به گفته ی یکی از طراحان صحنه ی فیلم «باربی» (Barbie)، در ساخت دکور این فیلم به قدری از رنگ صورتی استفاده شد که دنیا را با کمبود این رنگ مواجه ساخت. کارگردان فیلم، گرتا گرویگ می خواست همه چیز به طور دستی رنگ آمیزی شود، چرا که می ترسید در صورت استفاده از جلوه های ویژه ی کامپیوتری، نتیجه باورپذیر از آب درنیاید.
گرویگ در مصاحبه ای با نشریه Architectural Digest گفته: «می خواستم همه چیز نسبتاً اغراق آمیز و صورتی خیلی تند باشد.»
گرویگ می خواست دنیای باربی تجسم فیزیکی پیدا کند، نه صرفاً تجسم دیجیتالی.
به گفته ی او حتی آسمان «سرزمین باربی» رنگ آمیزی شده بود.
رسیدن به رنگ صورتی «مناسب» مأموریت بزرگی بود و انتخاب آن طیف خاص از صورتی که مشخصه ی عروسک باربی است، طی فرآیندی طولانی انجام گرفت.
رنگ صورتی دنیای باربی توسط تیم نقاشان شرکت Rosco ساخته شد و آن ها ساخت این رنگ را با ۱۰۰ طیف مختلف از رنگ صورتی آغاز کردند.
بعد از ترکیب طیف های مختلف صورتی برای ساخت یک پالت کامل، آن را به ۱۰ صورتی مختلف تقسیم کردند.
این فرآیند نه فقط بر اساس رنگ صورتی مورد نظر، بلکه بر اساس نتیجه ی ترکیب آن با اسباب و وسایل یا پارچه ها نیز صورت گرفت.
به گفته ی سارا گرینوود، طراح صحنه ی فیلم «باربی» آن ها برای رسیدن به یک نتیجه ی قطعی با چالشی مداوم رو به رو بودند. او در اینباره گفته: «با رنگ صورتی دائماً درگیر بودیم. فکر می کردیم دیگر طیف مورد نظرمان را پیدا کرده ایم، ولی وقتی آن را کنار یک وسیله یا پارچه می گذاشتیم خودش را نشان نمی داد.»
«سرزمین باربی» در یکی از استودیوهای شرکت وارنر برادرز در لندن ساخته شد.
برای ساخت آن دکور جادویی، سارا گرینوود و یکی دیگر از طراحان فیلم، کیتی اسپنسر به سراغ آرشیو رفتند تا درک بهتری از دنیای باربی پیدا کنند.
آن ها از سبک معماری مدرن میدسنچری الهام گرفتند، به ویژه خانه ی ریچارد نیوترا، معمار اتریشی – آمریکایی در شهر پالم اسپرینگز ِ کالیفرنیا که به همین سبک ساخته شده بود.
خانه ی باربی در فیلم هم مانند خانه ی ریچارد نیوترا، مدرن و بدون دیوار است.
به گفته ی گرتا گرویگ، عدم وجود در و دیوار در معماری دنیای باربی نمادی از شفافیت در این دنیا است. او در اینباره گفته: «در آنجا شما هیچ چیزی ندارید که دل تان بخواهد شخصی بماند. هیچ جایی برای مخفی شدن وجود ندارد.»
همچنین سارا گرینوود درباره ی خانه ی باربی گفت که این خانه به طور حتم به یک زن مجرد تعلق دارد و به این نکته اشاره کرد که در سال ۱۹۶۲ زمانی که اولین خانه ی عروسکی باربی عرضه شد، زنان نمی توانستند از خود خانه داشته باشند.
کیتی اسپنسر نیز عروسک باربی را یکی از نمادهای فمینیسم دانست.
بدون نظر