۱۰ باری که بازیگران مشهور هالیوود فیلمنامه را تغییر دادند

برخی بازیگرها به قدری در یک نقش قابل باورند که به سختی می توان بازیگر دیگری را به جای آن ها در آن نقش تصور کرد. دلیلش این است که آن ها نه تنها به خواست کارگردان عمل می کنند، بلکه خود نیز ایده هایی برای بهبود نقش شان دارند.

اِما واتسون در «دیو و دلبر» (Beauty and the Beast)

در فیلم اصلی «دیو و دلبر» شخصیت بل با کرست به تصویر کشیده شده بود. با این حال، اِما واتسون از ابتدا مخالف استفاده از کرست برای این شخصیت بود و اعتقاد داشت پوشیدن کرست یک ایده آل زیبایی غیرممکن برای زن ها است. به همین دلیل کرست جایش را به یک بادیس (نوعی کرست) انعطاف پذیر داد. این امر همچنین باعث شد واتسون بتواند در لباس های بل آزادانه حرکت کند و در نتیجه، بل شخصیت فعال تری از آب درآید.

 بروس لی در «زنبور سبز» (The Green Hornet)

بروس لی در فیلم «زنبور سبز» نقش کاتو را برعهده داشت. در ابتدا قرار بود سکانسی از یک مبارزه در این فیلم باشد که در آن کاتو مغلوب شخصیت دیگری به نام رابین می شد. لی اما با این سکانس مخالفت کرد چون معتقد بود هیچکس باور نمی کرد او در یک مبارزه ببازد. در نهایت، سکانس مبارزه بدون هیچ برنده ای ضبط شد.

میشل رودریگز در «سریع و خشن» (The Fast and the Furious)

میشل رودریگز یک در مصاحبه ای فاش کرد که در فیلمنامه ی اصلی «سریع و خشن» شخصیتی که او نقشش را برعهده داشت، لتی به شریک عاطفی اش، دومنیک (با بازی وین دیزل) خیانت می کرد. این موضوع اما برای رودریگز منطقی نبود و به همین دلیل با آن مخالفت کرد. رودریگز معتقد بود خیانت یک زن لاتین به بزرگ ترین مرد آلفا به دور از واقعیت بود و او دلش نمی خواست نقش یک خیانتکار را بازی کند.

جسیکا آلبا در «در درون دریا» (Into the Blue)

در فیلم «در درون دریا» قرار بود سکانسی با حضور یک کوسه ی واقعی باشد. بر اساس فیلمنامه ی اصلی، کوسه باید در کنار آلبا و همبازی اش پل واکر شنا می کرد. آلبا اما زیر بار این کار نرفت؛ او بر سر کارگردان فریاد کشید و با یک قایق به ساحل بازگشت.

ساموئل ال. جکسون در «جنگ ستارگان» (Star Wars)

در فیلم «جنگ ستارگان ۳: انتقام سیت» ساموئل ال. جکسون از جورج لوکاس، کارگردان کار خواست شمشیر نوری او به جای آبی یا قرمز، به رنگ بنفش باشد. این امر تشخیص شخصیت  او در میانه ی یک مبارزه ی بزرگ را ساده تر می کرد. لوکاس در ابتدا نپذیرفت اما وقتی روز فیلمبرداری فرا رسید، یک شمشیر نوری بنفش رنگ در اختیار جکسون قرار گرفت.

رابرت داونی جونیور در «انتقام جویان» (Avengers)

سکانس پایانی فیلم «انتقام جویان» در ابتدا قرار بود به شکل دیگری باشد، به این صورت که تونی استارک، شخصیتی که رابرت داونی جونیور نقشش را برعهده داشت، بعد از مبارزه در نیویورک از خواب بیدار می شد و می پرسید: «حالا برنامه ی بعدی چیه؟». اما داونی جونیور پایان سرزنده تری می خواست. نویسندگان فیلم ایده های دیگری برای پایان بندی «انتقام جویان» مطرح کردند که نتیجه ی آن سکانس پایانی این فیلم شد که گروه ابرقهرمان ها را بعد از مبارزه در حال خوش گذرانی نشان می دهد.

کیت وینسلت در «تایتانیک» (Titanic)

کیت وینسلت برای رفتار شخصیت رز پس از برخورد کشتی با کوه یخ پیشنهاد دیگری داشت، زمانی که رز برای کمک به جک می شتابد اما نامزدش کال سعی می کند جلوی او را بگیرد. بر اساس فیلمنامه، قرار بود رز با یک گیره ی سر کال را بزند. با این حال، به جایش رز در صورت نامزدش تف کرد. کارگردان با پیشنهاد وینسلت موافقت کرد چرا که پیش تر جک تف کردن را به رز یاد داده بود.

دنیل کریگ در «کازینو رویال» (Casino Royale)

هنگام ضبط یکی از سکانس های فیلم «کازینو رویال» در ساحل، دنیل کریگ تصمیم گرفت کمی شیطنت کند. او تظاهر کرد در قسمت کم عمق آب در حال شنا است و سپس ناگهان از جایش بلند شد و از آب بیرون آمد. این صحنه بسیار خوب از آب درآمد و در نسخه ی نهایی فیلم باقی ماند.

جیسون آیزاک در «هری پاتر» (Harry Potter)

طراحان لباس فیلم های «هری پاتر» ابتدا یک کت و شلوار راه راه با کلاه سفید و مشکی برای شخصیت لوسیوس مالفوی انتخاب کرده بودند. بازیگر این نقش، جیسون آیزاک اما با این گریم و لباس مخالفت کرد و به جای آن پیشنهاد داد از یک ردای جادوگری و کلاه گیس سفید و بلند برای او استفاده شود.

آیزاک بعداً در مصاحبه ای گفت که سعی می کرد موهای کلاه گیسش تا حد ممکن صاف بایستند به همین همیشه سرش را عقب می داد. این امر یک غروری به لوسیوس مالفوی داد که به جزء جدایی ناپذیر این شخصیت بدل شد.

مایک مایرز در «شرک» (Shrek)

صداپیشه ی شخصیت محبوب شرک، مایک مایرز کمدین مشهور است. او ابتدا با لهجه ی کانادایی خود کار صداپیشگی این شخصیت را انجام داد. اما پس از دیدن نسخه ی اولیه ی کار تصمیم گرفت لهجه ی این شخصیت را به اسکاتلندی تغییر دهد. این تصمیم زحمت انیماتورها را بیشتر کرد و نزدیک به ۵ میلیون دلار نیز به هزینه ی ساخت فیلم افزود. اما همه ی این ها ارزشش را داشت و شرک به یکی از محبوب ترین شخصیت های انیمیشنی قرن بیست و یکم بدل شد.