دعای مجیر از جمله دعاهای رفیع الشان در دین اسلام به شمار می رود و در روایت است هر که دعای مجیر را در «ایام البیض» ماه رمضان یعنی در روزهاى سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم این ماه مبارک بخواند گناهش آمرزیده مى‌شود، هر چند به عدد دانه‌هاى باران و برگ‌هاى درختان و ریگ‌هاى بیابان باشد.
دعای مجیر براساس روایات از طریق جبرئیل برای پیامبر اسلام آمده است و هشتاد و هشت بند دارد که در هر بند عبارت «أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یا مُجِیرُ» تکرار شده است. در ادامه متن و ترجمه دعای مجیر و همچنین فایل صوتی آن با صدای استاد سماواتی را مشاهده خواهید کرد.
***
بِسْمِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ سُبْحَانَکَ یَا اللَّهُ تَعَالَیْتَ یَا رَحْمَانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
به نام خداى بخشنده مهربان پاک و منزهى اى خدا بلند مرتبه اى اى بخشاینده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا رَحِیمُ تَعَالَیْتَ یَا کَرِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى مهربان بلند مرتبه اى کریم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مَلِکُ تَعَالَیْتَ یَا مَالِکُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى پادشاه وجود بلند مرتبه اى اى مالک عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا قُدُّوسُ تَعَالَیْتَ یَا سَلاَمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات کامل مبرا از نقص بلند مرتبه اى اى سلامت بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُؤْمِنُ تَعَالَیْتَ یَا مُهَیْمِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ایمن کن ترسناکان بلند مرتبه اى اى شاهد عالمیان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا عَزِیزُ تَعَالَیْتَ یَا جَبَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى با عزت و اقتدار بلند مرتبه اى اى با جبروت و جلال ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُتَکَبِّرُ تَعَالَیْتَ یَا مُتَجَبِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى با کبیریا بلند مرتبه اى اى صاحب بزرگى و جلالت ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا خَالِقُ تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آفریننده عالم بلند مرتبه اى اى پدید آرنده خلق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُصَوِّرُ تَعَالَیْتَ یَا مُقَدِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى صورت آفرین بلند مرتبه اى اى تقدیر کننده امور ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا هَادِی تَعَالَیْتَ یَا بَاقِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى رهنماى خلق بلند مرتبه اى اى باقى ابدى ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا وَهَّابُ تَعَالَیْتَ یَا تَوَّابُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى بخشنده بى عوض بلند مرتبه اى اى توبه پذیر ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا فَتَّاحُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَاحُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى گشاینده درهاى رحمت بلند مرتبهاى اى وسعت بخش ما را از آتش درپناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا سَیِّدِی تَعَالَیْتَ یَا مَوْلاَیَ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى سید من بلند مرتبه اى اى مولاى من ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا قَرِیبُ تَعَالَیْتَ یَا رَقِیبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نزدیک به خلق بلند مرتبه اى اى نگهبان عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُبْدِئُ تَعَالَیْتَ یَا مُعِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى پدید آرنده بلند مرتبه اى اى باز گرداننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا حَمِیدُ تَعَالَیْتَ یَا مَجِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ستوده صفات بلند مرتبه اى اى صاحب مجد ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش سُبْحَانَکَ یَا قَدِیمُ تَعَالَیْتَ یَا عَظِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات قدیم بلند مرتبه اى اى حقیقت بزرگ ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا غَفُورُ تَعَالَیْتَ یَا شَکُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آمرزنده گناهان بلند مرتبه اى اى نعمت بخش شاکران ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا شَاهِدُ تَعَالَیْتَ یَا شَهِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى گواه خلق بلند مرتبه اى اى مشاهده کننده عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا حَنَّانُ تَعَالَیْتَ یَا مَنَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى مهربان بلند مرتبه اى اى نعمت بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا بَاعِثُ تَعَالَیْتَ یَا وَارِثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى برانگیزاننده خلقان بلند مرتبه اى اى ارث بر عالمیان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش سُبْحَانَکَ یَا مُحْیِی تَعَالَیْتَ یَا مُمِیتُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى زنده کننده مردگان بلند مرتبهاى اى میراننده زندگان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا شَفِیقُ تَعَالَیْتَ یَا رَفِیقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى مهربان با شفقت بلند مرتبه اى اى رفیق با عنایت ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا أَنِیسُ تَعَالَیْتَ یَا مُونِسُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى انیس خلق بلند مرتبه اى اى مونس بندگان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا جَلِیلُ تَعَالَیْتَ یَا جَمِیلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى با جلالت و بزرگى بلند مرتبه اى اى با حسن و جمال ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا خَبِیرُ تَعَالَیْتَ یَا بَصِیرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آگاه از امور خلق بلند مرتبه اى اى بیناى به احوال بندگان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا حَفِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مَلِیُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى حقیقت پنهانى بلند مرتبه اى اى غنى الذات ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مَعْبُودُ تَعَالَیْتَ یَا مَوْجُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى معبود حقیقى بلند مرتبه اى اى موجود بالذاتما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا غَفَّارُ تَعَالَیْتَ یَا قَهَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى بخشنده گناه، بلند مرتبه اى اى با قهر و سطوت ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مَذْکُورُ تَعَالَیْتَ یَا مَشْکُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى یادآورنده بلند مرتبه اى اى پاداش بخشنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش سُبْحَانَکَ یَا جَوَادُ تَعَالَیْتَ یَا مَعَاذُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى بخشنده بى عوض بلند مرتبه اى اى پناه بی پناهان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا جَمَالُ تَعَالَیْتَ یَا جَلاَلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نیکو بلند مرتبه اى اى بزرگ ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا سَابِقُ تَعَالَیْتَ یَا رَازِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى پیش از همه بلند مرتبه اى اى روزى دهنده خلق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا صَادِقُ تَعَالَیْتَ یَا فَالِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى صادق الوعد بلند مرتبه اى اى شکافنده روشنى ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا سَمِیعُ تَعَالَیْتَ یَا سَرِیعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى شنواى دعاى خلق بلند مرتبه اى اى زود اجابت کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش سُبْحَانَکَ یَا رَفِیعُ تَعَالَیْتَ یَا بَدِیعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى رفیع منزلت بلند مرتبهاى اى نو به نو پدید آرنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا فَعَّالُ تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى کار کن نظام عالم بلند مرتبهاى اى بزرگوار ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا قَاضِی تَعَالَیْتَ یَا رَاضِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى داور خلق بلند مرتبهاى اى خوشنود ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا قَاهِرُ تَعَالَیْتَ یَا طَاهِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى غالب قاهر بلند مرتبهاى اى پاک و منزه ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا عَالِمُ تَعَالَیْتَ یَا حَاکِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى داناى به خلق بلند مرتبه اى اى حکمفرماى به حق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا دَائِمُ تَعَالَیْتَ یَا قَائِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى هستى همیشگى بلند مرتبه اى اى قائم بالذات ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا عَاصِمُ تَعَالَیْتَ یَا قَاسِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى حفظ کننده بلند مرتبه اى اى قسمت کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا غَنِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مُغْنِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات بى نیاز بلند مرتبه اى بى نیاز کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا وَفِیُّ تَعَالَیْتَ یَا قَوِیُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى وفا کننده به عهد بلند مرتبهاى اى تواناى مطلق ما رااز آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا کَافِی تَعَالَیْتَ یَا شَافِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى کفایت کننده امور بلند مرتبهاى اى شفا بخش بیماران ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش سُبْحَانَکَ یَا مُقَدِّمُ تَعَالَیْتَ یَا مُؤَخِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى مقدم دارنده بلند مرتبهاى اى مؤخر کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا أَوَّلُ تَعَالَیْتَ یَا آخِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى اول موجود بلند مرتبهاى اى آخر هستى ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا ظَاهِرُ تَعَالَیْتَ یَا بَاطِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات پیدا بلند مرتبهاى اى حقیقت پنهان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا رَجَاءُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَجَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى امید امیدواران بلند مرتبهاى اى مرجع آرزوها ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا ذَا الْمَنِّ تَعَالَیْتَ یَا ذَا الطَّوْلِ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى خداوند نعمت بلند مرتبهاى اى خداوند احسان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا حَیُّ تَعَالَیْتَ یَا قَیُّومُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى زنده ابدى بلند مرتبهاى اى نگهدار عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا وَاحِدُ تَعَالَیْتَ یَا أَحَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى خداى یگانه بلند مرتبهاى اى خداى یکتا ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا سَیِّدُ تَعَالَیْتَ یَا صَمَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى سید خلق بلند مرتبهاى اى غنى مطلق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا قَدِیرُ تَعَالَیْتَ یَا کَبِیرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى توانا بلند مرتبهاى اى بزرگ ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا وَالِی تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالِی (یَا عَالِی) أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى سلطان عالم بلند مرتبهاى اى برتر از همه عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا عَلِیُّ تَعَالَیْتَ یَا أَعْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى با علو با شأن بلند مرتبهاى اى بالاتر ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا وَلِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مَوْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى صاحب اختیار عالم بلند مرتبه اى اى سلطان عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا ذَارِئُ تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آفریننده بلند مرتبه اى پدید آرنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا خَافِضُ تَعَالَیْتَ یَا رَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذلیل و پست کننده بلند مرتبه اى اى رفعت بخشنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُقْسِطُ تَعَالَیْتَ یَا جَامِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى عدل و داد کننده بلند مرتبهاى اى جمع آورنده متفرقها ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش سُبْحَانَکَ یَا مُعِزُّ تَعَالَیْتَ یَا مُذِلُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى عزیز کننده بلند مرتبه اى اى خوار کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا حَافِظُ تَعَالَیْتَ یَا حَفِیظُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نگهبان بلند مرتبه اى اى نگهدار ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا قَادِرُ تَعَالَیْتَ یَا مُقْتَدِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات قادر بلند مرتبه اى اى سلطان مقتدر ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا عَلِیمُ تَعَالَیْتَ یَا حَلِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى دانا بلند مرتبه اى اى بردبار ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا حَکَمُ تَعَالَیْتَ یَا حَکِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى داور بلند مرتبه اى اى با حکمت و عنایت ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُعْطِی تَعَالَیْتَ یَا مَانِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى عطا بخش بلند مرتبه اى اى مانع عطا ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا ضَارُّ تَعَالَیْتَ یَا نَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ضرر رساننده بلند مرتبهاى اى سود بخشنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُجِیبُ تَعَالَیْتَ یَا حَسِیبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى اجابت کننده دعاى خلق بلند مرتبه اى اى به حساب آرنده بندگان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا عَادِلُ تَعَالَیْتَ یَا فَاصِلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى خداى عادل بلند مرتبه اى اى جدا کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا لَطِیفُ تَعَالَیْتَ یَا شَرِیفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى با لطف و کرم بلند مرتبه اى اى با عزت و شرف ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا رَبُّ تَعَالَیْتَ یَا حَقُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى پروردگار بلند مرتبهاى اى ثابت ابدى ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مَاجِدُ تَعَالَیْتَ یَا وَاحِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى با مجد و بزرگى بلند مرتبهاى اى ذات یگانه ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا عَفُوُّ تَعَالَیْتَ یَا مُنْتَقِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى عفو کننده بلند مرتبهاى اى انتقام کشنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا وَاسِعُ تَعَالَیْتَ یَا مُوَسِّعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى وسیع رحمت بلند مرتبه اى اى گشایش و وسعت بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا رَءُوفُ تَعَالَیْتَ یَا عَطُوفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى مهربان بلند مرتبه اى اى با عطوفت ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا فَرْدُ تَعَالَیْتَ یَا وِتْرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى یکتابلند مرتبهاى اى خداى بیهمتا ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُقِیتُ تَعَالَیْتَ یَا مُحِیطُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نگهدارنده حد هر کس بلند مرتبهاى اى احاطه کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا وَکِیلُ تَعَالَیْتَ یَا عَدْلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى وکیل امور بندگان بلند مرتبهاى اى همه عدل و داد ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُبِینُ تَعَالَیْتَ یَا مَتِینُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آشکار کننده بلند مرتبهاى اى استحکام بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا بَرُّ تَعَالَیْتَ یَا وَدُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نیکو بلند مرتبه اى اى دوستدار ما ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا رَشِیدُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْشِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى تواناى دانا بلند مرتبه اى اى رهنما ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا نُورُ تَعَالَیْتَ یَا مُنَوِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نور بلند مرتبه اى اى روشنى بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا نَصِیرُ تَعَالَیْتَ یَا نَاصِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى یاور بلند مرتبه اى اى یارى بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا صَبُورُ تَعَالَیْتَ یَا صَابِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى بردبار بلند مرتبه اى اى شیکبا ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُحْصِی تَعَالَیْتَ یَا مُنْشِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى بشمار آرنده بلند مرتبه اى اى ایجاد کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا سُبْحَانُ تَعَالَیْتَ یَا دَیَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات مبرا از نقص بلند مرتبه اى اى کیفر بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُغِیثُ تَعَالَیْتَ یَا غِیَاثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى فریادرس بلند مرتبه اى اى پناه خلق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا فَاطِرُ تَعَالَیْتَ یَا حَاضِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آفریننده بلند مرتبه اى اى حاضر و ناظر بر خلق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ تَبَارَکْتَ یَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلاَلِ
پاک و منزهى اى داراى عزت و جمال بزرگوارى اى صاحب جبروت و جلال
سُبْحَانَکَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ
پاک و منزهى اى خداى یکتا که جز تو خدایى نیست و من بندهاى از ستمکارانم
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ
پس دعاى وى مستجاب کردیم و او را از غم و اندوه نجات دادیم و ما این گونه اهل ایمان را نجات خواهیم داد
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ
و درود و تحیت خدا بر سید مامحمد و بر تمام اهل بیت او باد
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ
و ستایش مختص خداست که پروردگار عالمیان است و خدا ما را کفایت است و نیکو وکیلى است
وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
و هیچ توانایى و قدرتى جز به خداى بلند مرتبهاى بزرگ نخواهد بود.
بدون نظر