دانشمندان به‌طور مبتکرانه‌ای چهره یک زن زیبا متعلق به قرن ۱۴ که پیش‌تر در صومعه‌ای در اسکاتلند کشف شده و یک روحانی را به صورت سه بعدی و دیجیتال بازسازی کرده‌اند. هر دوی این تصاویر در جشنواره کتابی درباره زندگی در مهد مسیحیت اسکاتلند در دید عموم قرار گرفتند.
این زن ناشناس که در دهه سوم زندگی‌اش از دنیا رفته و در بستری از صدف های دریایی قرار گرفته بود، در دهه ۱۹۵۰ حین بازسازی طاق صومعه ویتهورن پرایوری (Whithorn Priory) در دامفریس و گالووی اسکاتلند پیدا شد.
متخصصان دانشگاه بردفورد با استفاده از فناوری کامپیوتری بازسازی صورت، انیمیشنی شبه واقعی از زنی ساخته‌اند که داستان این دِیر را در رویدادی در جشنواره کتاب ویگتاون (Wigtown Book Festival) که روز گذشته افتتاح شد روایت می‌کند.
این انیمیشن ها بخشی از پروژه‌ای هستند که در آن بایگانی باستان شناسی این منطقه بازبینی می‌شود. موزه های ملی اسکاتلند و موزه شورای دامفریس و گالووی، جمجمه های سه انسان قرون وسطایی را برای اسکن سه بعدی توسط دکتر آدرین ایوانز قرض دادند. این جمجمه ها به صورت دیجیتال بازسازی شده، چهره هایی واقعی پیدا کردند و حتی برای آنکه از این هم واقعی‌تر شوند، رویشان صداگذاری انجام شد.
دکتر کریستوفر رین، انسان شناس، در توصیف این زن گفت جمجمه او از متقارن ترین جمجمه هایی بود که تا به حال دیده و این قویا نشان می‌دهد که او فوق العاده زیبا بوده است. او گفت: «صورت انسان در طول دوران کودکی و نوجوانی به‌طور قرینه رشد نمی‌کند، بلکه مثل راه رفتن، به چپ و راست رشد می‌کند. بنابراین هر نوع بیماری یا حتی ضربه روحی که شما را برای مدتی طولانی از خوابیدن و غذا خوردن بازدارد تقارن چهره را از بین می‌برد. هرچه بیماری و تروما در دوران کودکی بیشتر باشد، چهره انسان در بزرگسالی نامتقارن‌تر خواهد بود.»
این زن در یک تابوت سنگی که جلوی محراب قرار داشت و در کنار قبر اسقف والتر که در سال ۱۲۰۹ به اسقف ویتهورن تبدیل شد، دفن شده بود. همه این‌ها می‌تواند نشان دهد که او به رغم جوان بودن از جایگاه بالایی برخوردار بوده است. اسکلت سوم متعلق به مردی با کام شکافته نیز در تابوتی در همان نزدیکی پیدا شد.
یافتن این اسکلت ها جهشی بزرگ در باستان شناسی مسیحیت بوده و همچنین بینش های جدیدی پیرامون زندگی در اسکاتلند قرون وسطایی به ارمغان آورده است.
بدون نظر