم های با موضوع سفر در زمان
چین در سال ۲۰۱۱ ساخت و پخش فیلم های با موضوع سفر در زمان را ممنوع کرد. قانون گذاران با این منطق دست به این تصمیم زدند که در چنین فیلم هایی نویسندگان از جنبه ی تاریخی محدودیتی برای خود قائل نیستند و دست خود را برای پرداختن به وقایع و شخصیت های واقعی باز می دانند، امری که در چین مورد پسند نیست. علاوه بر این، به عقیده ی مقامات چینی این فیلم ها مروج «فئودالیسم، خرافه پرستی، جبرگرایی و تناسخ» هستند.
کرم های ضدآفتاب
در هاوایی ممنوعیت های مختلفی در خصوص مواد شیمیایی درون کرم های ضدآفتاب اعمال شده است. اکسی بنزون و اکسی نوکسات در سال ۲۰۱۸ و اکتوکریلن هم در سال ۲۰۲۱ ممنوع شدند. تصور می شود این مواد شیمیایی یکی از عوامل دخیل در تخریب صخره های مرجانی باشد. محصولات حاوی ژل پترولیوم و تیتانیوم دی اکسید که برای حیات آبی و آبزیان هم مضرند، کماکان در فهرست موادی قرار دارند که استفاده از آن ها توصیه نمی شود.
بادکنک های نی دار
استفاده از نی بادکنک از ژوئیه ۲۰۲۱ در تمامی کشورهای اروپایی ممنوع شده است. این ممنوعیت کاملاً منطقی است چون ساختار آن ها تفاوتی با دیگر اقلام کوچک پلاستیکی ندارد. این نی ها گرچه قابلیت بازیافت شدن دارند اما به ندرت لزوم بازیافت آن ها احساس می شود.
سگ ها
تا سال ۱۹۸۴ داشتن سگ در ریکیاویک، پایتخت ایسلند ممنوع بود، کشوری که زادگاه شیپداگ ایسلندی است. حتی حالا هم مردم ریکیاویک برای داشتن سگ باید از شهرداری پایتخت مجوز مخصوصی را اخذ کنند. به علاوه، اگر محل زندگی شخص یک آپارتمان چند واحدی باشد، رضایت دست کم دو سوم از همسایه ها هم لازم است.
بعضی کشورها هم برخی نژادهای سگ را خطرناک می دانند و ممنوع کرده یا محدودیت های شدیدی در خصوص آن ها وضع کرده اند. این فهرست اغلب شامل نژادهای پیت بول، ماستیف و بول تریر می شود. و برای بسیاری هم ممکن است تعجب آور باشد اگر بدانند نگهداری از بعضی نژادهای شپرد به عنوان حیوان خانگی در دانمارک و مالزی ممنوع است.
دستگیره های در
نصب دستگیره های گرد برای درب های جلویی از سال ۲۰۱۴ در شهر ونکوور کانادا ممنوع شده است. هدف از این قانون رعایت حقوق افراد مسن و معلول است چون ممکن است گرفتن و چرخاندن چنین دستگیره هایی برای آن ها دشوار باشد. کار با دستگیره های اهرمی بسیار ساده تر است.
کپسول های پلاستیکی قهوه
مقامات شهر هامبورگ ِ آلمان برای اولین بار در دنیا به این نتیجه رسیدند که صدمات زیست محیطی ناشی از کپسول های یک بار مصرف قهوه ارزش راحتی ای که هنگام استفاده از آن ها تجربه می کنیم را ندارد. شهروندان این شهر اجازه ی استفاده از این کپسول ها را با دستگاه های قهوه ساز خانگی خود دارند اما استفاده از آن ها از سال ۲۰۱۶ در سازمان های دولتی ممنوع شده است.
سوت
گوآتمالا استفاده از سوت های شبیه به مال پلیس ها را ممنوع کرده است. حتی اگر سوت تنها متعلق به بچه هایتان باشد هم بهتر است هنگام سفر به این کشور از آوردن آن خودداری کنید. دولت گوآتمالا با این قانون جلوی کسانی را می گیرد که خود را مأمور قانون جا می زنند.
محصولات بهداشتی حاوی دانه های ریز
در بسیاری از محصولات بهداشتی دانه های ریز پلاستیکی وجود دارد: از اسکراب ها گرفته تا شامپوهای بدن و خمیردندان ها. این دانه های ریز وارد سیستم فاضلاب می شوند و از آنجا به دلیل کوچکی زیاد با عبور از فیلترها به رودها، دریاچه ها و اقیانوس ها راه پیدا می کنند و سپس وارد بدن ماهی ها، لاک پشت ها و مرغ های دریایی و مواد غذایی ما می شوند. این ممنوعیت در تعدادی از کشورها از جمله کانادا، انگلیس، ایتالیا و سوئد وجود دارد.
فرچه های اصلاح
فرچه های اصلاح در کشور جزیره ای سنت لوسیا ممنوع اند. با این حال، این محدودیت فقط در مورد فرچه های تولید ژاپن وجود دارد. علت آن این است که در ابتدای قرن بیستم هاگ باکتری طب سیاه زخم از طریق فرچه های قلابی ای که از موی گورکن ساخته شده بودند، به بسیاری از کشورها راه پیدا کرد. گرچه یک قرنی از آن زمان می گذرد اما مقامات سنت لوسیا هنوز قصد تجدید نظر در تصمیم خود را ندارند.
ظرف های پلاستیکی غذا
دولت استرالیا در ابتدای سال ۲۰۲۱ تصمیم گرفت برای حفظ محیط زیست، فروش غذاهای بیرون‌بر در ظرف های پلاستیکی ساخته شده از پلی استایرن انبساطی را ممنوع کند. قانون گذاران استرالیایی هشدار داده اند این تنها قدم اول است و آن ها به زودی قوانینی وضع خواهند کرد که لیوان های یک بار مصرف دردار، کیسه های پلاستیکی و گوش پاک کن های دسته پلاستیکی را ممنوع کند.
بدون نظر