هیروشیما؛ شهری که از خاکستر برخاست و حالا پذیرای میلیون ها گردشگر است

بقایای توخالی گنبد گنباکو هیروشیما به‌طور مخوفی هنوز شبیه به ۷۸ سال پیش است؛ زمانی که ارتش آمریکا یک بمب اتمی را بر فراز این شهر ژاپنی منفجر کرد. با وجود آنکه بمباران این شهر را با خاک یکسان کرد اما امروز شاهد استقبال میلیونی اهالی آن از گردشگران هستیم. اما هیروشیما با آن حجم از ویرانی چطور بازسازی شد؟

در اولین ساعات صبح ۶ آگوست سال ۱۹۴۵ اولین بمب اتم بر سر هیروشیما رها شد و بلافاصله هزاران نفر را کشت. بسیاری هم در دمای ۳ تا ۴هزار درجه سانتیگراد ذوب شدند.

در حالی که بمباران شهر هیروشیما را با خاک یکسان کرد، در مرکز فروپاشی بمب، تنها گنبد نیمه‌منفجرشده گنباکو که پیش از آن سالن تبلیغات صنعتی هیروشیما بود به جای ماند. بنایی که تا به امروز یادآور اتفاق شوم آن روز برای زندگان و کسانی است که از تاثیرات ویرانگر جنگ بازدید می‌کنند.

اگرچه پس‌زمینه شهر ممکن است یادآوری نمادین از جنایات جنگ باشد، گردشگران و نمایندگانی که برای اجلاس G7 از آن بازدید می‌کنند، شهری مدرن و مملو از مغازه‌ها، پارک و مشاغل را مشاهده  می‌کنند.

از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹، تعداد سالانه بازدیدکنندگان خارجی هیروشیما از یک میلیون نفر فراتر رفت و این شهر در سال ۲۰۱۹ از ۱.۸ میلیون بازدیدکننده خارجی استقبال کرد. پس از  خاموش شدن آتش همه‌گیری، با بازگشت گردشگران به ژاپن، این تعداد بار دیگر به سرعت در حال افزایش است.

در همین حال، هیروشیما لقب «منطقه تولیدی» ژاپن را به خود احتصاص داده و همه‌چیز، از خودرو و کشتی گرفته تا ماشین آلات و قطعات الکترونیکی در آن ساخته می‌شود.

در واقع هیروشیما با جمعیتی بالغ بر یک میلیون نفر تجسم انعطاف‌پذیری در برابر احتمالات و حوادث ناگوار است. با این حال برخی از مردم محلی معتقدند که با آنکه این شهر پیام صلح را ترویج می‌کند، اما باید به رابطه پیچیده آن با تاریخ نیز اشاره کرد زیرا به عقیده آنها این شهر بخش زیادی از توسعه اولیه خود را مدیون این است که یک قطب نظامی بوده است.

شهر قلعه که تبدیل به منطقه نظامی شد

هیروشیما یکی از چندین شهر قلعه (شهرک ساخته‌شده در مجاورت قلعه) بزرگ در دوره ادو (۱۸۶۷-۱۶۰۳) بود. در دوران احیای مِیجی، ژاپن دوره مدرن سازی را پشت سر گذاشت و در سال ۱۸۸۸ این شهر به پایگاه ستاد لشکر پنجم ارتش امپراتوری ژاپن تبدیل شد.

هنگامی که یک سال بعد یک خط آهن به بندر اوجینا متصل شد (که در سواحل جنوبی هیروشیما یافت شده بود) این شهر تبدیل به پایگاهی استراتژیک برای اعزام نیرو به شبه جزیره کره و سرزمین اصلی چین شد.

نقش هیروشیما به عنوان پایتخت نظامی گسترش یافت و با تشدید درگیری‌ها در جنگ دوم چین و ژاپن (۱۹۳۷ تا ۱۹۴۵) و جنگ اقیانوس آرام (۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵)، تأسیسات مهم ارتش در این شهر ایجاد شد. این تمرکز بر امکانات نظامی و اندازه و طرحی که داشت، آن را به یک هدف آزمایشی برای بمب اتمی تبدیل کرد.

تا آن زمان، هیروشیما برخلاف سایر شهرهای بزرگ سراسر ژاپن در آخرین مراحل جنگ جهانی دوم از حملات بمب‌های آتش‌زای آمریکا در امان مانده بود که به عقیده بسیاری عمدتا به این دلیل بود که آمریکا می‌خواست از هیروشیما برای به نمایش گذاشتن تمام پتانسیل بمب اتم استفاده کند.

بازسازی

پس از اینکه ارتش آمریکا اولین بمب اتمی خود را در ساعت ۸:۱۵ صبح به وقت محلی ژاپن  منفجر کرد، شهر هیروشیما تقریبا ۴۰ درصد از جمعیت خود را که در آن زمان که حدود ۳۰۰ هزار نفر بود، از دست داد.

نمایشگاه جدیدی در پارک دروازه هیروشیما با عنوان «غرور هیروشیما» نشان می‌دهد که کسب و کارها در شهر با چه سرعتی به تلاش‌ها برای بازیابی و بازسازی این فاجعه پیوستند.

به عنوان مثال، تنها یک روز پس از بمباران، شرکت برق چوگوکو شروع به کار کرد تا برق را به مردم بازگرداند و یک پست فرعی آسیب‌دیده در بخش شرقی شهر هیروشیما را تعمیر کرد تا برق به منطقه بندر بازگردد. تا ۲۰ آگوست ۱۹۴۵، این شرکت برق را به ۳۰ درصد از خانه‌ها و تا پایان نوامبر به کل شهر بازگرداند.

سه روز پس از بمباران، راه آهن برقی هیروشیما که ۱۸۵ کارمند خود را از دست داده بود بخشی از یک خط تراموا را بازگشایی کرد و به طور پیوسته برای بازسازی شبکه حمل و نقل شهر کار کرد.

در دسامبر ۱۹۴۵، تنها چهار ماه پس از پایان جنگ جهانی دوم، کمپانی خودروسازی مزدا تولید کامیون های سه چرخه خود را از سر گرفت و رساندن آنها به هیروشیما برای کمک به مردم برای حمل اقلام ضروری زندگی روزمره را در اولویت قرار داد.

اما مسیر بهبودی کار آسانی نبود. بازسازی کامل در آگوست ۱۹۴۹ پس از تصویب قانون ساخت و ساز شهر یادبود صلح هیروشیما آغاز شد و به دولت ملی اجازه داد تا حمایت مالی ویژه ای از هیروشیما بکند.

شهری بازسازی شده

امروز هیروشیما کلان شهری بازسازی‌شده است، اگرچه از دست رفتن تاریخ قرون گذشته غم انگیز است اما مردم ژاپن این شهر را دوباره از نو ساختند؛ شهری که از خاکستر برخاست و حالا با فضای زیبا و سرسبز خود پذیرای میلیون‌ها گردشگر است.