اشعه خورشید در صورت قرار گرفتن در معرض مزمن و محافظت نشده می تواند آسیب جدی به پوست وارد کند. رابطه انسان با خورشید متناقض است. مردم عاشق آفتاب هستند اما بعد گرمشان می شود. سپس، خیس از عرق می شوند و به فکر محافظت از پوست خود می‌افتند: کرم ضد آفتاب، کلاه، عینک آفتابی.
اگر برای مدت طولانی بیرون می‌مانید یا اقدامات احتیاطی کافی را انجام نداده باشید، پوست شما دچار آفتاب سوختگی می شود.
اما تا به حال این سوال برایتان پیش آمده است که آیا مردم همیشه اینقدر وسواس داشتند که خورشید با بدنشان چه می کند؟ پاسخ کوتاه «نه» است زیرا نیازی به این کار نداشتند. برای چندین قرن، پوست انسان بدون هیچ محافظتی در برابر خورشید قرار می گرفت.
پوست؛ مرز بین تو و دنیا
انسان در زیر خورشید تکامل یافته است. نور خورشید در زندگی مردم یک پدیده ثابت بود و آنها را در طول روزها و فصول گرم و هدایت می کرد. انسان خردمند بخش اعظم ماقبل تاریخ و تاریخ را در خارج از خانه عمدتاً برهنه سپری کرد. پوست رابط اصلی بین بدن اجداد ما و جهان بود.
پوست انسان با هر شرایطی که در آن قرار می گرفت سازگار بود. مردم زمانی که می توانستند آن را در غارها و پناهگاه های صخره ای بیابند پناه می گرفتند و در ساختن پناهگاه های قابل حمل از چوب، پوست حیوانات و سایر مواد جمع آوری شده بسیار خوب عمل می کردند. شب، دور هم جمع شدند و احتمالاً خود را با “پتوهای خز” می پوشاندند. اما در ساعات فعال روز، مردم در فضای باز بودند و پوست عمدتاً برهنه آنها تنها پوششی بود که داشتند.
در طول زندگی یک فرد، پوست به طرق مختلف به قرار گرفتن در معرض نور خورشید پاسخ می دهد. لایه سطحی پوست، اپیدرم، با افزودن لایه های بیشتری از سلول ها ضخیم تر می شود. برای اکثر افراد، پوست به تدریج تیره‌تر می‌شود زیرا سلول‌های تخصصی وارد عمل می‌شوند تا رنگدانه‌ای محافظ به نام اوملانین (eumelanin) تولید کنند.
اوملانین چیست؟
این مولکول بیشترین نور قابل مشاهده را جذب می کند و باعث می شود که قهوه ای تیره و تقریبا سیاه به نظر برسد. مولکول Eumelanin اشعه ماوراء بنفش مضر را نیز جذب می کند. افراد بسته به ژنتیک خود مقادیر متفاوتی یوملانین تولید می کنند. برخی از آنها مقدار زیادی از این ملکول را دارند. به همین دلیل، زمانی که پوستشان در معرض نور خورشید قرار می گیرد، می توانند بسیار بیشتر تولید کند و برخی دیگر کمتر.
تحقیقات در مورد تکامل رنگدانه‌های پوست انسان نشان داده است که رنگ پوست افراد در ماقبل تاریخ با شرایط محیطی محلی، عمدتاً با سطوح محلی نور فرابنفش تنظیم شده است. افرادی که زیر نور شدید فرابنفش زندگی می‌کردند، مانند آنچه در نزدیکی خط استوا می‌بینید، سال به سال پوستی تیره رنگ‌دار و بسیار برنزه‌پذیر داشتند که می‌توانست مقدار زیادی اوملانین بسازد. افرادی که در سطوح ضعیف‌تر و فصلی‌تر UV زندگی می‌کردند، مانند آنچه در بسیاری از شمال اروپا و شمال آسیا می‌بینید، پوست روشن‌تری داشتند که فقط توانایی محدودی برای تولید رنگدانه محافظ داشت.
تغییر سبک زندگی؛ تغییر پوست
اجداد دور ما که فقط پیاده راه می رفتند، در طول زندگی‌شان زیاد حرکت نمی‌کردند. پوست آنها با تولید یوملانین بیشتر و تیره‌تر شدن در تابستان، و سپس از دست دادن مقداری رنگدانه در پاییز و زمستان که خورشید چندان قوی نبود، با تغییرات ظریف و فصلی در نور خورشید و شرایط UV سازگار شد. حتی برای افرادی که پوستشان کمی رنگدانه دارد، آفتاب سوختگی های دردناک بسیار نادر بوده است. زیرا هرگز شوک ناگهانی قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید وجود نداشته است. در عوض، با تقویت خورشید در طول بهار، لایه بالایی پوست آنها به تدریج در طول هفته ها و ماه ها قرار گرفتن در معرض نور خورشید ضخیم تر می شد.
این بدان معنا نیست که پوست طبق استانداردهای امروزی آسیب ندیده است. متخصصان پوست از ظاهر چرمی و چروکیده پوست اجدادی ما که در معرض نور خورشید قرار گرفته بود، وحشت زده می شدند. رنگ پوست، مانند سطوح خود خورشید، با فصول تغییر کرد و پوست به سرعت سن خود را نشان داد. این موضوع هنوز در مورد افرادی که به صورت سنتی و عمدتاً در فضای باز زندگی می کنند، در بسیاری از نقاط جهان صدق می کند.
هیچ پوستی از هزاران سال پیش وجود ندارد که دانشمندان بتوانند آن را مطالعه کنند، اما می‌توانیم از تأثیرات قرار گرفتن در معرض نور خورشید بر روی افراد مدرن استنباط کنیم که آسیب مشابه بوده است. قرار گرفتن در معرض آفتاب مزمن می تواند منجر به سرطان پوست شود، اما به ندرت انواع آن، مانند ملانوم، باعث مرگ در سنین باروری می شود.
زندگی در داخل خانه تغییر پوست
تا حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش، قطره‌ای در سطل تاریخ تکامل، انسان‌ها با جمع‌آوری غذا، شکار و ماهیگیری امرار معاش می‌کردند. بعد از اینکه مردم شروع به سکونت و زندگی در سکونتگاه های دائمی کردند، رابطه بشر با خورشید و نور خورشید بسیار تغییر کرد. کشاورزی و ذخیره سازی مواد غذایی با توسعه ساختمان های غیر منقول همراه بود. در حدود ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد بسیاری از مردم در سرتاسر جهان زمان بیشتری را در شهرک‌های محصور شده و زمان بیشتری را در داخل خانه می‌گذرانند.
در حالی که بیشتر مردم هنوز بیشتر وقت خود را بیرون می گذرانند، برخی در صورت امکان در خانه می مانند. بسیاری از آنها وقتی بیرون رفتند شروع به محافظت از خود در برابر خورشید کردند. حداقل تا ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد، صنعت کامل محافظت از آفتاب رشد کرد تا انواع وسایلی مانند چتر آفتابی، چتر، کلاه، چادر و لباس را ایجاد کند که از مردم در برابر ناراحتی و تیرگی اجتناب ناپذیر پوست ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید محافظت کند. در حالی که برخی از آنها در ابتدا برای اشراف محفوظ بودند، مانند چترهای آفتابی و چترهای مصر باستان و چین، این اقلام لوکس به طور گسترده ساخته و مورد استفاده قرار گرفتند.
حرف آخر
از آنجایی که در قرن‌های اخیر مردم بیشتر و سریع‌تر در فواصل طولانی‌تر حرکت می‌کنند و زمان بیشتری را در داخل خانه می‌گذرانند، پوست آنها با مکان‌ها و سبک زندگی‌شان سازگاری ندارد. سطح اوملانین شما احتمالاً با شرایط خورشیدی که در آن زندگی می کنید کاملاً سازگار نیست و بنابراین نمی تواند مانند اجداد باستانی شما از شما محافظت کند.
مردم ممکن است خورشید را دوست داشته باشند، اما ما اجدادمان نیستیم. رابطه بشریت با خورشید تغییر کرده است و این به معنای تغییر رفتار شما برای نجات پوست است.
![دانشمندان ارتشی از سوسک‌های مجهز به رایانه را در بیابان آزمایش کردند [تماشا کنید]](https://static.digiato.com/digiato/2024/04/cyborg-cockroach-army-388x462.jpg)
بدون نظر