بیشتر سنت های ازدواج در دنیا از عقاید و باورهای خرافی باستانی نشأت می گیرند. بقیه ی آن ها هم ریشه های عمیق تاریخی داشته و معنایی در پس خود دارند. این سنت ها هزاران هزار سال است که وجود دارند و به همین دلیل، هنوز هم رایج و محبوب اند. و ما هنوز هم آن ها را ادامه می دهیم، بی آنکه لحظه ای به معنای پشت آن ها فکر کنیم.
در ادامه از پیشینه ی تاریخی سنت های ازدواج خواهیم گفت.
۱- عروس ها برای پنهان کردن خود از ارواح خبیثه تور بر سر می گذاشتند
از تور عروس برای دور کردن شیطان و حفظ معصومیت عروس استفاده می شد. در دوران باستان، عروس های جوان را در برابر سحر و جادو آسیب پذیر می دانستند، به همین دلیل بستگان شان سعی می کردند آن ها را از ارواح خبیثه ای پنهان کنند که ممکن بود قصد داشته باشند جلوی خوشبختی آن ها را بگیرند. برای مثال، رومی ها از تورهایی به رنگ شعله ی آتش استفاده می کردند که به عقیده ی آن ها تمامی ارواح را دور نگه می داشت.
۲- دسته گل را پرتاب می کردند تا دیگران لباس عروس را پاره نکنند
در اروپای قرون وسطی، عروس خانم ها انتظار نداشتند که بتوانند لباس عروسی شان را بعد از عروسی باز هم ببینند یا بپوشند. در آن زمان مردم اعتقاد داشتند لباس عروس خوش شانسی می آورد و آن را نوعی طلسم باروری برای زنان مجرد می دانستند. و رسم بود که دنبال عروس بدوند و لباسش را تکه و پاره کنند.
با گذشت زمان، لباس های عروس گران تر و گران تر شدند، به همین دلیل عروس خانم ها روشی برای پرت کردن حواس ها اختراع کردند. آن ها چیزهایی را به طرف خانم ها پرتاب می کردند. یکی از آن ها تبدیل به سنتی شد که حالا در بسیاری از مراسم های عروسی در سرتاسر دنیا وجود دارد.
۳- اولین حلقه های مدور ازدواج در مصر باستان یافت شدند
فراعنه ی مصر از حلقه ها به عنوان نماد جاودانگی استفاده می کردند چون دایره شروع و پایان ندارد. به علاوه شکل خورشید و ماه را هم تداعی می کند که مصریان باستان آن ها را می پرستیدند. مصری ها اعتقاد داشتند انگشت حلقه یا همان انگشت چهارم دست چپ، در خود یک «رگ عشق» دارد که مستقیم به قلب می رسد. به همین دلیل رسم حلقه دادن به معشوق به وجود آمد تا نماد تعهد باشد. این رسم بعداً در میان یونانیان و رومی ها هم رواج یافت.
۴- سنت پوشیدن لباس عروس سفید را ملکه ویکتوریا آغاز کرد
در آن زمان مردم رنگ سفید را نشانه ی ثروت می دانستند چون معنایش این بود که خانواده ی عروس استطاعت مالی فراهم کردن لباس های تمیز را دارد. باقی زنان در روز عروسی خود اغلب لباس های رنگارنگ با رنگ های تند می پوشیدند، لباس هایی که می توانستند بعد از عروسی هم در موقعیت های دیگری از آن ها استفاده کنند. ویکتوریا که آن زمان خود یک عروس ۲۰ ساله بود، اولین کسی بود که خواست در مراسم عروسی اش، جز او و ساقدوش هایش کس دیگری سفید نپوشد.
۵- کیک عروسی، یک کلوچه بود که روی سر عروس خردش می کردند
رومی های باستان عروسی های خود را با یک مراسم به پایان می رساندند که در آن یک کیک کلوچه مانند را روی سر عروس خرد می کردند. آن ها اعتقاد داشتند این کار باعث خوش شانسی و باروری می شود. بعد از آن، عروس و داماد کیک را با یکدیگر می خوردند که این کار را اولین کار مشترک شان به عنوان زن و شوهر می دانستند. مهمانان عروسی هم خرده های باقیمانده را می خوردند. کیک های عروسی از قرن هفدهم میلادی جایگزین کلوچه های عروسی شدند.
۶- عروس سمت چپ داماد می ایستاد تا داماد بتواند به راحتی از او محافظت کند
در دوران باستان یک کار رایج در میان مردان این بود که زنان را می دزدیدند تا آن ها را عروس خود کنند. این کار به مدت هزاران سال انجام می شد و هنوز هم در برخی کشورهای آفریقایی و آسیای مرکزی وجود دارد. اما آنچه از این کار در کشورهای غربی باقی مانده، نحوه ی ایستادن عروس و داماد در کنار یکدیگر در مراسم عروسی است. داماد به این دلیل در سمت راست عروس می ایستاد که دست راستش آزاد باشد تا اگر کسی تلاش کرد عروسش را از او بدزدد، بتواند شمشیر خود را بیرون بکشد.
۷- ساقدوش های عروس در ابتدا همرنگ عروس لباس می پوشیدند تا راهزن ها را گمراه کنند
در روم باستان و در دوران حکومت فئودالی در چین، رسم بود که عروس به شهر داماد سفر کند. این امر او را به طعمه ی راحتی برای انواع راهزنان و امثال آن ها بدل می کرد. وجود تعداد زیادی ساقدوش با لباس های هم شکل عروس، دزدیدن عروس را دشوارتر می کرد.
این کار بعدها به حضور ۱۰ شاهد با لباس های همرنگ در مراسم عروسی تبدیل شد. ملکه ویکتوریا در مراسم عروسی اش ۱۲ ساقدوش داشت که همگی مانند لباس عروس ساتن او، لباسی به رنگ سفید به تن داشتند.
سلام
گزینه ۳ اشتباهه.
ملکه ناپیرآسو اولین حلقه رو داشت که دستش بود که هنوز رو مجسمش هست.
گزینه ۷ را باور نمی کنم اگر اینطوریه پس چرا ما ساقدوش داماد هم داریم؟