با همه شمول تر شدن هر چه بیشتر دنیایی که در آن زندگی می کنیم، در میان چهره های مشهور هنری با افرادی با شرایط خاص رو به رو می شویم که پرچمدار گروه ویژه ای می شوند که به آن تعلق دارند و باعث می شوند مفهوم همه شمول بودن را از نو تعریف کنیم. در گذشته در دنیای هنر به افراد معلول یا کم و یا به شکلی اشتباه پرداخته می شد، اما حالا فرصت در اختیار آن ها قرار گرفته تا خود را اثبات کنند.
در ادامه از سلبریتی هایی خواهیم گفت که اجازه ندادند بیماری ها و نقص هایشان مانع موفقیت شان شود.
بیلی آیلیش
بیلی آیلیش که حالا اسکار بهترین آهنگ اورجینال را در کارنامه ی هنری خود دارد، در سال ۲۰۱۸ فاش کرد که از کودکی به سندرم توره (Tourette Syndrome) مبتلا است. این اختلال عصبی باعث تکان ها و حرکات ناگهانی یا تکرار صداهایی خاص برخلاف میل خود می شود.
او در اینباره گفت: «تیک های من فقط فیزیکی هستند و اگر خیلی دقت نکنید چندان محسوس نیستند. این بیماری کارهای ساده را بسیار دشوارتر می کند. بعضی چیزها شدت تیک ها را افزایش می دهند و/یا باعث بروز آن ها می شوند. اما من با این چیزها بزرگ شده ام و به آن ها عادت دارم.»
میلی بابی براون
این بازیگر ۱۸ ساله که در سریال «چیزهای عجیب» (Stranger Things) نقش «الون» را ایفا کرده، کم شنوا از یک گوش به دنیا آمد، مسأله ای که بعدها به ناشنوایی کامل در آن گوش بدل شد. این بازیگر جوان اما نشان داده به همان شجاعت شخصیتی است که نقش آن را ایفا کرده است. او در کنار بازیگری، حالا کار خوانندگی را هم دنبال می کند.
او در اینباره گفته: «به تازگی شروع کرده ام به خوانندگی و برایم مهم نیست اگر بد به نظر برسم، چون فقط دارم کاری را انجام می دهم که دوست دارم. لازم نیست خوانندگی تان خوب باشد. لازم نیست رقص یا بازیگری تان خوب باشد. اگر دوست دارید آن کار را انجام دهید، اگر واقعاً از انجامش لذت می برید، پس انجامش دهید. هیچ کس نباید جلودارتان شود.»
رایان گاسلینگ
وقتی رایان گاسلینگ کودک بود، معلوم شد به اختلال نقض توجه و بیش فعالی (ADHD) دچار است. به گفته ی گاسلینگ، خودش احساس می کرد مغزش به هم ریخته و به خاطر مشکلاتی که در یادگیری خواندن داشت، شرایط بسیاری دشوار داشت. حتی مادرش شغل خود را رها کرد تا در خانه به او آموزش دهد.
بازیگری برای گاسلینگ همان چیزی بود که برای بالا بردن اعتماد به نفسش به آن نیاز داشت و برایش هدفی در زندگی ایجاد کرد. او در ۱۷ سالگی مدرسه را رها کرد تا به دنبال آرزوهایش رود و در نهایت به بازیگر موفق و مشهوری بدل شد که حالا می شناسیم.
سوفیا جیرا
سوفیا جیرا اولین مدل سندرم داونی است که با برند ویکتوریا سکرت همکاری می کند. جیرا فعالیت مدلینگ خود را در سال ۲۰۱۹ آغاز کرد و در عرض تنها چند سال به موفقیتی دست یافت که بسیاری آرزویش را دارند. او فروشگاه اینترنتی خودش را به راه انداخته که در حوزه ی مد و فشن است و Alavett نام دارد، در فشن شوی هفته ی مد نیویورک به عنوان مدل شرکت داشته و حتی پویشی تحت عنوان No Limits با هدف آگاهی بخشی درباره ی سندرم داون به راه انداخته است. همین ها بود که توجه برند ویکتوریا سکرت به او جلب شد.
او در پستی اینستاگرامی درباره ی پیوستنش به برند ویکتوریا سکرت نوشت: «یک روزی درباره اش خیالپردازی می کردم، برای رسیدن به آن تلاش کردم و حالا رویایی است که محقق شده. بالاخره می توانم راز بزرگم را به شما بگویم… من اولین مدل سندرم داون برند ویکتوریا سکرت هستم! از همه ی شما به خاطر حمایت همیشگی تان متشکرم. این تازه اول راه است!»
آنتونی هاپکینز
آنتونی هاپکینز در اواخر دهه ی ۷۰ زندگی اش متوجه شد به نوعی اوتیسم به نام سندرم آسپرگر (Asperger Syndrome) مبتلا است. برای افراد مبتلا به این سندرم قرارگیری در موقعیت های پیچیده ی اجتماعی دشوار است چون آن ها در اغلب موارد قادر به تشخیص برخی نشانه های ظریف اجتماعی نیستند و برقراری ارتباط با دیگران برای آن ها سخت است.
هاپکینز اما خیلی زود بر بیماری خود غلبه کرد. او اعلام کرد که هیچ تفاوتی در خود احساس نمی کند و از اینکه به عقیده ی او «با دسته بندی کردن همه چیز نظام انسانی را نابود کرده ایم» انتقاد کرد. این بازیگر به توانایی اش در حفظ کردن دیالوگ های خود شهره است. او در زمان بازی در فیلم «آمیستاد» (Amistad) با گفتن ۷ صفحه دیالوگ در یک برداشت، همه را حیرت زده کرد.
تروی کاتسر
مارلی متلین اولین بازیگر ناشنوایی شد که موفق به دریافت جایزه اسکار شده است. همبازی او در فیلم «کودا» (CODA)، تروی کاتسر هم در جدیدترین مراسم اسکار پا جای پای او گذاشت و اولین مرد ناشنوایی شد که این جایزه را دریافت کرده است. کاتسر اسکار خود را به جامعه ی ناشنوایان و معلولان تقدیم کرد و گفت: «دیگر دور، دور ما است.»
به گفته ی کاتسر، متلین الهام بخش او شد. او در اینباره گفته: «برای یک بازیگر ناشنوا کار دشواری است. فرصت های خیلی کمی برایتان وجود اما او به تلاش ادامه داد. مصر بود. این وضعیت برای من هم به عنوان یک بازیگر تئاتر وجود داشت. به همین خاطر حالا امروز اینجا هستم.»
جانی دپ
جانی دپ ۵۸ ساله فاش کرده که از یک چشم تقریباً نابینا و از چشم دیگر نزدیک بین بود. او گفته که هیچوقت از بینایی مناسبی برخوردار نبود و در واقع مثل یک خفاش نابینا بود. به همین دلیل وقتی در برابر دوربین مشغول بازی است بیشتر از چند سانتیمتر جلوتر از خود را نمی بیند، مگر آنکه شخصیتی که نقشش را بازی می کند عینکی باشد.
با این حال، این بازیگر اجازه نداد که بینایی ضعیفش مانعی برای کار بازیگری اش شود. او درباره ی صحنه های اکشن فیلم «دزدان دریایی کارائیب» (Pirates of the Caribbean) گفته: «من با یک بدلکار کار می کردم اما خیلی از صحنه های تعقیب و گریز را خودم انجام دادم. این کار را حتماً باید خودم انجام می دادم چون این شخصیت یک زبان فیزیکی مخصوص به خود دارد که به نظرم مهم است.»
گیتن ماتارازو
گیتن ماتارازو، همبازی میلی بابی براون در سریال «چیزهای عجیب» هم به یک معلولیت دچار است که احتمالاً کسی متوجه آن نشده است. ماتارازو به یک بیماری نادر ژنتیکی به نام کلیدوکرانیال دیسپلازی (CCD) مبتلا است. این بیماری رشد استخوان ها و دندان ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
او در مصاحبه ای فاش کرد: «یکی از دلایل اصلی که به من نقش نمی دهند همین است، به خاطر نوک زبانی صحبت کردنم، وضعیت دندان هایم و قدم.» اما همین ویژگی های منحصر به فرد ماتازارو باعث شد بالاخره نقشی نصیبش شود چون سازندگان سریال «چیزهای عجیب» در واقع به دنبال بازیگرانی با ویژگی های خاص بودند که آن ها را از بقیه متمایز کند.
وینی هارلو
این سوپرمدل کانادایی در سن بسیار کم متوجه شد به بیماری ویتیلیگو (Vitiligo) یا همان پیسی مبتلا است که باعث تغییر رنگ پوست در بخش هایی از بدن می شود. این امر باعث شده بود همکلاسی های هارلو او را با اسم های بدی مثل «گاو» و «گورخر» خطاب کنند. این بیماری تنها فیزیکی نیست و اثرات روحی هم دارد و گاهی با حس اضطراب، خجالت و افسردگی همراه است.
هارلو در ۱۶ سالگی با حضور در ویدئوی یک خبرنگار فرصتی طلایی به دست آورد. این ویدئو بسیار مورد توجه قرار گرفت و هارلو در سال ۲۰۱۴ با شرکت در برنامه ی مشهور و محبوب «مدل برتر بعدی آمریکا» (America’s Next Top Model) که در زمینه ی مدلینگ است، بالاخره در مسیر ستاره شدن قرار گرفت. حالا او را می توان سفیر یک صنعت فشن متنوع تر دانست، جایی که در آن استانداردهای زیبایی از نو تعریف شده اند تا همه مشمول آن ها شوند.
جولیا رابرتس
گلاسوفوبیا (Glossophobia) یک اصطلاح پزشکی است که به ترس از صحبت در جمع اطلاق می شود. هیچ کس انتظار چنین ترسی را از یک سلبریتی ندارد اما از قرار معلوم بزرگ ترین ستاره های دنیای هنر هم ممکن است هنگام صحبت در جمع زبان شان بند بیاید. جولیا رابرتس برای تبدیل شدن به بازیگر دو مانع را پشت سر گذاشت: یکی لکنت زبان آشکار که در کودکی به آن دچار بود و دیگری ترس از صحبت در جمع.
از قرار معلوم او و برادر بازیگرش، اریک رابرتس، هر دو در کودکی به لکنت زبان دچار بودند، اما جولیا رابرتس برخلاف برادرش هرگز کاملاً راحت و بی پرده در اینباره صحبت نکرده است. اما آنچه قطعی است این است که او اجازه نداده این مسأله او را از رسیدن به موفقیت بازدارد.
بیلی پرچمت حالا حالا ها بالاس 🙂