از کلئوپاترا تا چنگیزخان؛ شخصیت‌های مشهور تاریخی که مقبره آن‌ها هنوز کشف نشده است

باستان شناسان این هفته یک تونل زیرزمینی در زیر یک معبد مصری کشف کردند که معتقدند ممکن است به مقبره ی کلئوپاترا، یکی از مشهورترین ملکه های تاریخ برسد. دهه ها تلاش برای یافتن مقبره ی این ملکه ی مصری بی نتیجه بوده است.

کلئوپاترا که تصور می شود به همراه معشوق خود، مارک آنتونی دفن شده باشد، احتمالاً  مشهورترین شخصیت باستانی است که بقایای او هنوز یافت نشده است. گرچه چهره های بی شمار دیگری هم هستند.

در ادامه از چند شخصیت مشهور تاریخی خواهیم گفت که مقبره ی آن ها هنوز کشف نشده است.

کلئوپاترا

کلئوپاترا آخرین فرعون مصر و از اعضای دودمان سلطنتی بطلمیوسی بود. او از سال ۵۱ پیش از میلاد مسیح تا زمان مرگش در سال ۳۰ پیش از میلاد مسیح که تنها ۳۹ سال داشت، بر مصر حکومت کرد.

فریبندگی و شخصیت جذاب کلئوپاترا زبانزد عام و خاص بود.

او با استفاده از جذابیت خود ابتدا ژولیوس سزار، امپراتور روم را شیفته ی خود ساخت تا اتحاد مصر با روم را تحکیم سازد و بعد از آن نیز، یکی از جانشینانش، مارک آنتونی را مجذوب خود کرد.

کلئوپاترا و آنتونی هر دو بر اثر خودکشی جان شان را از دست دادند و به همراه یکدیگر دفن شدند و تصور می شود بقایای آن ها در زیر معبد باستانی تاپوسیریس ماگنا قرار داشته باشد، معبدی در نزدیکی شهر اسکندریه ی مصر که زمانی پایتخت این سرزمین بود.

با این حال، گروه دیگری از کارشناسان بر این باورند که بقایای کلئوپاترا و آنتونی در جای دیگری دفن شده است. نظریه ای هست که می گوید پس از خودکشی این دو، پیکر آن ها را شتاب زده در همان اسکندریه دفن کردند، یعنی جایی که کلئوپاترا تا زمان مرگش از آنجا بر مصر حکومت کرد.

نفرتیتی

نفریتی یکی از ملکه های دودمان هجدهم مصر باستان، اولین دودمان از پادشاهی نوین مصر بود، دورانی که مصر واقعاً به قدرتی جهانی بدل شد.

او به همراه همسرش، آخناتون، فرعون مصر از سال ۱۳۷۰ تا سال ۱۳۳۰ پیش از میلاد مسیح بر این سرزمین حکومت کرد، دورانی که از آن به عنوان ثروتمندترین دوره از تاریخ مصر باستان یاد می شود.

این زوج که تنها یک خدا یعنی آتون (به معنای قرص خورشید) را می پرستیدند، به افتخار این خدای مصری، یک پایتخت کاملاً جدید در امارنه، شهری بر روی شاخه های رود نیل، برپا کردند.

نفرتیتی که به زیبایی و قدرت فراوانش شهره بود، تصور می شود نامادری فرعون جوان، توتانخامون بوده باشد. گفته می شود، توتانخامون حاصل رابطه ی آخناتون با خواهر خود بود.

تصور می شود نفرتیتی در حوالی سال ۱۳۳۶ پیش از میلاد مسیح همسر خود را از دست داده و ممکن است پس از آن به تنهایی بر مصر حکومت کرده باشد.

اما از مرگ خودش و محل دفن او اطلاعی در دست نیست. تصور می شود او حدود ۶ سال بعد از همسرش، بر اثر بیماری طاعون که آن زمان در مصر شیوع یافته بود، از دنیا رفته باشد.

نیکولاس ریوز، باستان شناس انگلیسی در سال ۲۰۱۵ مدعی شد که در پشت دیوارهای مقبره ی توتانخامون فضایی خالی وجود دارد که شاید محل دفن نفرتیتی باشد.

با این حال، تحقیق دیگری با استفاده از اسکن راداری نشان داد هیچ فضای پنهانی چسبیده به مقبره ی توتانخامون وجود ندارد.

اسکندر کبیر

اسکندر سوم که بیشتر با نام اسکندر کبیر شناخته می شود، پادشاه مقدونیه بود، سرزمینی در شمال یونان باستان در فاصله ی سال های ۳۳۶ تا ۳۲۳ پیش از میلاد مسیح و امروزه او را یکی از موفق ترین فرماندهان نظامی تاریخ می دانند.

او که در هیچ نبردی مغلوب نشد، توانست امپراتوری پهناوری برپا کند که از یونان تا هند را دربرمی گرفت. او در سال ۳۲۳ پیش از میلاد مسیح، در شهر باستانی بابل، در حالی که تنها ۳۲ سال داشت از دنیا رفت.

بعد از مرگ اسکندر، پیکر او ابتدا در شهر ممفیس ِ مصر دفن شد و پس از آن در اواخر قرن چهارم یا اوایل قرن سوم به اسکندریه منتقل و بار دیگر در آنجا دفن شد.

حالا شهر اسکندریه را به طور کلی محل دفن اسکندر کبیر می دانند، اما مکان دقیق آن مشص نیست. تاکنون بیش از ۱۰۰ تلاش رسمی برای یافتن مقبره ی او صورت گرفته است.

در سال ۲۰۲۱، یکی از مقامات مصر مدعی شد مقبره ی اسکندر کبیر در سیوا اوسیس قرار دارد، منطقه ای شهری در نزدیکی مرز مصر و لیبی، گرچه این ادعا به اثبات نرسید.

علت مرگ اسکندر کبیر نیز روشن نیست، گرچه نظریاتی در این خصوص مطرح شده، از جمله تب، عفونت، اعتیاد به الکل، قتل و حتی یک اختلال عصبی به نام سندرم گیلن باره.

مقبره ی پرزرق و برق پدر اسکندر کبیر، فیلیپ دوم، در اواخر دهه ی ۱۹۷۰ میلادی کشف شد.

چنگیز خان مغول

چنگیز خان  (از سال ۱۱۶۲ تا ۱۲۲۷ میلادی)، پایه گذار خونخوار امپراتوری مغول، یک حکومت نظامی به راه انداخت که به همسایگان خود هجوم برد و در سرتاسر آسیا گسترش یافت و در این مسیر جان نزدیک به ۴۰ میلیون نفر را گرفت.

او صدها فرزند از خود در سرتاسر قلمرویش برجای گذاشت و برخی دانشمندان معتقدند امروزه ۱۶ میلیون نفر از مردم دنیا از نوادگان او باشند.

امپراتوری مغول تا پیش از مرگ او در سال ۱۲۲۷ میلادی، بخش عظیمی از آسیای مرکزی و چین را دربرمی گرفت.

مساحت سرزمین هایی که به دست چنگیزخان فتح شد، در مجموع ۴ برابر سرزمین های فتح شده به دست اسکندر کبیر بود. او هنوز هم در مغولستان و بخش هایی از چین، مورد احترام و تکریم قرار دارد.

طبق تخمین های تاریخدانان، او با کشتارهای دسته جمعی اش، جان نزدیک به ۴۰ میلیون نفر را گرفت.

پس از مرگ او در سن ۷۲ سالگی بر اثر یک بیماری ناگهانی، چنگیزخان را در مکانی مخفی دفن کردند که هنوز کشف نشده است.