فیلم های عاشقانه به خاطر حس خوبی که به تماشاگران خود می دهند بسیار محبوب هستند. اما درباره ی فیلم های عاشقانه ی محبوب مان که بارها آن ها را تماشا کرده ایم حقایق جالبی وجود دارد که از آن ها بی خبر هستیم.
ماما میا! (Mamma Mia)
فیلم «ماما میا!» به سکانس های رقص و موسیقی اش مشهور است و برخی از آن حرکات حاصل بداهه پردازی بازیگران هستند. برای مثال، در یکی از سکانس ها، مریل استریپ روی تختی بالا و پایین می پرد و روی هوا پاهایش را ۱۸۰ درجه باز می کند.
استریپ آن زمان ۵۹ سال داشت و به گفته ی خودش، برای انجام این حرکت نیازی به بدلکار نداشت و یکباره تصمیم گرفت این کار را انجام دهد.
رقص کثیف (Dirty Dancing)
پاتریک سوویزی خود رقصنده بود، به همین دلیل مشکلی برای بازی در نقش جانی کسل نداشت. اما او خود را به چالش کشید و به عمد بدتر از آن چیزی که در توانش بود می رقصید. چون شخصیت جان کسل یک رقصنده ی خیابانی بود، نه رقصنده ای حرفه ای. به گفته ی سوویزی او دوست داشت روی نقشش کار کند و ایگوی خود را در آن بگنجاند.
درخشش ابدی یک ذهن پاک (Eternal Sunshine of the Spotless Mind)
ضبط سکانسی که در آن شخصیت های کیت وینسلت و جیم کری درون یک سینک بازی می کردند، ساعت ها زمان برد و وینسلت را خسته کرده بود. او حال خوبی نداشت و حتی از هوش رفت. کارگردان می خواست ضبط این سکانس ادامه پیدا کند اما جیم کری مخالفت کرد و حاضر به این کار نشد.
بادیگارد (The Bodyguard)
سکانس بوسه ی شخصیت های اصلی، جان عوامل پشت صحنه را به خطر انداخت. در این سکانس دوربین باید دور بازیگرها می چرخید.
سرعت چرخش در یک لحظه به قدری زیادی شد که فیلمبردار روی زمین پرت شد اما دوربین همانطور در حال چرخیدن بود. فیلمبردار توانست سر جای خود برگردد و فیلمبرداری را ادامه دهد. از این برداشت در نسخه ی نهایی فیلم استفاده شد.
لالا لند (La La Land)
در پایان سکانس افلاک نما، اِما استون و رایان گاسلینگ از بالا مستقیم روی صندلی های خود فرود می آیند و سپس دوربین روی آن ها زوم می کند. اجرای چنین فرودی دشوار بود، به همین دلیل سکانس به صورت معکوس ضبط شد. یعنی بازیگرها ابتدا روی صندلی نشسته بودند و سپس از آنجا به طرف بالا کشیده شدند.
باکره چهل ساله (The 40-Year-Old Virgin)
بعد از اولین هفته ی فیلمبرداری، استودیوی فیلمسازی معتقد بود سکانس های ضبط شده بامزه نیستند. در حقیقت، به نظر برخی، شخصیتی که استیو کارل نقش آن را ایفا می کرد، به جای بامزه، ترسناک بود. اما سکانس های ضبط شده بدون دیالوگ بودند و کارل در آن ها تنها در حال دوچرخه سواری بود.
با این حال، با ادامه ی کار، فیلم آنقدری بامزه از آب درآمد که بهترین کمدی سال لقب گرفت و جوایز زیادی دریافت کرد.
وقتی هری سالی را دید (When Harry Met Sally)
در این فیلم سکانس هایی هست که در آن ها زوج های متأهل ماجرای رابطه ی خود را تعریف می کنند. گرچه همه ی آن ها بازیگر بودند، اما ماجرای عاشقانه ی آدم های واقعی را تعریف می کردند. کارگردان خود این روایت ها را برای فیلم جمع آوری کرده بود.
زن زیبا (Pretty Woman)
در طول فیلمبرداری، عوامل فیلم چند باری جولیا رابرتس را دست انداختند. مثلاً در یکی از سکانس ها، او در وان حمام زیر آب رفته بود و وقتی بالا آمد، دید که در اتاق تنها است و هیچ کسی در آنجا نیست. ماجرا از این قرار بود که وقتی او زیر آب بود، عوامل پشت صحنه برای دست انداختنش فوراً از آنجا بیرون رفته بودند.
بی خواب در سیاتل (Sleepless in Seattle)
در یکی از سکانس ها، مگ رایان از دفتر برادرش در شهر بالتیمور بیرون می آید. بعد از آن، یک کات می خورد و تام هنکس را می بینیم که از ساختمان دیگری در شهر سیاتل بیرون می آید. با این حال، دری که آن ها در این دو سکانس از آن خارج می شوند، یکسان است. برای نمایش این نکته ی جزئی، این در را از شهری به شهری دیگری برده بودند.
افسون شده (Enchanted)
وقتی پرنسس جیزل از یک پادشاهی انیمیشنی از دنیای واقعی سردرمی آورد، از راه فاضلاب به میدان تایمز نیویورک می رسد. این سکانس نه با دکور اجرا شده بود و نه با جلوه های ویژه کامپیوتری. ایمی آدامز واقعاً داخل مسیر فاضلاب میدان تایمز رفته بود تا از او در حال بیرون آمدن از آن فیلمبرداری شود.
گرچه برخی از مردم پشت سرش سیاهی لشکرهایی بودند که برای این فیلم استخدام شده بودند اما از آنجایی که میدان تایمز همیشه شلوغ است، بقیه مردم عادی بودند.
بدون نظر