چرا والدین کره ای به فرزندان شان جراحی پلاستیک کادو می دهند؟

چرا والدین کره ای به فرزندان شان جراحی پلاستیک کادو می دهند؟

اغلب زمانی که بچه ها از دبیرستان فارغ التحصیل می شوند، والدین شان به آن ها چیزی را به عنوان هدیه می دهند. اما در کره جنوبی، هدیه والدین کره ای برای تبریک فارغ التحصیلی از دبیرستان و ورود به دانشگاه فرزندان شان، جراحی پلاستیک است.

آمارها حاکی از آن است که کره جنوبی مرکز جراحی پلاستیک جهان است و کشورهای برزیل و آمریکا در جایگاه های بعدی قرار دارند. در حقیقت انجام جراحی پلاستیک در کره جنوبی همانند خرید لباس نو امری عادی است؛ دست کم برای آن هایی که استطاعت مالی این کار را دارند.

جراحی پلاستیک

عملی که بیشترین متقاضی را در میان والدین دارد «بلفاروپلاستی» یا جراحی پلک دوتایی است. یکی از جراحان پلاستیک سئول توضیح می دهد که از آن جایی که اغلب کره ای ها پلک های دوتایی ندارند، این عمل بیشترین تقاضا را پیدا کرده است.

مان کوون سون، جراح کلینیک JW در سئول می گوید: «بسیاری از آسیایی ها معتقدند که برخورد اول خیلی مهم است و مهم ترین بخش صورت، چشم است. بنابر این با عمل جراحی پلک دوتایی، چشم هایشان بزرگ تر می شود. به همین خاطر آن ها معتقدند که این گونه قیافه شان بعد از عمل بسیار زیباتر از پیش از عمل می شود.»

بلفاروپلاستی

در کره جنوبی که قیافه زیبا یک «سلاح» برای به دست آوردن شغل یا پیشرفت های کاری محسوب می شود، جراحی پلاستیک محبوبیت بسیار بالایی دارد. اما امروزه بیش از این که یک تجمل باشد، تبدیل به یک ضرورت شده است.

علاقه شدید کره ای ها به زیبایی و ظاهر بیرونی دیگر بخشی از فرهنگ شان شده است و همین خیلی ها را بر آن داشته تا فکر کنند برای موفق شدن یا لااقل مورد قبول واقع شدن، باید زیباتر شوند. به گزارش Koogle TV، والدین کره ای برای این هدیه فارغ التحصیلی بین ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ دلار می پردازند. آن ها با این کار می خواهند به فرزندان شان برای این که بهترینِ بهترین ها باشند کمک کرده و درباره عمل شان پُز بدهند.

جراحی پلاستیک

اما در کشوری که اکثر مردم از این واقعیت آگاه هستند، رقابت برای رسیدن به «زیبایی نهایی» همچون سفری بی پایان به نظر می رسد.

بیشتر بخوانید:

آیا سریال کره ای Squid Game به رشد اجتماعی بچه ها آسیب می رساند؟

منبع: Next Shark
مطالب دیگر از همین نویسنده
مشاهده بیشتر
دیجیاتو
۴ نظر

ورود

  • معلم اسفند ۲۳, ۱۴۰۰

    شنیدم میگن چون چند هزار ساله ازدواج با اقوام خارج کشورشون نداشتن، ژنشون داره تحلیل میره و از نظر قیافه اکثرا بدچهره هستن به اصطلاح.
    خودمون تو فامیلمون داریم مثلا با سیستانی و شمالی و ترک ازدواج کردن. بچه های همشون از نظر قیافه خوشگلتر از بقیه فامیلامون هستن.

    • ی عاقاهه اسفند ۲۳, ۱۴۰۰

      دقیقا
      ولی توی همه کشورا آدمایی که زیبایی طبیعی داشته باشن زیاده

    • پری اسفند ۲۴, ۱۴۰۰

      اینکه مردم یک منطقه یا کشور طی سده ها با مناطق و کشورهای دیگه ازدواج نداشته باشن (Monoethnicity) و به اصطلاح تک قومیتی باشن به این موضوع ربطی نداره. درسته که کره جنوبی یک کشور تک قومیته وای کشورهای دیگه ای هم هستن که اینطورین و آمار جراحی های زیبایی شون ابدا به اندازه کره جان خوبی نیست مثل ژاپن یا ارمنستان یا مراکش یا آلبانی یا مجارستان و.. که همه شون بیش از ۹۸ درصد جمعیتشون تک قومیتی هستن. در ضمن رواج عمل زیبایی به معنی زشت بودن مردم یک منطقه یا تک قومیتی بودنشون نیست.الان ایران رتبه یک عمل بینی (رینوپلاستی) رو در جهان داره آیا میشه گفت ایرانیان زشتن یا تنوع قومیتی ندارن؟
      دلیل رواج عمل های زیبایی در کره جنوبی تا این حد، استاندارد های زیبایی سختگیرانه و جزئی نگرانه ست .من با فرهنگ کره ای آشنایی دارم یه تعداد از این معیارها: پوست سفید(درحد شمال اروپا)، قد بلند و سر کوچک نسبت به بدن، double eyelid، خط ارواره برآمده و واضح، بینی با بریج برامده، ابروهای صاف و راست، نداشتن خال و جوش و کک و مک و موارد دیگه.جالب اینه که خیلی ها دنبال ویژگی هایی هستن که اصلا در نژادشون تعریف نشده مثل پوست سفید در حالیکه اینا کلا زرد پوستن (نژادشون رو میگم) یا مثلا اینا صورتشون کلا به خاطر چربی بوکال (buccal fat) درشت تر و تپلی تر به نظر میاد و یکی از اعمال جراحی محبوبشون buccal fat removal هست. شما قیافه مردم کره جنوبی با کره شمالی رو که تا ۶۰،۵۰ سال پیش یه ملت بودن رو مقایسه کنید می فهمید چهره واقعی مردم کره جنوبی چه شکلی باید باشه
      به نظر من این انتظارات نابجا و معیارهای زیبایی غیرواقعی ریشه در مقایسه خودشون با ملیت های اروپایی و ویژگی های اونا داره

  • محسن فروردین ۴, ۱۴۰۱

    اگر اطلاع شما را فرض بگیریم. نشان دهنده از دست رفتن هویت بومی می تونه باشه. به نحوی در مقابل فرهنگ اروپایی دچار خود باختگی و بی هویتی شدند. به مرور فرهنگ کره ای هم از بین شان حذف میشه.
    بدترش اونجاست که نه واقعا اروپایی میشن نه کره ای می مونن. داستان کبک و کلاغ تکرار میشه و کره علی رغم همه دست آوردهای صنعتی اش با مشکل جدی مواجه میشه.