تاریخچه هندبال و پیدایش هندبال مدرن

به نقل از اهل ورزش، سوابقی از بازی های هندبال مربوط به دوران باستان وجود دارد. نمونه این بازی ها با نام «اورانیا» توسط یونانیان باستان و «هارپاستون» توسط رومی‌ها بازی می‌شد و همچنین در «Fangballspiel» (یا «بازی با توپ») در ترانه‌های شاعر غنایی آلمانی والتر فون در ووگل واید (۱۱۷۰-۱۲۳۰) به نمایش درآمده است، همه دارای ویژگی‌های خاصی بودند که می‌توان آن‌ها را به عنوان اشکال باستانی هندبال توصیف کرد.

هندبال تیمی یک ورزش توپی بزرگ است که توسط دو تیم متشکل از هفت بازیکن در هر طرف انجام می شود و با پاس دادن توپ با دست با هدف پرتاب توپ و جا دادن توپ در دروازه حریف انجام می شود. این بازی در اواخر قرن نوزدهم در شمال اروپا عمدتاً در آلمان، دانمارک، سوئد و نروژ آغاز شد. در کشورهای قاره اروپا محبوبیت بیشتری دارد. این ورزش در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۳۶ معرفی شد اما از بازی های ۱۹۷۲ به طور منظم عضویت دارد.

هندبال داخل سالن

هندبال داخل سالن در دهه ۴۰ میلادی در دانمارک اختراع شد. این یک بازی ۷ نفره است که در زمینی کمی بزرگتر از زمین بسکتبال انجام می شود. این ورزش دوباره در کشورهای آلمانی شکوفا شد، جایی که امید می رفت برای طیف وسیع تری از مخاطبان جذاب تر باشد. با معرفی قوانین سایر ورزش‌ها مانند بسکتبال، این بازی، بازی را ساده‌تر و تماشای آن را هیجان‌انگیزتر کرد. تبدیل شدنش به عنوان ورزش زمستانی، ولی در عین حال نشستن در یک محیط پر هیجان، هیجان بیشتر و امتیازات بالاتر نسبت به فوتبال، بر جذابیت ابن بازی برای تماشاگران افزود. این ورزش در حال حاضر در سراسر جهان بازی می شود و به عنوان یک رویداد ورزشی المپیکی (اولین بار بازی های مونیخ ۱۹۷۲) معرفی شد.

هندبال همیشه ورزشی تحت سلطه کشورهای اروپایی بوده است. در سال های اولیه شکل گیری خود به عنوان یک بازی در فضای باز، آلمان، اتریش و دانمارک قدرت اول در حوزه بین المللی بودند، اگر چه که این ورزش بیشتر در حوزه منطقه ای اروپا انجام می شد و در سایر کشورهای جهان انجام نمی شد.

با پایان یافتن جنگ سرد و فروپاشی اتحاد بلوک شرق، بسیاری از این کشورها دچار رکود اقتصادی موقتی شدند که باعث شد برخی از تیم‌های ملی برتری و قدرت خود را در این بازی از دست بدهند و تعدادی از بازیکنان و مربیان برجسته به غرب مهاجرت کنند.در این زمان کشورهایی مانند فرانسه، اسپانیا و آلمان تبدیل به قدرت های برتر این بازی شدند. برخی از کشورهای آفریقایی (الجزایر و مصر) و آسیایی (کره جنوبی و چین) در اواخر دهه ۱۹۸۰ – اوایل دهه ۱۹۹۰ شروع به فعالیت و عملکرد چشمگیر مسابقات بین المللی (به ویژه المپیک) کردند.

در حال حاظر هندبال داخل سالن پرطرفدار است و در مسابقات بین المللی اجرا می شود و نوع فضای باز تقریبا انجام نمی شود و بیشتر در برخی فستیوال های خاص انجام می گردد با این حال در سال های اخیر، یک نسخه جدید در فضای باز به نام هندبال ساحلی پدیدار شده است که به مانند فوتبال ساحلی در شن های ساحل بازی می شود. این مورد اکنون توسط IHF به رسمیت شناخته شده است و دارای قوانین رسمی خاص خود است.

هندبال در حال حاظر

در حال حاضر هندبال در تمام قاره های قابل سکونت در این سیاره بازی می شود.این رشته هم توسط زنان و هم توسط مردان به صورت حرفه ای و آماتور جریان دارد و تخمین زده می شود که حدود ۷ میلیون بازیکن در این رشته مشغول به بازی هستند. بسیاری از باشگاه های اروپایی حرفه ای هستند که برخی از این باشگاه ها بازیکنانی دارند که صدها هزار دلار ارزش دارند. باشگاه های حرفه ای در آسیا (در کره جنوبی، چین و ژاپن) در حال در حال فعالیت هستند و در صحنه رقابتی بین المللی بسیار اثرگذار محسوب می شوند. آفریقا، آمریکا و اقیانوسیه عمدتاً از باشگاه های آماتور تشکیل شده اند اما بسیار مشتاق به این بازی و در حال برنامه ریزی جهت پیشرفت در این رشته ورزشی هستند. این ورزش در حال حاظر بسیار پرطرفدار است و اخبار ورزشی در سراسر جهان مسابقات بین المللی هندبال را مورد پوشش خبری قرار می دهند و از باشگاه های معروف اروپایی تیم بارسلونا است که به صورت کلی جزو معدود باشگاه های اروپایی است که که اکثر ورزش های توپی تیم شناخته شده و در حد قهرمانی دارد.

مشخصات زمین بازی

هندبال تیمی در زمینی مستطیلی به طول ۴۰ متر و عرض ۲۰ متر با یک محوطه دروازه در دو انتهای زمین بازی می شود. خطوط مرزی بلندتر زمین را خطوط کناری و خطوط کوتاهتر را خطوط دروازه می نامند. دروازه ها ۳ متر عرض و ۲ متر ارتفاع دارند و توسط یک منطقه نیم دایره ای ۶ متری (محوطه دروازه) احاطه شده اند. یک خط نیم دایره شکسته، در ۹ متری دروازه، که محوطه دروازه را احاطه کرده است، خط پرتاب آزاد را مشخص می کند. محوطه دروازه شامل یک خط مهار دروازه بان است که به طول ۱۵ سانتی متر درست در جلوی دروازه در فاصله ۴ متری قرار دارد. خطی به طول ۱ متر موازی خط دروازه و در فاصله ۷ متری از آن خط ۷ متر نامیده می شود. زمین شامل یک خط مرکزی است که نقاط میانی خطوط کناری را به هم متصل می کند. همچنین شامل دو خط تعویض است، یکی در هر نیمه زمین در فاصله ۴.۵ متری از خط مرکزی.

اداره کنندگان زمین

داوران

دو داور با اختیارات مساوی مسئولیت بازی را برعهده دارند و توسط یک وقت نگهدار و یک گل شمار کمک می شوند.

زمان نگهدار

مسئولیت مدیریت زمان بازی، تایم اوت ها و زمان محرومیت بازیکنان را بر عهده دارد.

گل شمار

مسئول مدیریت برگه امتیازات، فهرست تیم ها و ورود بازیکنانی که پس از شروع بازی وارد می شوند.