در ژوئن ۲۰۲۲، گروه کوچکی از افسران ارتش و سیاستمداران آمریکایی در پایگاه کیونست پوینت در رود آیلند دور هم جمع شدند تا ساخت جدیدترین و بزرگ ترین ناوگروه نیروی دریایی، زیردریایی های کلاس کلمبیا را اعلام کنند. ماریا بتانس-پیزارو از کمپانی General Dynamics Electric Boat که سازنده این زیردریایی است، مشعل جوشکاری خود را به سمت صفحه فولادی برد تا حروف اول اسم النور هولمز، نماینده زن سابق کنگره را روی آن هک کند.
وقتی این زیردریایی بالاخره در سال ۲۰۳۱ ورد سرویس شود، بزرگ ترین و قدرتمندترین زیردریایی است که ایالات متحده راهی دریاها کرده است، زیردریایی با ۵۶۰ فوت (بیش از ۱۷۰ متر) طول که توانایی جابجایی ۲۰۸۱۰ تن وزن را دارد. این زیردریایی یکی از ۱۲ فروند زیردریایی است که قرار است از کلاس کلمبیا تولید شود. هر کدام از این زیردریایی ها ۱۶ موشک هسته ای را حمل می کند و در مجموع ۷۰ درصد از سلاح های هسته ای که هر لحظه در ایالات متحده آماده استفاده هستند را به خود اختصاص می دهند.
این زیردریایی های دارای قابلیت حمل موشک های بالستیک به خاطر ضربه سهمگین و جثه غول پیکر خود لقب boomer به معنای کانگوروی نر غول پیکر را دریافت کرده اند. اما این زیردریایی ها، آلفاهای شکست ناپذیر و بدون رقیب دریاها نیستند. زیردریایی های تهاجمی که برای تعقیب و شکار زیردریایی های غول پیکر بومر طراحی شده اند تا مانع از حملات هولناک آن ها شوند، هنوز هم می توانند با سرعت بیشتری حرکت کرده و به نقاطی عمیق تر از دریا بروند و البته با انواعی از سلاح ها تجهیز شده اند که برای نبرد در اعماق دریا طراحی شده اند. یک نوع سوم به نام زیردریایی با قابلیت حمل موشک کروز که زیردریایی های دارای موشک های هدایت شونده نیز نامیده می شوند، به شناورهای سطحی و اهداف زمینی در صدها ها کیلومتر دورتر حمله می کنند.
دستکم ۴۳ کشور در حال حاضر دستکم یک زیردریایی در اختیار دارند و در این دوران مدرن، در شرایطی که شناورهای سطحی بزرگ در مقابل موشک های ضد کشتی دوربرد آسیب پذیر هستند، قدرت های جهانی بر تلاش خود برای تقویت ناوگان زیردریایی های خود افزوده اند. روسیه به سرمایه گذاری گسترده در زمینه زیردریایی های خود ادامه می دهد، حتی در شرایطی که دیگر بخش های ارتش این کشور در شرایط نامناسبی به سر برده و تناسبی بین قدرت و استعداد این شاخه ها وجود ندارد. ناوگان دریایی رو به افزایش چین به تازگی توانسته جایگاه ایالات متحده به عنوان دارنده بزرگ ترین ناوگان دریایی رزمی جهان را بگیرد. و وزارت دفاع ایالات متحده نیز پیش بینی کرده است که چین تا اواسط قرن حاضر ساخت تازه ترین زیردریایی تهاجمی هسته ای با قابلیت حمل موشک های هدایت شونده از کلاس Type 093B را آغاز خواهد کرد.
تازه ترین نسل زیردریایی های شکارچی-قاتل و دارای موشک های کروز نیز به سلاح های پیشرفته ای مجهز شده اند که می توانند از صدها یا هزاران کیلومتر دورتر حمله کنند. برخی از زیردریایی های ایالات متحده می توانند نسخه روزآمد شده از موشک کروز Tomahawkرا حمل کندن که می تواند در میانه پرواز تغییر هدف داده و ساعت ها روی منطقه هدف پرسه بزند. برخی زیردریایی ها، مانند زیردریایی جدید روسی از کلاس Yasen-M، حتی قابلیت حمل موشک های ضد کشتی هایپرسونیک با قدرت مانور بالا مانند ۳M22 Zircon را دارند. با سرعت حداکثری ادعایی ۸ ماخ، این موشک می تواند در عرض تنها ۶ دقیقه به هدفی در برد نهایی ۶۲۱ مایلی (حدود ۱,۰۰۰ کیلومتر) خود برسد.
و در حالی که زیردریایی ها در ابتدای قرن بیستم می توانستند تنها تا عمق حدود ۲۳ متری به زیر آب بروند، زیردریایی های امروزی می توانند تا عمق ۴۸۸ متری یا حتی بیشتر پایین بروند، جایی که حتی نور آفتاب نیز به آن نمی رسد. در آنجا در تاریکی مطلق، زیردریایی های امروزی پرسه می زنند و کمین کرده اند، زیردریایی های که برخی به سلاح های مجهز هستند که مخرب ترین سلاح هایی به نظر می رسند که تاکنون انسان به چشم خود دیده است. برای درک قدرت این زیردریایی های کافی است بدانید که تنها یک فروند زیردریایی کلاس Ohio با قابلیت حمل موشک های بالستیک در رتبه ششمین قدرت هسته ای بزرگ جهان قرار می گیرد.
زیردریایی های کلاس اوهایو که در دهه آینده با زیردریایی های کلاس کلمبیا جایگزین خواهند شد، با ۲۰ موشک بالستیک زیردریایی پرتاب حرکت می کنند که هر کدام قابلیت حمل هشت کلاهک هسته ای با قابلیت هدفگیری اهداف جداگانه را دارند، و بدین ترتیب قدرت هسته ای این زیردریایی از آن چه پاکستان، هند، اسراییل و کره شمالی در زرادخانه های خود دارند نیز بیشتر است.
اما حتی در میان قدرتمندترین بازیگران زیر دریا نیز برخی متمایز و برجسته تر هستند. این کشتی های جنگی دارای ترکیبی بی نقص و منحصربفرد از توانمندی ها، قدرت آتش و تکنولوژی پیشرفته هستند که باعث می شود خطرناک ترین ها در نوع خود باشند. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۵ زیردریایی بسیار قدرتمند آشنا کنیم که خطرناک ترین زیردریایی های جهان لقب گرفته اند.
زیردریایی USS Jimmy Carter
کلاس: Seawolf
نوع: زیردریایی تهاجمی
کشور سازنده: ایالات متحده
قدرت جابجایی: ۱۲,۱۳۰ تن
موتور: موتور جت پمپ دارای رآکتور هسته ای
سلاح ها: اژدرهای Mk 48، موشک های کروز Tomahawk، موشک های ضد کشتی Harpoon
سال ورود به سرویس: ۲۰۰۵
تعداد موجود در سرویس: ۱ فروند
ترسناک ترین قابلیت: پنهانکاری و پلتفرم چند عملیاتی
ناوگان کوچک ایالات متحده از سه فروند زیردریایی تهاجمی هسته ای کلاس Seawolf در زمره پنهانکارترین زیردریایی های جهان قرار دارند اما توانمندی های زیردریایی USS Jimmy Carter چنان منحصربفرد است که گاهی اوقات این زیردریایی به عنوان یک کلاس مجزا در نظر گرفته می شود. زیردریایی های کلاس Seawolf به جای پروانه های چرخشی از سیستم پیشرانه پمپ-جت استفاده می کنند تا به شکلی تقریباً بی صدا در عمق آب به جلو بروند. برخلاف پروانه های زیردریایی های قدیمی که کاملاً در معرض دید و پشت آن قرار دارند، جت های پمپی از مجرایی دور پمپ توربینی استفاده می کنند که آب نزدیک به جلوی زیردریایی را به سمت خود می کشد و از نازلی که در پشت قرار گرفته به بیرون منتقل می کند. نیروی دریایی ایالات متحده مدعی است که حتی در هنگام حرکت با سرعت ۲۵ گره دریایی نیز سیستم های پمپ-جت زیردریایی های کلاس Seawolf از زیردریایی های کلاس لس آنجلس در هنگام بی حرکت بودن نیز کم صداتر هستند.
طراحی منحصربفرد زیردریایی کلاس USS Jimmy Carter حتی قابلیت های بیشتری در نبرد به آن می دهد. این زیردریایی به طول ۴۵۳ فوت (۱۳۸ متر) حدود ۳۰.۵ متر طولانی تر از کشتی های خواهر خود است، قابلیتی که به لطف چیزی که نیروی دریایی آن را «پلتفرم چند عملیاتی» می نامد محقق شده است. این بخش اضافه شده را می توان برای اعزام تفنگداران ویژه دریایی، حامل های خودرویی با قابلیت کنترل از راه دور یا دیگر سیستم های تهاجمی و جاسوسی سری به کار گرفت. در نتیجه، زیردریایی USS Jimmy Carter نقشی کلیدی در یک سری از عملیات های بسیار ریسکی نیروی دریایی ایالات متحده داشته است. به خاطر قدرت پنهانکاری پیشرفته USS Jimmy Carter و محفظه منحصربفرد آن برای نیروهای تفنگدار ویژه، این زیردریایی خطرناک ترین زیردریایی که اکنون در دریاهاست در نظر گرفته می شود.
در جولای ۲۰۲۲، نیروی دریایی روسیه بلندترین زیردریایی جهان به نام K-329 Belgorod را روانه دریا کرد. همانند زیردریایی جیمی کارتر، زیردریایی بلگورود روسیه نیز نسخه ای تغییر یافته از یک زیردریایی موجود است که در اینجا زیردریایی هسته ای کلاس Oscar II با قابلیت حمل موشک های کروز است. طراحی خاص بلگورود بیش از ۳۰ متر را به طول این زیردریایی اضافه کرده تا انواعی از سلاح های جدید و سیستم های جمع آوری اطلاعات را در خود جای دهد. ظاهراً Belgorod طوری طراحی شده که بتواند سیستم های زیردریایی بزرگ را به کف دریا بفرستد، از جمله رشته های سونار و دیگر سنسورهای زیرآبی که برای شبکه کشف زیردریایی Harmony روسیه به کار گرفته می شوند.
این زیردریایی می تواند انواعی از ریز زیردریایی ها و حامل های خودرویی مستقل زیرآبی را نیز برای پشتیبانی از عملیات مخفی آن به کار گیرد. روسیه این زیردریایی غول پیکر را برای بکارگیری اژدرهای سری پوسایدون توسعه داده است، اژدرهایی که انتظار می رود در همین دهه حاضر وارد نبرد شوند. این اژدرها خود دارای رآکتور هسته ای هستند و می توانند با سرعت ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کنند، سریع تر از هر اژدر دیگری در جهان، و در عمقی که هیچ زیردریایی آمریکایی توان رسیدن به آن را ندارد، ۱,۰۰۶ متر در عمق دریا. این بدان معناست که هیچ سیستم تسلیحاتی موجودی نمی تواند پوسایدون را بعد از شلیک رهگیری کرده و هدف قرار دهد. مجهز به کلاهکی دو مگا تنی، این اژدر می تواند برای نابودی تمام یک بندر یا ناوگروه تهاجمی ایالات متحده به کار گرفته شود.
زیردریایی Type 039C
کلاس: Yuan
نوع: زیردریایی تهاجمی
کشور سازنده: چین
قدرت جابجایی: ۲,۲۸۶ تن
موتور: سیستم پیشرانه مستقل از هوای استیرلینگ دیزلی الکتریکی
سلاح ها: اژدرهای Yu-6، موشک های ضد کشتی مافوق صوت YJ-18
سال ورود به سرویس: ۲۰۲۲
تعداد موجود در سرویس: نامشخص
ترسناک ترین قابلیت: قدرت پنهانکاری
تکنولوژی زیردریایی چین هنوز هم عقب تر از روسیه و ایالات متحده بوده اما همچنان در حال تعقیب این دو کشور است. اما در آب های مورد منازعه اقیانوس آرام، جدیدترین زیردریایی های این کشور تهدیدی بالقوه برای نیروی دریایی ایالات متحده به شمار می آیند. بزرگ ترین تهدید از جانب زیردریایی تهاجمی Type 039C از کلاس Yuan می آید، زیردریایی که در ناوگان دریای شرقی چین حضور دارد و در آب های اطراف تایوان اعمال قدرت می کند. به جای قدرت هسته ای، این زیردریایی از سیستم پیشرانه ای دیزلی-الکتریکی مستقل از آب موسوم به Stirling air-independent propulsion (AIP) استفاده می کند. زیردریایی های دیزلی قبلی می توانستند تنها برای چند روز در زیر آب بمانند و بعد از آن باید برای تامین انرژی موتورهایشان و شارژ مجدد باتری ها به سطح آب آمده و هوای تازه تنفس می کردند.
اما سیستم AIP چین از تانکرهایی از اکسیژن مایع برای این اهداف استفاده می کند که به زیردریایی مذکور اجازه می دهد تا هفته ها زیر آب باقی بماند. در حالی که این نیروگاه های متحرک زیردریایی نمی توانند برد و سرعتی مشابه زیردریایی های هسته ای را تولید کنند اما مقدار مشابهی از پنهانکاری را به زیردریایی می دهند. در واقع، یک زیردریایی سوئدی به نام HSwMS Gotland که از سیستم Stirling AIP مشابهی استفاده می کند، بارها توانست توانمندی های ضد زیردریایی ناوگروه USS Ronald Reagan را در سال ۲۰۰۵ شکست داده و در چندین نبرد شبیه سازی شده توسط این ناو هواپیمابر بزرگ را غرق کند.
سلاح ها: ۲۰ فروند موشک بالستیک هسته ای Trident II، اژدرهای Mk 48
سال ورود به سرویس: ۱۹۹۷
تعداد موجود در سرویس: ۱۴ فروند
ترسناک ترین قابلیت: موشک های بالستیک هسته ای قاره پیما
زیردریایی USS Louisiana که در سال ۱۹۹۷ وارد سرویس شد، جدیدترین و پیشرفته ترین زیردریایی کلاس اوهایو نیروی دریایی ایالات متحده در دسته بومرهاست. این کشتی ها می توانند تا ۲۰ موشک بالستیک هسته ای زیردریایی-پرتاب Trident II D5 را حمل کنند که بسیار بیشتر از موشک های هسته ای است که هر زیردریایی دیگری می تواند در خود داشته باشد. با طول ۴۴ فوت (حدود ۱۳.۵ متر) و وزن حدود ۶۰ تنی، موشک های بالستیک هسته ای Trident D5 دارای بردی ۴,۶۰۰ مایلی (۷,۳۶۰ کیلومتر) بوده و می توانند تا هشت کلاهک هسته ای ۴۷۵ کیلوتنی با اهداف مجزا را حمل کنند. هر کدام از این کلاهک ها می توانند ۳۰ برابر بیشتر از بمب اتمی که در سال ۱۹۴۵ روی شهر هیروشیما رها شد انرژی تخریب گر تولید کنند.
زیردریایی کلاس Ohio چنان قدرتمند است که ایالات متحده قدرت آتش آن را به بیش از نصف کاهش داده تا بتواند بر طبق توافق های کاهش سلاح های استراتژیک که با روسیه داشته پیش برود. USS Louisiana و مابقی زیردریایی های کلاس اوهایو دارای چهار لانچر اژدر مجهز به اژدرهای Mark 48 برای مبارزه با زیردریایی های دشمن و شناورهای سطحی هستند. هر اژدر Mark 48 می تواند تا ۳۰۰ کیلوگرم مواد منفجره را حمل کند و وزن طول آن به اندازه یک وانت پیکاپ تویوتا است. این سلاح های با هدایت خودکار از سونار فعال و غیرفعال برای حمله به اهداف خود در فاصله بیش از ۸ کیلومتری استفاده می کنند. زیردریایی های کلاس اوهایو به زودی با زیردریایی های جدید کلاس کلمبیا جایگزین می شوند اما این بومرها فضای کافی برای حمل تنها ۱۶ فروند موشک Trident II را دارند و بدین ترتیب شاید هرگز هیچ زیردریایی ساخته نشود که بتواند قدرت آتش مخربی به اندازه زیردریایی کلاس اوهایو داشته باشد.
زیردریایی روسی Kazan یک زیردریایی هسته ای با قابلیت حمل موشک های کروز در کلاس Yasen-M است که موشک های بالستیک را فدای موشک های کروز هسته ای دوربرد یا متعارف کرده است. کارشناسان می گویند که این زیردریایی احتمالاً به اندازه جدیدترین زیردریایی های غربی پنهانکار است. زیردریایی Kazan دومین زیردریایی در کلاس Yasen است که با نام Yasen-M شناخته می شود. این زیردریایی حدود ۹ متر کوتاه تر از زیردریایی اول است که به لطف افزایش اتوماتیک بدون آن حاصل شده که خود تعداد خدمه مورد نیاز را کاهش داده است. این کشتی ترسناک دارای ۱۰ لانچر اژدر است که هر کدام می تواند اژدرهای با هدایت خودکار یا هدایت سیمی UGST-M یا موشک های کروز ضد کشتی شلیک کند. برخلاف موشک های بالستیک، که یک مسیر پرواز کمانی را دنبال می کنند، به نحوی قابل پیش بینی هستند اما موشک های کروز از موتور جت استفاده کرده و بیشتر شبیه پهپادهای کامیکازه در ارتفاع پایین پرواز کرده، در هنگام پرواز تغییر مسیر داده و چالشی بزرگ تر برای سیستم های دفاعی ایجاد می کنند.
موشک های کروز ضد کشتی سوپرسونیک P-800 Oniks روی این زیردریایی از راکت سوخت جامد و سپس رمجت هواتنفسی برای رسیدن به اهدافی در فاصله تا ۳۷۳ مایلی (۵۹۷ کیلومتر) استفاده می کنند. طرح هایی برای مجهز کردن این زیردریایی به چندین سلاح جدید آغاز شده است، از جمله موشک های کروز Kalibr-M مخصوص حمله به اهداف زمینی که برد آن ها نزدیک به ۲,۸۰۰ مایل (۴,۴۸۰ کیلومتر) اعلام شده است، و همچنین یک نسخه زیردریایی پرتاب جدید از یک موشک کروز با قابلیت حمل کلاهک هسته ای به نام KH-101. اما خطرناک ترین سلاح جدیدی که قرار است روی این زیردریایی نصب شود موشک کروز ضد کشتی هایپرسونیک ۳M22 Zircon است که می تواند به سرعتی بین ۶ ماخ و ۸ ماخ برسد. در صورتی که این ادعا درست باشد، توانایی آن برای مانور دادن در چنین سرعت هایی باعث می شود که رهگیری آن برای پیشرفته ترین سیستم های دفاع هوایی جهان نیز تقریباً غیرممکن باشد.
بدون نظر