بر اساس گزارش مهم سازمان بهداشت جهانی (WHO)، از هر ۶ بزرگسال، ۱ نفر با ناباروری مواجه است. آژانس سازمان ملل متحد با صدور اولین تخمین جهانی خود در مورد این موضوع در بیش از یک دهه، اعلام کرد که نیاز به گسترش دسترسی به درمان‌های پرهزینه باروری وجود دارد.
با این حال، نمی توان به طور قطعی گفت که نرخ ناباروری در دهه گذشته افزایش یافته است.
ناباروری به معنای عدم بارداری پس از ۱۲ ماه رابطه جنسی محافظت نشده منظم تعریف شد.
بر اساس منطقه، مدیترانه شرقی، منطقه ای که خاورمیانه و شمال آفریقا را شامل می شود، کمترین نرخ ناباروری جهانی را با تنها ۱۰.۷ درصد دارد. این بدان معناست که از هر ۱۰ مرد و زن تنها یک نفر در مقطعی از زندگی خود با ناباروری دست و پنجه نرم می کند.
بالاترین نرخ ناباروری با ۲۳.۲ درصد، تقریباً یک چهارم جمعیت، در غرب اقیانوس آرام ثبت شده است. این منطقه شامل چین و ژاپن و همچنین کشورهایی مانند استرالیا و نیوزلند می شود.
در اروپا، نرخ ناباروری ۱۶.۵ درصد بود، یعنی تقریباً یک نفر از هر شش نفر.
در قاره آمریکا، منطقه ای که ایالات متحده را نیز در بر می گیرد، این رقم در حدود ۲۰ درصد بوده است.
به طور کلی، سازمان بهداشت جهانی میانگین نرخ جهانی را ۱۷.۵ درصد اعلام کرد.
این بدان معنا نیست که این افراد هرگز نمی توانند بچه دار شوند، آنها می توانند از تکنیک هایی مانند IVF برای باردار شدن استفاده کنند. با این حال، سازمان بهداشت جهانی خاطرنشان کرد که دسترسی به درمان های باروری گران است. این بدان معناست که در بخش هایی از جهان دست نیافتنی است.
در این گزارش آمده است که زنانی که ناباروری را تجربه می کنند ممکن است در نتیجه انتظارات جامعه در مورد بچه دار شدن با انگ و حتی خشونت مواجه شوند.
دکتر تدروس ادهانوم گبریسوس، مدیر کل سازمان بهداشت جهانی گفت که این گزارش ابعاد مشکل ناباروری و نیاز به مقابله با آن را نشان می دهد. او گفت: «این گزارش حقیقت مهمی را نشان می دهد؛ ناباروری تبعیض قائل نمی شود».
دکتر پاسکال آلوتی، مدیر بهداشت جنسی و باروری و تحقیقات سازمان بهداشت جهانی، اضافه کرد که فقدان درمان باروری مقرون به صرفه می‌تواند خانواده‌ها را به نابودی مالی سوق دهد.
او گفت: «میلیون‌ها نفر پس از درمان ناباروری با هزینه‌های فاجعه‌بار روبه‌رو می‌شوند، که این موضوع را به یک مسئله بزرگ حقوقی و اغلب به یک دام فقر پزشکی برای افراد آسیب‌دیده تبدیل می‌کند.»
به گفته این تیم تحقیقاتی، مطالعات بیشتری در مورد ناباروری برای شناسایی علل آن مورد نیاز است.
علل شناخته شده ناباروری شامل مسائل ژنتیکی، شرایط سلامتی یا مشکلات هورمونی یا قرار گرفتن در معرض برخی درمان ها مانند شیمی درمانی است. اما در حدود یک چهارم موارد هیچ دلیلی برای ناباروری یافت نمی شود.
برخی مطالعات همچنین به افزایش چاقی و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و آلودگی به عنوان یکی دیگر از عوامل احتمالی اشاره کرده اند. در صورت وجود مشکل در کیفیت اسپرم یا تخمک می توان از درمان های باروری مانند IVF استفاده کرد.
بدون نظر