چرا هیچ یک از بازیگران زن بلوند هالیوود قدیم به محبوبیت مریلین مونرو نرسیدند؟

درباره ی پدیده ی مریلین مونرو می توان تا ابد صحبت کرد؛ دختری معمولی که یکباره تبدیل به بزرگ ترین بازیگر زن دهه ی ۱۹۵۰ هالیوود شد، زنی که مردان توان مقاومت در برابرش را نداشتند. او به محبوبیتی عظیم رسید و تصاویرش سر در سینماها و جلد مجلات را پر کرد.

اما چطور شد که این دختر بلوند به نماد آمریکا بدل شد و چرا هنوز هم جایگزینی ندارد.

چگونه نورما جین ساده به مریلین مونروی الگو و ماندگار بدل شد

مریلین مونرو که نام واقعی اش نورما جین بود پیش از شروع کار در سینما ظاهرش را بسیار تغییر داد. او می دانست که یک دختر بلوند با موهای آرایش شده شانس بیشتری برای راهیابی به دنیای سینما داشت.

وقتی اولین قراردادش را با استودیوی فیلمسازی «توئنتیث سنتری فاکس» امضا کرد، دیگر آن ظاهر مشهورش را داشت. بعد از آن بن لیون، مدیر این استودیوی فیلمسازی به او گفت که باید نام خوش آهنگ تری برای خود انتخاب کند و اینگونه شد که شروع به گشتن یک نام تازه برای او کردند. نورما خود پیشنهاد داد که نام خانوادگی مادرش را بگذارد و لیون نیز نام مریلین را برایش انتخاب کرد چون به نظرش او شبیه به یک بازیگر تئاتر به نام مریلین میلر بود.

مریلین در یکی از نامه های خود نوشته که به نام «کلر نورمان» نیز به عنوان نام هنری او فکر کرده بودند. ۱۰ سال طول کشید تا او نام خود را به طور رسمی به مریلین مونرو تغییر دهد.

اما ماجرای مریلین تنها به تغییر نام خلاصه نمی شود. ظاهر مشهور او هم به تدریج شکل گرفت. این دختر ابتدا نقش های کوچکی می گرفت که زن های شیک و مجلل بودند. تماشاگران این تصویر را از مریلین دوست داشتند و محبوبیت او رفته رفته بیشتر شد.

علیرغم پیشنهادهای فراوانی که برای بازی در فیلم ها به او می شد، مریلین دلش می خواست تبدیل به یک بازیگر حرفه ای شود، به همین دلیل در کلاس های بازیگری شرکت می کرد. اما از قرار معلوم این کار بیهوده بود، چرا که کارگردان ها در او تنها یک عروسک جذاب می دیدند. به همین دلیل او شروع به انجام کاری کرد که بهتر از هر کار دیگری بلدش بود؛ بازی در نقش زنان زیبا.

تصویر بالا از فیلم «شاهزاده و دختر بازیگر» (The Prince and the Showgirl) است. این تنها فیلم مریلین است که در هالیوود ساخته نشده است.

اما زن ها ظاهر مریلین را دوست نداشتند. آن ها او را زیاد از حد مبتذل می دانستند. با این حال، مریلین آغازگر مُد لباس هایی شد که برجستگی های بدن را نشان می دادند. او از پوشیدن لباس هایی که زیباتر و جذاب ترش می کردند ابایی نداشت.

مریلین «بدل» های زیادی داشت

مریلین به طور حتم اولین دختر بلوندی نبود که در قاب تصویر ظاهر شد. برای مثال، لانا ترنر بازیگری را پیش از او شروع کرده بود. هم لانا ترنر و هم مریلین، کودکی شادی نداشتند. در سال ۱۹۵۱، لانا ترنر لقب فریبنده ترین زن تاریخ دنیای هنر را گرفت.

یکی دیگر از بلوندهای برجسته ی دوران مریلین، گریس کلی بود که فعالیت بازیگری اش پس از ازدواج با پادشاه موناکو به پایان رسید. بر اساس شایعات، به پادشاه موناکو پیشنهاد شده بود با یک بازیگر زن هالیوودی ازدواج کند که او پیش از گریس کلی، مریلین را انتخاب کرده بود.

بعد از موفقیت مریلین در هالیوود، دختران بلوند مثل قارچ همه جا شروع به ظاهر شدن کردند. همه دل شان می خواست موفقیت او را تکرار کنند.

جین منسفیلد که او هم با استودیوی فیلمسازی «توئنتیث سنتری فاکس» قرارداد بسته بود، یکی از همین بازیگران زن بود. این استودیوی فیلمسازی تصمیم داشت یک بلوند تازه را جایگزین مریلین نافرمان و پرتوقع کند. علیرغم شباهت ظاهری اش با مریلین، جین منسفیلد خود را صرفاً یک «بدل مریلین» نمی دانست و همیشه تأکید داشت که او و مریلین آنقدرها شبیه به هم نیستند.

جالب است که یکی دیگر از بلوندهای هالیوود، کیم نوواک، نام شناسنامه‌ای اش مریلین بود. مخاطبان سینما او را با نقش اصلی اش در فیلم مشهور آلفرد هیچکاک، «سرگیجه» (Vertigo) به خاطر می آورند. مریلین و کیم نوواک شباهت ظاهری ای باهم نداشتند، اما هر دو کودکی دشواری داشتند و با مشکلات روحی دست و پنجه نرم می کردند.

استودیوی فیلمسازی «کلمبیا پیکچرز»، کیم نوواک را به عنوان جایگزین ریتا هیورث استخدام کرده بود، بازیگر زن مشهور دیگری که کار با او به شدت سخت شده بود و دیگر برایشان چندان درآمدزا نبود. مالکان این استودیوی فیلمسازی امیدوار بودند که کیم نوواک به همان اندازه ی مریلین برایشان درآمدزا شود.

آن ها تلاش کردند کیم نوواک را مطابق کلیشه های ذهنی مخاطبان سینما تغییر دهند، اما او دختر ساده ای نبود و به شدت در برابر آن ها مقاومت می کرد و تلاش داشت منحصر به فرد بودن خود را حفظ کند. کیم نوواک در ابتدا با تغییر نامش مخالفت کرد، بعد از آن استودیوی فیلمسازی از او خواست که وزن کم کند و رنگ موهایش را روشن تر کند. بعد از پیدا کردن یک استایل مناسب برای او، کیم نوواک تبدیل به یک نمونه ی ایده آل شد که می توانست آن ها را به کوهی از طلا برساند. همین اتفاق هم افتاد.

بازیگران زن دیگری هم شبیه به مریلین وجود داشت. بتی گریبل یکی از آن ها بود. او و مریلین در فیلم «چگونه می‌ توان با یک میلیونر ازدواج کرد» (How To Marry A Millionaire) با یکدیگر همبازی بودند.

شایعاتی بود که مریلین و بتی گریبل با یکدیگر کنار نمی آمدند. گفته می شد بتی گریبل که محبوبیتش رو به افول بود، به مریلین که قرار بود به ستاره ی جدید استودیوی فیلمسازی «توئنتیث سنتری فاکس» بدل شود، حسادت می کرد. اما واقعیت این است که آن ها رابطه ی خوبی با یکدیگر داشتند. گفته می شود بتی گریبل یک بار به مریلین گفته بود که خود هر چه که می خواسته را به دست آورده و برایش آرزوی موفقیت کرده بود.

شری نورث یکی دیگر از بازیگران زن بلوند مشهور آن زمان بود. بر اساس شایعات او تنها به هدف ترساندن مریلین نافرمان توسط استودیوی فیلمسازی «توئنتیث سنتری فاکس» استخدام شده بود. شری نورث نه تنها موهای روشنی داشت، بلکه از تمامی پارامترهای مریلین هم برخوردار بود. اما برخلاف دیگر بازیگران زن، شری نورث از پیر شدن خجالت نمی کشید و مشکلی با بازی در نقش زنان مسن تر نداشت.

میمی ون دورن هم یکی از بدل های مریلین دانسته می شد. او با استودیوی فیلمسازی «یونیورسال» همکاری داشت که به دنبال بازیگری مشابه مریلین بود. میمی ون دورن موهایش را بلوند کرد و آن ها شروع به قرار دادنش در نقش زیبارویان جذاب اما احمق کردند. میمی ون دورن در مصاحبه هایش می گفت که استودیوی فیلمسازی «یونیورسال» نمی دانست که با او چه کند چون قبلاً تنها با بازیگران مرد کار کرده بود.

یکی دیگر از زنان مشهور سینما دایانا دورس بود که نسخه ی انگلیسی مریلین بود. او به شباهت زیادش به مریلین شهره بود. وقتی فیلم «جنگل آسفالت» (The Asphalt Jungle) با بازی مریلین در سینماهای انگلیس اکران شد، خبرنگارها می گفتند که مریلین که نقش اصلی فیلم را برعهده داشت، شباهت زیادی به دایانا دورس داشت.

در سال ۱۹۵۶، دایانا دورس به آمریکا رفت تا هالیوود را به قبضه ی خود درآورد و با استودیوی فیلمسازی «آرکِی‌او» قرارداد بست. اما همه چیز نقش بر آب شد؛ فیلم های دایانا دورس شکست خوردند و این استودیوی فیلمسازی قراردادش را با او فسخ کرد.

یک بازیگر زن دیگر که استودیوهای فیلمسازی قصد داشتند او را جایگزین مریلین کنند، آنیتا اکربرگ بود. آنیتا اکربرگ متولد و بزرگ شده ی سوئد بود. او در سال ۱۹۵۱ به عنوان شرکت کننده ی مسابقه ی دختر شایسته ی دنیا به آمریکا رفت. و گرچه در این مسابقه برنده نشد، اما توجه استودیوی فیلمسازی «یونیورسال» را به خود جلب کرد.

در اواسط دهه ی ۱۹۵۰، استودیوی فیلمسازی «پارامونت» با آنیتا اکربرگ وارد همکاری شد. آن ها او را به عنوان «مریلین مونروی پارامونت» معرفی و تبلیغ می کردند. آنیتا اکربرگ با بازی در فیلم فدریکو فلینی، «زندگی شیرین» (La Dolce Vita) به شهرتی جهانی دست یافت.

ستاره های امروز هالیوود هم از ظاهر مریلین تقلید می کنند

مریلین از خود ظاهری کلاسیک بر جای گذاشت که به یکی از عناصر اصلی فرهنگ عامه بدل شد. سلبریتی های زیادی تلاش کردند ظاهر او را تکرار کنند، مانند مدونا، اسکارلت جوهانسون، کریستینا آگیلرا، میشل ویلیامز، ماریا کری، گوئن استفانی، لیندزی لوهان، لیدی گاگا، درو بریمور و مواردی دیگر.

در حقیقت ظاهر مریلین به مرور زمان از میان نرفته و تلاش ها برای تبدیل کردن دیگر بازیگران زن بلوند به جایگزین او همواره با شکست رو به رو شده است.

بیشتر بخوانید:

۱۰ تغییر ظاهری که مریلین مونرو برای بالا بردن اعتماد به نفس خود انجام داد