اتحادیه اروپا سومین اقتصاد بزرگ جهان را دارد که یک ششم تجارت جهانی را به خود اختصاص داده است. مجموعاً ۲۷ کشور، اعضای یک بازار داخلی را تشکیل می دهند که امکان جابجایی آزاد کالاها، خدمات، سرمایه و افراد را فراهم می کند.
تاریخچه مختصر اتحادیه اروپا
پس از پیامدهای ویرانگر جنگ جهانی دوم، اروپای غربی با ترویج دموکراسی و حمایت از حقوق بشر، شاهد حرکتی هماهنگ به سوی صلح و امنیت منطقه ای بود. صنایع زغال سنگ و فولاد اروپای غربی تحت مدیریت مشترک، ادغام شدند و از روی آوردن کشورها به یکدیگر و ایجاد سلاح های جنگی جلوگیری کردند. ۶ کشور، بنیانگذاران نهایی اتحادیه اروپا، این توافق نامه را امضا کردند.
در اینجا فهرستی از تمامی ۲۷ عضو اتحادیه اروپا و سال پیوستن آنها به آن آمده است.
همکاری های اقتصادی و امنیتی بیشتر در چهار دهه آینده همراه با اضافه شدن اعضای جدید دنبال شد. این روابط تنگاتنگ، انگیزه جنگ را از بین برد، و اروپای غربی پس از قرن ها جنگ مداوم، شاهد صلح بی سابقه ای در ۸۰ سال گذشته بوده است.
منشأ نسخه مدرن اتحادیه اروپا را می توان در سال ۱۹۹۳، با پذیرش نام «اتحادیه اروپا»، تولد بازار واحد و وعده استفاده از واحد پولی واحد یعنی یورو جستجو کرد.
از آن زمان اتحادیه اروپا به یک نیروی اقتصادی و سیاسی تبدیل شده است. مجموع تولید ناخالص داخلی (GDP) آن پس از ایالات متحده (۲۶ تریلیون دلار) و چین (۱۹ تریلیون دلار) به ۱۶.۶ تریلیون دلار در سال ۲۰۲۲ رسید.
اقتصاد اتحادیه اروپا
با این حال، بر اساس داده های صندوق بین المللی پول، قدرت اقتصادی اتحادیه اروپا توسط سه غول اقتصادی مهار شده است. در مجموع، تولید ناخالص داخلی آلمان (۴ تریلیون دلار)، فرانسه (۲.۷ تریلیون دلار) و ایتالیا (۱.۹ تریلیون دلار) بیش از نیمی از کل تولید اقتصادی اتحادیه اروپا را تشکیل می دهد.
این سه کشور همچنین پرجمعیت ترین کشورهای اتحادیه اروپا هستند و همراه با اسپانیا و لهستان، ۶۶ درصد از کل جمعیت اتحادیه اروپا را تشکیل می دهند.
در اینجا جدولی از تمامی ۲۷ کشور عضو و درصد مشارکت آنها در تولید ناخالص داخلی اتحادیه اروپا آمده است.
با اضافه کردن اسپانیا (۱.۳ تریلیون دلار) و هلند (۹۹۰ میلیارد دلار)، پنج کشور برتر نزدیک به ۷۰ درصد از تولید ناخالص داخلی اتحادیه اروپا را تشکیل می دهند. با احتساب ۱۰ کشور برتر، این میزان به ۸۵ درصد می رسد. این بدان معناست که کمتر از نیمی از ۲۷ کشور عضو، ۱۴ تریلیون دلار از اقتصاد ۱۶ تریلیون دلاری اتحادیه اروپا را تشکیل می دهند.
اعضای قدیمی تر، سهم بزرگتر
گذشته از پرجمعیت ترین اعضا که اقتصادهای بزرگتری دارند، الگوی دیگری ظاهر می شود؛ ۵ کشور از بنیانگذاران اتحادیه اروپا، یعنی آلمان، فرانسه، ایتالیا، هلند و بلژیک، در ۱۰ اقتصاد بزرگ اتحادیه اروپا قرار دارند. ایرلند و دانمارک، ورودی های بعدی اتحادیه (۱۹۷۳) به ترتیب در رتبه های نهم و یازدهم قرار دارند. ۱۰ کشور انتهایی همگی پس از سال ۲۰۰۴ به اتحادیه اروپا پیوستند.
بریتانیا که در سال ۱۹۷۳ به اتحادیه پیوست و در سال ۲۰۲۰ رسماً آن را ترک کرد، با ۳.۴ تریلیون دلار دومین اقتصاد بزرگ منطقه بود.
تحلیل بخشی اتحادیه اروپا
اتحادیه اروپا دارای چهار بخش اصلی خروجی اقتصادی است: خدمات، صنعت، ساخت و ساز و کشاورزی (شامل ماهیگیری و جنگلداری).
خدمات و گردشگری
اقتصاد اتحادیه اروپا به شدت به بخش خدمات متکی است و بیش از ۷۰ درصد ارزش افزوده اقتصاد در سال ۲۰۲۰ را به خود اختصاص داده است. همچنین این بخش با ۷۳ درصد، بیشترین سهم اشتغال را در اتحادیه اروپا دارد.
در لوکزامبورگ که بخش خدمات مالی بزرگی دارد، ۸۷ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور از بخش خدمات تامین می‌شود. اقتصادهای گردشگری مانند مالت و قبرس نیز بیش از ۸۰ درصد سهم خدمات در تولید ناخالص داخلی خود داشتند.
صنعت
۲۰ درصد از تولید ناخالص داخلی اتحادیه اروپا از صنعت حاصل شده است و صنعت ایرلند بیشترین سهم (۴۰ درصد) را در تولید ناخالص داخلی اقتصاد آن دارد. چک، اسلوونی و لهستان نیز سهم قابل توجهی از تولید صنعت داشتند.
کشاورزی
کمتر از ۲ درصد از اقتصاد اتحادیه اروپا به کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری متکی است. رومانی، لتونی و یونان، مشارکت کنندگان در این بخش هستند، اما سهم کل تولید در هر کشور کمتر از ۵٪ است. بلغارستان بالاترین سطح اشتغال (۱۶ درصد) را در این بخش نسبت به سایر اعضای اتحادیه اروپا دارد.
انرژی
اتحادیه اروپا نزدیک به ۶۰ درصد انرژی مورد نیاز خود را وارد می کند. روسیه تا پایان سال ۲۰۲۱ بزرگترین صادرکننده نفت و گاز طبیعی به این منطقه بود. پس از جنگ در اوکراین، این سهم به طور پیوسته از تقریباً ۲۵ درصد به ۱۵ درصد برای مایعات نفتی و از نزدیک به ۴۰ درصد به ۱۵ درصد برای گاز طبیعی کاهش یافته است.
بدون نظر