با وجود منابع طبیعی و سرمایه های بالقوه ایران، سرمایه مردمی و نیروی کار، مساله فقر، بحران اشتغال و درآمد در ایران، همواره مشکلات فراوانی داشته است. عدم تناسب دستمزدها و بالا رفتن بی امان نرخ تورم، افزایش چند برابری قیمت ها در یک سال به بهانه تحریم ها، هر سال خانواده های بیشتری را به زیر خط فقر می کشاند.
اکنون خط فقر نسبی خانوارها در ایران به ۱۸ میلیون و ۲۹۰ هزار تومان رسیده است. این خبر را فرامرز توفیقی، رئیس کمیته دستمزد کانون شوراهای اسلامی کار، اعلام کرد و گفت که بدنه جامعه کارگری ایران از منظر معیشت مانند بیماری است که با ۱۰ درصد قلبش زندگی میکند.
مساله فقر و بحران اشتغال در ایران امروز هم، چون گذشته و با وجود منابع طبیعی و موقعیت راهبردی و استراتژیک این کشور در خاورمیانه، همواره قابل توجه بوده است. پژوهشهای انجام شده در دههٔ۹۰، نشان میدهند که خانوادههای پرجمعیت ایرانی با وجود داشتن شغل، نمیتوانند امکانات زندگی را در حد لزوم برای خانوادهشان فراهم کنند.
سوءتغذیه کودکانی که با فقر و بحرانهای آن بزرگ میشوند را میتوان نه تنها به مشکلات دوران بزرگسالیشان مرتبط دانست که باید تاکید کرد این بحرانها میتواند حتی بر روی نسلهای بعد نیز تاثیر بگذارد. کما این که بارها کارشناسان تغذیه درباره الگوی مصرف اشتباه تغذیه در کودکان و حتی میانسالان اطلاع رسانی کرده اند و این روند را برای آینده کشور نیز خطرناک دانسته اند؛ و در مورد ایران این اتفاق در حالی رخ میدهد که این کشور نسبت به وسعت دارای منابع انرژی بسیار گستردهای است و از همین طریق نیز پتانسیلهای فراوانی برای درآمد زایی دارد، اما متاسفانه دامنه فقر در ایران روز به روز در حال افزایش است و جمعیت افراد استمداد طلب و نیازمند ایران نیز به طبع آن روز به روز بیشتر میشود؛ کما این که ۷۷.۴ میلیون و یعنی در حدود ۹۰ درصد ایرانیان یارانه بگیر هستند.
از سوی دیگر باید توجه کرد که تا آوریل ۲۰۲۲ (فروردین سال ۱۴۰۱) قیمت مواد غذایی در ایران نسبت به سال قبل، ۴۳ درصد افزایش یافته است که بیشترین دلیل آن خشکسالی شدید، تحریمها، تورم، فساد در برخی از دستگاهها بوده است. در اوایل ماه اردیبهشت، دولت جراحی اقتصادی را با هدف کمک به مصرف کنندگان و کاهش قیمتها اجرا کرد، اما قیمت نان و سایر مواد اولیه افزایش یافت و سیاستهای به کار رفته تاثیر چندانی نداشت. حتی در این بین ما شاهد کمبود مواد و اقلام ضروری پخت و پز، مانند روغن و شکر، بودیم.
بر اساس گزارش ایران پرایمر و بر مبنای آمارهای دولتی، تا اوایل سال ۲۰۲۲، حدود ۳۰ درصد از خانوارها زیر خط فقر زندگی میکردند. برخی کارشناسان تخمین زده اند که حداقل نیمی از جمعیت ۸۵ میلیونی ایران زیر خط فقر زندگی میکنند و با تورمی که برای همه کالاها به ۴۰ درصد رسیده است دسته و پنجه نرم میکنند. این تورم بالاترین میزان از سال ۱۹۹۴ است.
فقر مطلق
فقر مطلق به وضعیتی گفته میشود که در آن افراد از منابع ضروری برای ادامهٔ زندگی بهکلی محروم هستند و در تداوم زندگی دچار مشکل میشوند. این افراد از تأمین نیازهای اساسی از قبیل خوراک، پوشاک و سرپناه ناتوانند و معیار برای شناخت این شرایط نیز درآمدهای روزانه یک دلار و ۹۰ سنت یا سه دلار و ۱۰ سنت در سطح جهان است (در ایران درآمد روزانه بین ۷۰ تا ۱۰۰ هزار تومان محاسبه میشود). در ایران ۱۸ درصد از افراد جامعه دچار فقر مطلق هستند؛ یعنی به ازای هر ۵ نفری که در روز ممکن است از کنار شما رد شود، یک نفر در فقر مطلق به سر میبرد و نیازهای اولیه اش برطرف نشده است.
فرامرز توفیقی، رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور، در همین رابطه و در روزهای اخیر، طی گفتگویی خبر داده بود که: «امیدِ به خانه دار شدن یک کارگر در تهران به ۱۲۳ سال رسیده است. حالا پوشاک، درمان، هزینههای تحصیل و سایر خرجها را کنار این دادهها بگذارید؛ تورم واقعاً بیداد میکند.» این گفته به خوبی نشان دهنده افزایش بیش از پیش فقر مطلق در کنار فقر نسبی در ایران و کم شدن امید به زندگی در کنار آن است.
فقر نسبی
اما فقر نسبی زمانی اندازه گیری میشود که یک فرد نتواند حداقل سطح استانداردهای زندگی را در مقایسه با دیگران و در همان زمان و مکان خود فرد برآورده کند. تعریف فقر نسبی از کشوری به کشور دیگر یا از جامعهای به جامعه دیگر متفاوت است. درکل فقر نسبی یعنی حداقل سطحی از توانایی برای رسیدن به حداقلهای زندگی وجود داشته باشد و این حداقلها مواردی همچون مسکن مناسب، درمان، پوشاک، و … را شامل میشود.
اکنون خط فقر نسبی خانوارها در ایران به ۱۸ میلیون و ۲۹۰ هزار تومان رسیده است. این خبر را فرامرز توفیقی، رئیس کمیته دستمزد کانون شوراهای اسلامی کار، اعلام کرد و گفت که بدنه جامعه کارگری ایران از منظر معیشت مانند بیماری است که با ۱۰ درصد قلبش زندگی میکند؛ و در این بین «افشین حق پرست» با اشاره به خلق روزانه ۲۷۰۰ میلیارد تومان نقدینگی پیش بینی کرده بود که خط فقر تا پایان سال به بالای ۱۸ میلیون تومان برسد.
بحران مالی ایران
این در حالی است که اکنون تورم در کشور ما یک بیماری پولی خطرناک است که میتواند بنیان اقتصادی را دچار آسیب جدی کند و بخشی از این بحران نیز به دست بانک مرکزی و شبه بانکهای آن خلق میشود. در ادامه نیز اگر برای این بحران چارهای اندیشیده نشود، این مساله به معنای ورشکستگی اقتصاد و ندانم کاری اقتصادی است.
حق پرست در همین باره معتقد است که «عدم ارتباط بانکی کشور موجب عدم جذب سرمایه شده و در عین حال موفق به جلوگیری از فرار سرمایه معنوی و پولی نیز نشدیم و پولها در حال فرار از کشور هستند.» او با بیان این که درآمدهای دولت طی یک سال باید هزینهها را جبران کند، گفت: «متأسفانه سر بزرگ هزینههای دولت بر تن نحیف درآمدهای آن سنگینی میکند و هزینههای دولت هم قابل کم شدن نیست.».
طرح متناسبسازی حقوق
اما بالاتر رفتن خط فقر و رسیدن به ۱۸ ملیون تومان در حالی رخ داده است که چند روز پیش طرح متناسبسازی حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان کشوری و لشکری در قالب یک لایحه دوفوریتی به صحن مجلس رفت.
طبق تصمیم اخیر دولت و مجلس، قرار است دستکم یک میلیون تومان به حقوق کارمندان و ۹۰۰ هزار تومان به دریافتی بازنشستگان بخش دولتی اضافه شود که در نهایت حداقل حقوق برای کارمندان دولت به پیشنهاد خود دولت به ۶ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان افزایش یابد و در این بین حداقل دستمزد کارگران هم اکنون ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان است که تقریبا یک سوم فاصله خط فقر ۱۸ میلیون تومانی را پر میکند.
این در حالی است که دستمزد یک کارگر با تمام حقوق و اضافه کاری، عائله مندی، حق مسکن، و بسیاری از انواع مزایای دیگر به ۹ ملیون تومان نمی رسد.
از طرف دیگر آمارهای جدید حکایت از آن دارد که میانگین هزینه معیشت کارگران به بیش از ۱۸ میلیون تومان در ماه رسیده و البته که باید رشد شتابان تورم، در روزهای اخیر را نیز در نظر گرفت که بر اساس آن، احتمال داده میشود خط فقر تا آخر سال، حتی از ۱۸ ملیون تومان نیز فراتر رود و این شکاف عظیم بین هزینه و درآمد خوانوارهای ایرانی روز به روز بیشتر میشود.
این شکاف عمیق تاثیر بسیاری بر سطح زندگی خوانوارهای ایرانی در ابعدا مختلفی مانند مسکن، تحصیل، درمان و… میگذارد و بسیاری از افرادی که در فقر نسبی هستند را وارد شیب شدید نمودار فقر مطلق میکند و جمعیت این قشر از افراد را افزایش میدهد.
عواملی که باعث تشدید چالش خط فقر شده اند را میتوان این گونه برشمرد:
– خشک سالی که میتوان آن را در نیم قرن اخیر جز بدترین موارد پیش آمده در کشور دانست که به مدت ۹ ماه از مهر ۲۰۲۰ تا خرداد ۲۰۲۱ به طول انجامید و به تولید محصولات زراعی لطمه فراوانی زد.
– تحریمهایی که به شدت بر روی مواد غذایی وارداتی تاثیر گذاشت و همچنین قیمت قطعات و ماشین آلات وارداتی برای تاسیسات فرآوری مواد غذایی را افزایش داد
– کاهش ارزش پول ایران که قیمت تمام شده کالاهای وارداتی را افزایش میدهد.
– حمله روسیه به اوکراین، یکی از تولیدکنندگان عمده غلات، که باعث شد قیمت جهانی گندم در اسفند ۲۰۲۲ نزدیک به ۲۰ درصد افزایش یابد.
وعده رئیس جمهوری در ۱۹ خرداد ۱۴۰۱؛ قیمت نان، دارو، و بنزین تحت هیچ شرایطی افزایش نمییابد
ثابت بودن قیمت اقلامی مانند دارو و نان نشان از یک اقتصاد با ثبات و سالم است که میتواند اقلام ضروری یا به عبارت دیگر حداقل نیازهای افراد یک جامعه را بدون مشکل برطرف کند و جمعیت زیر خط فقر نیز در کمترین تعداد خود باشد. طبق گفته رئیس جمهوری انتظار میرفت که در ماههای پیش رو خط فقر کاهش یافته، قیمت کالایهای ضروروی ثابت باشد و جامعه از حدقلهای سطح معیشتی برخوردار شود، اما امروزه شاهد افزایش بیش از پیش انواع دارو به علت افزایش تحریمها هستیم و این افزایش قیمت دارو نمونه کوچکی از عدم توانایی حقوق کارگران در مقابل خط فقر است.
اما در این بین قانونی در مجلس شورای اسلامی با عنوان (بازگشت به قیمتهای ۱۴۰۰) نیز تصویب شد که بر اساس آن دولت وعده داده بود که با حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی و اجرای برنامه اصلاح ارز ترجیحی، قیمتهای به شهریور ۱۴۰۰ بازمیگردد که در نهایت این اتفاق رخ نداده است.
چسبندگی قیمت در بازار ایران
اما در این بین نکاتی وجود دارد که مانع از انجام این امر میشود هرچند که به صورت مصوبه مجلس تصویب شده باشد چرا که چنین اتفاقی به لحاظ اقتصادی امکانپذیر نیست. در اقتصاد عنوانی وجود دارد به نام «چسبندگی قیمت»؛ یعنی وقتی قیمت کالایی افزایش پیدا کرد دیگر نمیتوان قیمت آن را به قبل بازگرداند، مگر این که یک شوک مثبت به اقتصاد وارد شود. تنها در شرایطی امکان بازگشت قیمتها به شهریور ۱۴۰۰ وجود دارد که چند اتفاق رخ دهد، به نتیجه رسیدن مذاکرات برجام، حل بحران تحریمها، افزایش ارز در کشور و … میتوانند از جمله عواملی باشد که دولت بتواند دست به واردات گسترده کالاها بزند. در حقیقت از طریق واردات بتواند قیمتها را به گذشته برگرداند؛ بنابراین به نظر میرسد که دولت از وعده بازگشت قیمتها به شهریور ۱۴۰۰ پشیمان شده است و در تلاش برای حذف این تبصره یا اصلاح آن است.
چرا که انتظار بازگشت قیمتها به شهریور سال گذشته، منجر به کسری بودجه، خلق پول جدید و افزایش حجم نقدینگی میشود. در همین راستا لایحه اصلاح قانون بودجه ۱۴۰۱ با امضای رئیسجمهور به مجلس شورای اسلامی ارسال شدو در این اصلاح لایحه، دولت خواستار حذف تبصرهای شده که مجلس در بودجه امسال گنجاند و طبق آن، دولت مکلف است کالاهای اساسی را پس از حذف ارز ترجیحی با قیمت شهریور سال ۱۴۰۰ و به صورت کالابرگ به دست مردم برساند.
شرط گذاشته شده توسط مجلس در قانون بودجه ۱۴۰۱، اما باعث میشود از دولت سوال کنیم که چرا علیرغم الزام در قانون، قیمتهای هنوز به شهریور ۱۴۰۱ بازنگشته و صعود نجومی داشته و باعث دامن زدن به افزایش فقر در جامعه میشود. در عین حال باید توجه کرد که با حذف این شرط، آینده وضعیت تورم به خصوص در بخش خوراکیها مبهمتر از قبل خواهد بود.
امروز تورم رسمی خوراکیها نسبت به سال قبل بیش از ۸۶ درصد و تورم واقعی سبد معیشت کارگران بیش از ۱۰۰ درصد است، و مشخص نیست اگر قید و شرط آزادسازی برداشته شود و یا وضعیت تحریمها به این شکل ادامه یابد در نهایت این تورم چنان بمبی آماده تا کی بدون انفجار نهایی در اقتصاد ایران دوام خواهد آورد.
بیشتر بخوانید:
حاشیه نشینان شهر اصفهان برای زندگی در اصطبل و گاوداری اجاره پرداخت می کنند
واکنش سلبریتی ها به گرانی ها؛ از بغض امین حیایی تا شوخی بیجای بازیگر پایتخت + ویدیو
??????????????????
ما با خط فقر چیکار داریم؟ الان اولین دغدغه مردم ما تیکه پارچه ای هست که زنان به موهاشون می بندند. بذارید اول این مشکل بزرگ بشری حل بشه بعد اگر شد به اون میلیونها مرد و زن و بچه ای که در فقر و فلاکت زندگی می کنند می رسیم. دیگه این رو همه می دونند اول باید به آزادی پوشش برسیم تا بعدا بتونیم یک فکری برای بقیه آزادیها و حقوق انسانی مردم کنیم.
از شما ماله کش ها بیشتر از این انتظار نمیره که هر گندی رو که زدید با گند دیگری بپوشونید
هر مشکلی که هست از تفکر دوستان شماست که ازشون حمایت میکنید، ویرانی اقتصاد و تحریم و فرار نخبه ها تا حجاب اجباری و ….
اقتصاد کشور در این چهار دهه دست دولت بوده، از پول نفت گرفته تا معادن و هولدینگ های میلیارد دلاری در اختیار دولت و آقازاده هاتون بوده
حالا دلسوز مردم فقیر شدید؟ کارگران و معلمان و بازنشسته هایی که اعتراض میکنن و جوابشون سرکوب و زندانه، مشکل حجاب دارن؟
هر اعتراضی که میشه، به هر چیزی، مسببش ناکارآمدی مسئولان دائم المسئول بی کفایت هستن. مردم اینها رو خوب فهمیدن، فراافکنی شماها دیگه جواب نمیده
یک مشت چرت و پرت ردیف کردی. من از حکومت حمایت کردم؟ حالم از این حکومت و تمام مسئولین و انگل زاده هاشون بهم می خوره. فقط خواستم حماقت امثال تو رو نشون بدم که بدون اینکه دغدغه های مردم رو بدونید چیه ادای مبارزها رو در میارید. از حرف زدنت معلومه تا حالا از پشت کامپیوتر و موبایلت تکون نخوردی و نهایت دستاوردت چهارتا هشتگ مسخره توی شبکه های اجتماعیه. نمی خواد مبارزه رو به ما مردمی که درد فقر رو چشیدیم و سالهاست برای مطالباتمون کف خیابون هزینه ها دادیم یاد بدی.
کاربر Az از منظر تو هرکی حرف درست زد میشه ماله کش؟؟
بابا تو دیگه کی هستی.
یعنی از اول حضور درخشانت توی این سایت تا یکی حرف مخالف با نظرات و عقایدت زد یا بهش گفتی ماله کش یا بهش گفتی “ساندیسخور” یا گفتی “مزدور” یا “حکومتی” دیگه جدیدا هم “ماله کش”
یعنی دسته بندی توی ذهنت همیناست فقط؟
مردم سالهاست دارن با اعتراضشون میگن کی درست میگه یا غلط. دیدی و شنیدی یا بازم خودتو به نفهمیدن میزنی؟
چرا فکر میکنی فقط شما طرفدارن حجاب اجباری و بهشت اجباری و… حرف درست میزنید؟ خوبه کارنامه چهل و چند ساله تو تو این مملکت رو مردم دارن با گوشت و پوستشون حس میکنن.
تو انقدر انصاف نداری که فحاشی ها و تهمت های دوستانت رو تو همین کامنت های روزیاتو ببینی؟
خیلی داریم بهتون لطف میکنیم که فقط بهتون میگیم ساندیسی! خودت خوب میدونی مردم چه ها که به دارودسته تون نمیگن.
حجاب اجباری مهمترین نماد نبود آزادی تو کشوره
تو کشوری که آزادی وجود نداشته باشه فساد ریشه میدوونه و فقر بیداد میکنه
آزادی رسانه، مطبوعات، گزارشگر و خبرنگار وقتی نباشه هرکسی فساد کرد صداش درنمیاد، وقتی بودجه های میلیاردی خرج نهادهای بی ربط میشه صداش در نمیاد، وقتی کسی پنجاه تا شغل دولتی داره صداش درنمیاد
نبود آزادی مردم رو به این روز انداخته دوست عزیز
آزادی پوشش اولین قدم برای رسیدن به آزادیه
چرا فکر می کنی آزادی پوشش اولین قدمه؟ می خوای صدتا کشور برات مثال بیارم که می تونی توشون لخت هم بیای توی خیابون ولی به محض اینکه از حکومت انتقاد کنی توی گونی می کننت؟ این رو کی توی کله تون کرده؟ برو توی خیابون از مردم کوچه و بازار (چه زن و چه مرد) بپرس چی الان براشون مهمتره. اینکه بتونند حرفشون رو بزنند و حکومتی بدون فساد اقتصادی و سیاسی داشته باشند و با یک تلاش نرمال خودشون و بچه هاشون در رفاه زندگی کنند یا اینکه روسری سر نکنند. تقلیل خواسته های اساسی مردم با این توجیه های بچه گانه ظلم بزرگیه که بعضیها در این اعتراضات اخیر از روی عمد یا به دلیل جهالتشون و تحت تاثیر رسانه ها مرتکب شدند.
این تویی که داری خودتو به نفهمی میزنی. نه خوبم میفهمی. تقلیل آزادی به یه تیکه پارچه.
میفهمی اعتراض مردم فقط به حجاب اجباری نیست. به اجبار به همه چیز جا بجای این مملکته. خواسته اساسی مردمی که اعتراض میکنن رو میفهمی؟ اگه فهمیدی که خوبه اگه نفهمیدی بعد از اینم نخواهی فهمید. از کدوم مردم صحبت میکنی؟ لابد همون هایی که صدا و سیما مصاحبه شون رو پخش میکنه
قشنگ داری مثل سایبری ها از عملکرد حکومت دفاع میکنی بعد میگی من حمایت کردم؟ وقتی از حجاب اجباری حمایت میکنی یعنی سایبری هستی
اتفاقا من برخلاف شما خوب می فهمم. از اول هم گفتم که مطالبات مردم خیلی فراتر از یک تیکه پارچه است. ظاهرا شماهایی که کل درکتون از وضع مردم چیزهایی هست که توی رسانه ها و فضای مجازی می بینید و پخش می کنید نمی فهمید یا خودتون رو به نفهمی می زنید. چطور هشتگها و شعارها و عکسهایی که در شبکه های اجتماعی می گذارید همگی حول محور حجابه ولی الان یکباره تغییر موضع میدید و از مطالبات دیگه مردم حرف میزنید؟ ضمنا من کی از حجاب اجباری دفاع کردم؟ این حجم از کج فهمی نوبره واقعا! اینقدر مسائل و مشکلات اساسی تر توی این مملکت هست که برای من و خیلیهای دیگه در حال حاضر پوشش چه زن و چه مرد اصلا اهمیتی نداره که بخوام در موردش بحثی کنم. رسانه ها و شماهایی که دنبال کننده های اونها هستید با این توجه بیش از اندازه ای که به بحث پوشش زنان نشون دادین و میدین و نادیده گرفتن سایر خواسته های به حق و بسیار مهمتر مردم باعث شدین خیلیها که می دونم در سالهای ۹۶ و ۹۸ و حتی قبل از اون جزو معترضین بودند اینبار از بدنه اعتراضات فاصله بگیرند و به اون نپیوندند.
چرا چرت و پرت میگی. کی گفته اولین دغدغه مردم برداشتن روسری و چادر و این چیزاست. یعنی مسکل اقتصادی رو نمیبینی؟ مشکل خام فروشی نفت رو نمیبینی؟ خیال میکنی این مشکلات با برداشتن روسری و چادر حل میشه؟ سطح فکرتون همینه؟؟ واقعا؟
خدایا ببین با کیا طرفیم.
به سطح درک خانوم ها هم توهین کردی با این حرفت.
اگر یکم فکر میکردین قبل از حرف زدن الان به اینجا نمیرسید بحث
فقط یکم فکر
جمله اول من رو دوباره بخونید لطفا
حجاب اجباری اولین نماد نبود آزادی تو مملکته
وقتی میری بیرون اولین چیزی که میبینی و میفهمی تو این کشور آزادی نیست چیه؟
پوشش اجباری
درکش انقدر سخته براتون؟
با این حال من با هیچ اعتراضی مشکل ندارم
درباره هرچیزی میشه اعتراض کرد
اینکه بگین شما چرا برای این اعتراض میکنید برای اون نه اشتباهه
هرکسی موضوعی براش تو الویته و خودش الویتش رو میشناسه
همه باید به فساد و فقط و بیکاری اعتراض کنن
همه باید به هر ظلمی که به مردم میشه اعتراض کنن
شما با هر دلیلی که دارید باید بیاین و اعتراض کنید با مردم
ولی اگر ساندیس خورید و میخواین مردم رو از اعتراض پشیمون کنید که دیگه حرفی نمیمونه
جمله آخرت بیان کننده همه تفکر ریاکارانه اینهاست
هرکسی میگه اولیت حجاب نیست و چیز دیگه ست و باید به چیزهای دیگه اعتراض کرد ، دروغگو و دورو هست.
کارگران به بیکاری و بیپولی اعتراض میکنن و به زندان میرن
معلم ها ، وکلا ، دانشجو ها خبرنگارها، محیط زیستی ها ، زنها ، و…. خلاصه هرکس یا گروهی که اعتراض کنه و صداشم به جایی نرسه، این عده شروع به ماله کشی میکنن. آخر اون بیچاره هایی که رفتن زندان و معترضین رو میچسبونن به آمریکا و اسراییل و سعودی.
هرکسی برای هرچیزی می تونه اعتراض کنه به شرط اینکه لاشخورهایی نباشند که اعتراضات اونها رو به نام خودشون مصادره کنند. وقتی آدم میبینه لاشخورهایی هستند که اعتراضات مردم رو می چسبونند به خودشون و اسم انقلاب زنانه روش میگذارند و شعار فمینیستی زن زندگی آزادی براش تعیین می کنند و توی رسانه هاشون تنها از حجاب و پوشش زنان میگن، چشمشون رو روی مرگ دهها پسر نوجوونی که کشته شده اند می بندند و فقط ۳-۴ دختری که جونشون رو از دست دادن می بینند، چطور می تونه حرفش رو بزنه و مطالباتش رو بگه؟ آدم ساندیسخور باشه شرف داره به اینکه لاشخور باشه. ذات دیکتاتور خودتون رو از الان نشون دادید انتظار دارید همه حرفهای بی سر و تهتون رو تایید کنند وگرنه به قول شما ریاکارند، ساندیس خورند، ماله کشند و … باشه فقط شما خوبید بقیه همه بدند. شماها حتی بلد نیستید ادای آزادی بیان رو در بیارید ادعاتون هم میشه که طرفدار آزادی هستید.
کابر هورمزد به خار ریپلای قبلی من عذرخواهی میکنم. اولش متوجه نشدم داری کنایی صحبت میکنی.