سرگذشت تلخ هم باشگاهی کریستیانو رونالدو و تنها کسی که اعجوبه پرتغالی اعتراف کرده از او بهتر بود

فابیو پیم (FABIO PAIM) می‌توانست بهترین فوتبالیست جهان باشد. او زمانی که تنها ۱۳ سال داشت هفته‌ای ۶,۵۰۰ پند درآمد داشت و هواداران و بازیکنان برای تماشایش سرتاسر پرتغال را سفر می‌کردند. پیم تنها بازیکنی است که کریستیانو رونالدو علنا اعلام کرده که از او بهتر است اما به‌طرز غم‌انگیزی درنهایت سرنوشتن به زندان ختم شد.

به گفته پیم این دو در نوجوانی هرشب با هم به مک دونالد می‌رفتند و باقیمانده همبرگرها را می‌خوردند. اما در حالی که دوست دوران کودکی پیم به یکی از بزرگترین فوتبالیست‌های جهان تبدیل شده، حرفه پیم به خاطر شهرت، پول و خوش گذرانی‌هایش در سراشیبی غم‌انگیزی قرار گرفت.

پیم سر از زندان درآورد و یک سال را در زندان کاکیاس سپری کرد و از پشت میله‌های زندان شاهد پیشرفت رونالدو بود.

این وینگر در هشت سالگی از سوی آکادمی اسپورتینگ جذب شد و خانه را به مقصد لیسبون ترک کرد. استعداد پیم به قدری بود که گمان می‌رفت از هم‌بازی اعجوبه‌اش در اسپورتینگ یعنی رونالدو که سه سال از او بزرگتر است پیشی بگیرد. به‌طوری که وقتی رونالدو در سال ۲۰۰۳ با منچستریونایتد قرارداد امضا کرد گفت: «اگر فکر می‌کنید من خوبم، صبر کنید تا فابیو پیم را ببینید.»

اما پیم چقدر خوب بود؟ آیا واقعا بهتر از رونالدو بود؟

پیم که حالا در جنوب پرتغال زندگی می‌کند می‌گوید: «من واقعا خاص بودم. باید متواضع باشم اما این حقیقت است. متاسفانه آن زمان اینستاگرام یا فیس بوک وجود نداشت و هیچ‌چیز مثل امروز ثبت نمی‌شد اما من قویا و صادقانه معتقدم که تا به امروز هیچ‌کسی با کیفیت من وجود نداشته است.»

او می‌گوید: «کریستیانو با تلاش و سختکوشی‌اش به سطحی رسید که لیاقتش را داشت. اما زمانی که من بازی می‌کردم اگر همان تلاش و تعهد را از خودم نشان می‌دادم از او بهتر می‌شدم. اگر درباره تکنیک صحبت کنیم من بهتر بودم. من یک رونالدینیوی کوچک بودم. اما همان‌طور که می‌بینیم این تکنیک نیست که ما را به جایی می‌رساند.» و ادامه می‌دهد: «اما بله، در آن زمان من بهتر از کریستیانو بودم. من فکر می‌کنم او باید یکی از توپ‌های طلایش را به من بدهد!»

پیم در پاسخ به این سوال که آیا از نظر فنی می‌توانست بهترین بازیکن جهان شود و توپ طلا را ببرد گفت: «بله، شک ندارم.»

رونالدو جام‌های بیشماری ازجمله قهرمانی پرتغال در یورو ۲۰۱۶ را به دست آورد اما پیم حتی نتوانست به رویای خود برای حضور در تیم اصلی اسپورتینگ جامه عمل بپوشاند.

ملی پوش جوان پرتغالی در سال ۲۰۰۸ به‌طور قرضی به چلسی پیوست. در حالی که هموطنانش نظیر دکو و ریکاردو کاوالیو ستاره‌های تیم اصلی بودند این بازیکن که آن زمان ۲۰ سال داشت باوجود دریافت نزدیک به ۵۰ هزار پوند در ماه به‌اضافه پاداش ۱۳۰ هزار پوندی اسپورتینگ از زندگی در لندن لذت نمی‌برد.

استعدادی که با پول به باد رفت

پیم اعتراف می‌کند که در پول و شهرت غرق شده بود. او ثروت باورنکردنی‌اش را خرج ماشین، زن‌ها، مشروبات الکلی و مهمانی‌ها می‌کرد زیرا به گفته خودش هرگز به او یاد نداده بودند چگونه از پول عاقلانه استفاده کند.

او اولین ماشینش را که یک مرسدس گران قیمت بود قبل از آنکه حتی بتواند گواهینامه بگرید خرید و بعد همه نوع ماشینی را به کلکسیونش اضافه کرد؛ لامبورگینی، فراری، پورشه، آئودی… چون به گفته خودش این رویای کودکی‌اش بود و هیچ‌کس نبود که به او بگوید درست نیست.

پیم از ۱۸ یا ۱۹  سالگی مصرف مشروبات الکلی و مهمانی رفتن‌های مداوم را شروع کرد و با سبک زندگی متفاوتی آشنا شد. او می‌گوید: «در زمین خوب بازی می‌کردم و گل می‌زدم، اما بعد از آن به پارتی می‌رفتم و تصمیمات بدی می‌گرفتم.»

تماشای رونالدو از پشت پنجره زندان

پیم می‌گوید: «بدبختانه من بااستعداد ذاتی به دنیا آمدم. از آنجایی که پول زیادی به دست می‌آوردم به این توهم رسیدم که نیازی به تلاش کردن نیست. من از بعضی انتخاب‌هایم پشیمانم. حالا که سنم بیشتر شده می‌توانم مسائل را جور دیگری ببینم.»

اما در سال ۲۰۱۹ زمانی که پیم به خاطر حمل پنج گرم کوکائین دستگیر شد زندگی‌اش به بدترین مرحله خود رسید. او یک سال در زندان ماند و آنجا بود که متوجه اشتباهاتش و آسیب‌هایی که به خانواده‌اش زده شد.

پیم که آخرین باشگاهش یک تیم دسته سوم لهستانی در سال ۲۰۲۰ بود می‌گوید: «زندانی که در آن بودم کنار زمین فوتبالی بود که تیم ملی پرتغال پیش از بازی در مسابقات مقدماتی یورو ۲۰۲۰ در آن تمرین می‌کرد و من از پشت پنجره آنها را می‌دیدم.»

«با کریستیانو باقیمانده همبرگرها را می‌خوردیم»

حالا بعد از اینکه دوران حرفه‌ای دوستان قدیمی در فوتبال در مسیرهایی کاملا متضاد پیش رفته، پیم حتی مطمئن نیست که دوست‌ قدیمی‌اش او را به یاد داشته باشد.

پیم سه سال از رونالدو کوچکتر است، بنابراین آنها در کودکی اغلب با هم بازی نمی‌کردند، اما دور از زمین دوستان خوبی برای هم بودند.

آنها با توانایی‌شان در فوتبال و عشق به فست فود با یکدیگر متحد شدند، چیزی که بسیار با رژیم غذایی فوق العاده سالمی که رونالدو امروز دارد، فاصله دارد.

پیم می‌گوید: «زمانی که در اسپورتینگ بازی می‌کردیم، در استادیوم زندگی می‌کردیم. شب‌ها به مک‌دونالد می‌رفتیم تا همبرگرهایی را که دیگر هیچ‌کس نمی‌خواست برداریم و بخوریم. ما هر شب برای خوردن همبرگرها آنجا بودیم.»

پیم می‌گوید: «ما با هم دوست بودیم، نه اینکه بهترین دوستان هم باشیم، اما دوست بودیم. با هم به تعطیلات هم می‌رفتیم. یک بار قبل از یورو ۲۰۰۴ در برزیل با هم بودیم. این اولین قهرمانی اروپا برای کریستیانو در تیم بزرگسالان پرتغال بود و ما قبل از آن به تعطیلات رفتیم. من با تیم ملی تمرین کردم اما برای بازی کردن خیلی جوان بودم. اگر بزرگتر بودم می‌توانستم آنجا باشم.»

پیم کودکی‌اش با کریستیانو را این‌طور به یاد می‌آورد: «ما می‌توانستیم از بچه بودن لذت ببریم. اما من همیشه رونالدو را به عنوان فردی سخت‌کوش، واقعا متعهد و کسی که می‌خواست بهترین باشد به یاد می‌آورم. او همیشه همینطور بود. وقتی می‌باخت ناراحت می‌شد. این تلاش او را به جایی که اکنون است رسانده است. حتی امروز هم که نیازی به بازی کردن ندارد می‌خواهد بهترین باشد.»

پیم ارتباطش یا رونالدو را از دست داده و می‌گوید «نمی‌دانم من را به یاد می‌آورد یا نه. از آخرین باری که با او حرف زدم مدت زیادی می‌گذرد. ما زندگی‌های متفاوتی داریم. اما مطئنم اگر جایی همدیگر را ببینیم مثل قدیم با هم حرف خواهیم زد.»

پیم که حاضر نیست دوباره با کریستیانو بازی کند می‌گوید: «می‌ترسم وارد زمینی شوم که او در آن هست چون می‌دانم که مصدوم می‌شوم.»

وینگر سابق، اکنون در سراسر پرتغال سفر می‌کند و از مدارس، دانشگاه‌ها و باشگاه‌های فوتبال بازدید می‌کند و سخنرانی‌هایی ارائه می‌دهد. او می‌گوید: «احساس می‌کنم لازم است که آنچه کسی به من نگفت به بچه‌ها یاد بدهم. زیرا نمی‌توانم استعدادی را که با آن متولد شدم به کسی بدهم اما می‌توانم تجربیانم را به آنها بیاموزم تا از اشتباهاتی که من کردم دوری کنند.»