موکورمایکوزیس که با نام قارچ سیاه هم شناخته می‌شود، عفونتی نادر اما خطرناک است. یک نوع قارچ عامل بروز این بیماری است که اغلب سینوس‌ها، ریه‌ها، پوست و مغز را درگیر می‌کند. ممکن است هاگ‌های قارچ را تنفس کنید و یا با آن‌ها از طریق خاک، سبزیجات پوسیده، و یا کود تماس پیدا کنید.
چه کسانی در خطر هستند؟
این عفونت ممکن است گریبانگیر هر فردی با هر سن و سالی بشود. اغلب افراد در برهه‌ای از زندگی روزمره‌شان با این قارچ تماس پیدا می‌کنند. اما فرد در صورتی بیمار می‌شود که به سبب استفاده از دارو، سیستم ایمنی بدنش ضعیف شده باشد. و یا یکی از این وضعیت‌ها را داشته باشد: دیابت، به‌خصوص اگر تحت کنترل نباشد، ایدز، سرطان، پیوند عضو، پیوند سلول‌های بنیادی، نوتروپنی (یا کمبود گلبول‌های سفید)، استفاده طولانی‌مدت از استروئید، استفاده از مواد تزریقی، سطح بالای آهن در بدن (هموکروماتوز)، ناخوش احوالی به دلیل تغذیه بد، سطوح نابرابر اسید در بدن (اسیدوز متابولیک)، تولد زودرس یا وزن کم در هنگام تولد.
همچنین اگر یک جراحت پوستی مثل سوختگی، بریدگی یا زخم داشته باشید، احتمال ابتلا بیشتر می‌شود. مواردی هم از ابتلای افراد مبتلا به کرونا به این عارضه گزارش شده است. موکورمایکوزیس واگیردار نیست.
علائم قارچ سیاه
علائم این بیماری بسته به این است که قارچ در کدام قسمت بدن در حال رشد باشد.
علائم موکورمایکوزیس در نواحی مغز و سینوس عبارتند از: ورم یک طرف صورت، سردرد، گرفتگی بینی یا سینوس‌ها، زخم‌های سیاه در روی بینی و یا سقف دهان که به سرعت وخیم می‌شوند، و تب.
علائم موکورمایکوزیس در پوست عبارتند از: درد در ناحیه شکم، حالت تهوع و استفراغ، خونریزی معده و روده.
تشخیص و درمان
اگر مشکوک به داشتن موکورمایکوزیس مشکوک هستید، پزشک به شما یک آزمایش جسمی خواهد داد و درباره‌ی سوابق پزشکی‌تان از شما خواهد پرسید. اگر با غذای فاسد و یا سایر مکان‌هایی که امکان وجود هاگ‌های قارچ وجود دارد، در تماس بوده‌اید به دکتر اطلاع دهید.
اگر به نظر برسد که عفونت ریه و یا سینوس دارید، ممکن است پزشک نمونه‌ای از مایع بینی و یا گلوی شما را بگیرد و به آزمایشگاه بفرستد. شاید بافت‌برداری هم بکند و بافت عفونی را به آزمایشگاه بفرستد. احتمال دارد که پزشک عکس‌برداری نظیر سی تی و یا ام آر آی هم انجام بدهد تا ببیند عفونت به مغز و یا سایر اعضا هم سرایت کرده یا نه.
اگر تشخیص این باشد که شما به موکورمایکوزیس مبتلا شده‌اید، هر چه سریع‌تر باید درمان را با داروهای ضدقارچی که پزشک برایتان تجویز می‌کند، شروع کنید. آمفوتریسین بی، ایساوکونازول و پوساکونازول برخی از داروهای مورد استفاده برای این بیماری هستند.
بدون نظر