غواص رکوردشکن مصری که قصد احیای «جنگل های بارانی عمق اقیانوس» را دارد

احمد گبر (Ahmed Gabr) رکورددار مصری گینس و سرباز سابق ۵۰ ساله در حال انجام یک پروژه بلندپروازانه برای نجات صخره های مرجانی آسیب پذیر کشورش و کمک به مبارزه با بحران اقلیمی است.

یک رکورددار گینس مصری در تلاش برای کمک به مبارزه با بحران آب و هوایی برای خود ماموریتی تعریف کرده تا «جنگل های بارانی اقیانوس» این کشور را نجات دهد.

صخره های مرجانی ۲۵ درصد از کل حیات اقیانوس ها را پشتیبانی می کنند و از نظر بیولوژیکی متنوع ترین اکوسیستم روی زمین هستند.

احمد گبر، یک سرباز سابق ۵۰ ساله، ده ها بستر در سواحل هورگادا ایجاد کرده است که از تکه های کوچک صخره های آسیب دیده ساخته شده اند و پس از رشد مجدد، پس از چند ماه، دوباره در صخره اصلی کاشته می‌شوند.

او می‌گوید: «مدت‌ها پیش متوجه شدم مشکلی در صخره‌های مرجانی مصر وجود دارد. هرجا که می‌روم شاهد این هستم که این‌ها در حال تخریب و کوچک شدن هستند. تمرکز بر درمان و مراقبت از آنها بسیار مهم است.»

محققان هشدار می‌دهند که مصر – در میان تعدادی از کشورهای ساحلی دیگر مانند مکزیک، اندونزی، مالدیو، مالزی، استرالیا و تایلند – در صورت عدم اتخاذ تدابیر جدی در جهت جلوگیری از افزایش انتشار گرمایش جهانی، با خطر از دست دادن بیش از ۹۰ درصد درآمد خود از گردشگری صخره های مرجانی مواجه است.

احمد می‌گوید: «مصر بدون صخره های مرجانی به معنای از دست رفتن صنعت گردشگری و اقتصاد است، بنابراین برای ما و سایر کشورهایی که برای حفاظت از منابع طبیعی خود به سواحل متکی هستیم، حفاظت از آنها بسیار مهم است.

صخره‌های مرجانی همچنین یک محافظ طبیعی در برابر سیل و سونامی ایجاد می‌کنند که با توجه به افزایش سطح دریا بسیار مهم است. آنها همچنین به جذب کربن، ابزاری برای مبارزه با بحران آب و هوا، کمک می‌کنند.»

احمد که بیش از ۲۰ سال را در ارتش گذرانده و رکورد عمیق ترین غواصی جهان (از سپتامبر ۲۰۱۴) در ارتفاع ۳۳۲ متری را در اختیار دارد، امیدوار است پروژه‌اش، گبر تک (Gabr Tek)، با بودجه دولت مصر، در سراسر جهان تکرار شود.

لوئیس پو (Lewis Pugh)، شناگر استقامتی بریتانیایی نیز از کشورها خواست تا برای مبارزه با بحران آب و هوا و محافظت از اقیانوس ها، انتشار گازهای گلخانه ای را به شدت کاهش دهند.

او که به تازگی اولین شنای جهان را در دریای سرخ انجام داده تا به آسیب پذیری صخره ها تاکید کند می گوید: «اگر آنها را از دست بدهیم، نه تنها هزاران گونه را به سمت انقراض سوق می‌دهیم، بلکه یک اکوسیستم کامل را از دست خواهیم داد. این امر در تاریخ بشر بی‌سابقه خواهد بود. صخره های مرجانی بستر اقیانوس‌های ما هستند و برخی از باورنکردنی ترین زندگی ها را در خود جای داده‌اند.»