کدام کشورها بیشترین مقدار گازهای گلخانه ای را تولید می کنند؟ [اینفوگرافیک]

بازارهای کربن به عنوان یکی از ایده‌های اصلی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ ای، طی چند دهه گذشته مطرح و اجرا شده‌‌اند. گزارش پیش‌رو اطلاعاتی در مورد نحوه عملکرد بازارهای کربن، چگونگی تکامل آنها و کمکی که به تعدیل تغییرات اقلیمی می‌کنند و همچنین مکان هایی که به طور موثر به کار گرفته می‌شوند ارائه می‌دهد.

چرا بازار کربن؟

تغییرات اقلیمی به عنوان یکی از بزرگترین چالش های پیش‌روی جهان امروز تلقی می‌شود. در واکنش به این موضوع، همه کشورهای جهان هدف خود را رسیدن به «صفر خالص» تا سال ۲۰۵۰ تعیین کرده‌اند. اصطلاح «صفر خالص» یا net zero به معنی خودداری از افزودن به تولید گازهای گلخانه ای در جو زمین است و دستیابی به صفر خالص مستلزم متعادل کردن تولید کربن ناشی از فعالیت‌های مختلف از طریق جذب و حذف مقدار کربن معادل کربن تولیدی است.

چه کشورهایی بیشترین میزان دی اکسید کربن را در جهان تولید می کنند؟ + اینفوگرافیک

برای انجام این کار، کشورها باید راه هایی برای کاهش اتکای خود به سوخت های فسیلی بیابند. یک راه حل، بازارهای کربن است که به مشاغل و افراد مکانی برای خرید و فروش اعتبار کربن می‌دهد. اعتبارات کربن مجوزهای قابل مبادله ای هستند که به دارنده آنها حق انتشار مقدار مشخصی CO2 را می‌دهند.

وقتی این مساله با محدودیت‌های تحمیلی دولت‌ها برای آلودگی ترکیب می‌شود، اعتبارات کربن انگیزه‌ای اقتصادی برای کسب‌وکارها ایجاد می‌کند تا انتشار گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهند.

به عنوان مثال، شرکتی که بیش از محدوده محلی آلودگی ایجاد می‌کند، دو گزینه دارد؛ می‌تواند با سرمایه‌گذاری در فن‌آوری‌های پاک‌تر، انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهد یا اعتبار کربن بخرد تا مطابق با قوانین باشد. در عین حال، درآمد حاصل از این اعتبارات ممکن است سایر پروژه‌های کاهش آلاینده ها، مانند مزرعه بادی یا خورشیدی را تامین مالی کند.

پیش‌نمایش داده‌ها

این اینفوگرافیک پیش نمایش کوچکی از تجسم داده های ارائه شده در گزارش کامل را ارائه می‌دهد.

ما با تجزیه و تحلیل آلاینده های جهانی بر اساس کشورها شروع می‌کنیم. یک یافته کلیدی این است که سه آلوده‌کننده بزرگ جهان بیش از نیمی (۵۱.۷٪) از کل آلاینده ها را تشکیل می‌دهند.

این داده ها به ما این آگاهی را می‌دهد که کجا بازارهای کربن می‌توانند بیشترین پتانسیل را داشته باشند. همانطور که در نمودار دوم این اینفوگرافیک نشان داده شده است، بازارهای ملی کربن کمتر از ۲۰ درصد از انتشار جهانی را پوشش می‌دهند.