اداره پارک‌ها و حیات وحش کلرادو، پنج قلاده گرگ خاکستری در خطر انقراض را در سرزمین‌های عمومی شهرستان گرند به عنوان بخشی از طرح بازگرداندن گرگ های خاکستری که از طریق رای مردم ایالت تصویب شده، آزاد کرد. این گرگ های شکارچی شامل دو ماده جوان، دو نر و یک نر بالغ، بودند که آزاد شدند.
قبل از رهاسازی این گرگ های خاکستری، اداره پارک‌ها و حیات وحش کلرادو نمونه‌ی بافت و خون جمع‌آوری کرد و هر حیوان را با یک گردنبند ماهواره‌ای GPS برای ردیابی تجهیز کرد. گرگ‌ها همچنین واکسینه شده و علیه انگل‌های داخلی و خارجی درمان شدند.
طبق طرح بازسازی و مدیریت گرگ کلرادو، این حیوانات می‌توانند تا ۲۲۵ کیلومتر از محل آزادسازی خود سفر کنند. به همین دلیل اداره پارک‌ها و حیات وحش تصمیم گرفت اولین گله گرگ را حداقل ۱۰۰ کیلومتر دور از مرزهای ایالتی وایومینگ، یوتا، نیومکزیکو و سرزمین‌های قبیله‌ای در جنوب غربی کلرادو آزاد کند.
مدیر پارک‌ها و حیات وحش کلرادو، جف دیویس این آزادسازی را «تاریخی» خواند و گفت: «ما به کار خود ادامه می‌دهیم تا مطابق با طرحمان، گرگ‌ها نه فقط در کلرادو زنده بمانند، بلکه تولید مثل کنند، همان‌طور که یک قرن پیش بود.»
علی‌رغم اعتراضات دامداران نسبت به ترس از اینکه این شکارچیان، دام‌هایشان را نابود کنند، این رهاسازی آغازگر برنامه ای بزرگ تر برای بازگرداندن گرگ ها در ایالات متحده طی تقریباً سه دهه گذشته بود.
چند وقت پیش، یک قاضی فدرال همچنین درخواست دو دامدار کلرادو برای به تاخیر انداختن رهاسازی گرگ‌ها را رد کرد. انجمن دامداران شهرستان گانیسون و انجمن گاوداران کلرادو در دادگاه منطقه‌ای کلرادو علیه اقدامات اداره پارک‌ها و حیات وحش کلرادو در دادگاه منطقه‌ای کلرادو اقامه‌ی دعوی کردند.
این شکایت ادعا می‌کرد ایالات متحده بررسی کافی درخصوص طرح این ایالت برای آزاد کردن تا ۵۰ قلاده گرگ طی چند سال آینده انجام نداده است. با این حال، وکلای دولت استدلال کردند که بررسی‌های زیست‌محیطی بیشتر ضروری نیست و قاضی را ترغیب کردند تا درخواست انجمن را رد کند. در ۱۵ دسامبر، قاضی طرف آژانس‌های فدرال را گرفت و حکمی مبنی بر رد درخواست آنها صادر کرد. دلیل قاض این بود که به دامداران اطمینان داده شده است که طبق طرح، بابت از دست رفتن دامی که توسط گرگ ها کشته می‌شود، غرامت دریافت خواهند کرد.
گرگ‌های خاکستری شبیه به سگ‌های آلمانی بزرگ‌جثه به نظر می‌رسند و اندازه آنها بسته به محل زندگی‌شان متفاوت است، به طوری که گرگ‌های شمالی از گرگ‌های جنوبی بزرگ‌تر هستند. رنگ پوست آنها معمولاً ترکیبی از خاکستری و قهوه‌ای است، اما رنگ آنها می‌تواند از سفید خالص تا قهوه‌ای یا مشکی متفاوت باشد. آنها در آلاسکا، شمال میشیگان، شمال ویسکانسین، غرب مونتانا، شمال آیداهو، شمال شرقی اورگن و منطقه یلواستون در وایومینگ پراکنده شده‌اند.
این شکارچیان ترجیح می‌دهند پستانداران بزرگ‌جثه سم‌دار مانند گوزن، بوفالو و گاومیش را شکار کنند، اما در صورت نیاز پستانداران کوچک‌تر مانند خرگوش را نیز شکار می‌کنند.
انتظار می‌رود ۱۰ قلاده گرگ دیگر نیز طی ماه‌های آینده آزاد شوند.
بدون نظر