طوطی گرینچیک یا طوطی گونه‌سبز (Green-cheeked parakeet) طوطی کوچک و زیبایی است که محبوبیت زیادی میان پرنده‌دوستان دارد. در اینجا بیشتر با یکی از کوچک‌ترین کانورها آشنا می‌شویم.
جالب است که بدانید این طوطی‌ها از طول عمر بالایی نیز برخوردارند و در شرایط مناسب تا ۳۵ سال نیز عمر می کنند.
این طوطی‌ها دارای شش نوع زیرشاخه هستند که تنها از نظر رنگ با یکدیگر متفاوتند. مشخصه‌ای که در تمامی طوطی های این گونه مشهود است لکه های سبز رنگ روی گونه این پرندگان است و به همین علت است که به آنها گرینچیک (cheek به معنای گونه) گفته می‌شود.
جالب است بدانید گرینچیک های نر و ماده چندان تفاوتی با یکدیگر ندارند. به طوری که برای تعیین جنسیت پرندگان متولدشده بایستی از آنها تست دی ان ای گرفته شود.
طوطی های ماده در هر دوره جفت‌گیری می‌توانند ۴ تا ۶ تخم بگذارد که در نتیجه نگهداری درست طوطی مادر از تخم ها، بعد از گذشت ۲۲ الی ۲۵ روز تبدیل به جوجه می‌شوند!
مشخصات ظاهری طوطی گرینچیک
از مشخصات ظاهری این طوطی می‌توان به جثه کوچک و دم بلندش اشاره کرد! طول بدن طوطی گرینچیک ۲۵ سانتی‌متر است که از این مقدار حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر آن تنها دم است.
وجود حلقه‌های سفید دور چشم و گردن و لکه های سبز رنگ بر روی بال طوطی گرینچیک نیز از دیگر مشخصات ظاهری این طوطیان به حساب می‌آید.
مشخصات رفتاری طوطی گرینچیک
اولین نکته رفتاری این طوطی‌ها اجتماعی بودن آنهاست یعنی می‌توانند به سادگی با دیگر پرندگان خو بگیرند و دیگر مشکلی در رابطه با نگه داری همزمان از دو گونه مختلف پرنده در خانه ندارید.
گرین چیکها طبیعت بامزه و خنده دار و مهربانی دارند که این ویژگی ها باعث شده یکی از محبوب ترین پرنده ها به عنوان پرنده خانگی باشند. آنها برای اینکه توجه صاحبشان را به خود جلب کنند، کارهای خنده داری می کنند. اغلب خودشان را سر و ته آویزان می کنند یا زیر کاغذها پنهان می شوند یا دور میله نشیمنگاهشان می رقصند.
زمانی هم که صاحبشان خانه نباشد، با رضایت سر خودشان را با وسایلی که برایشان تهیه شده سرگرم می کنند. منتها این مربوط به اوقات تنهایی است و زمانی که صاحبشان خانه باشد، نیاز دارند حتما زمانی را با او بگذرانند.
این طوطی ها عادت به گاز گرفتن و جویدن ندارند. البته در نهایت آنها هم طوطی اند و مثل همه طوطی ها بدشان نمی آید هرازگاهی چیزی برای جویدن داشته باشند. این پرنده ها به خاطر شجاعت‌شان هم شهرت دارند. بارها دیده شده که این پرنده بی هیچ ترسی سراغ دیگر حیوانات خانه که از او بزرگترند می رود.
بنابراین به افرادی که در خانه حیوان دیگری دارند، توصیه می شود وقتی طوطی را از قفس بیرون می آورند مراقب رفتارش باشند که خودش را به دردسر و خطر نیندازد.
دست زدن به گرینچیک
گرین چیک ها دوست دارند بغلشان کنید. آنها به معنی واقعی کلمه پرندگان بغلی هستند (درست مثل اقوام بزرگترشان ماکائوها). البته این یک ویژگی شخصی است و ممکن است بعضی شان علاقه کمتری به این کار داشته باشند. در هر حال مساله سر دفعات تکرار است، و گرنه در کل بغل شدن را دوست دارند.
خیلی از این طوطی ها دلشان می خواهد سرو گردنشان را نوازش کنید و حتی بعضی بدشان نمی آید به پشت انداخته و شکمشان را قلقلک کنید. البته نباید فراموش کرد تفاوت همیشه وجود دارد. مثلا بعضی از آنها فقط در دوره هایی از ماه دلشان چنین نوازش هایی می خواهد و ممکن است غیر از این دوره ها این رفتارتان را دوست نداشته باشند. بعضی هم اصلا علاقه ای به لمس شدن ندارند که البته این دسته جزو استثنائات هستند.
سر و صدای طوطی گرینچیک
خانواده کانرها در کل طوطی های بسیار بامزه و خوش آب و رنگی اند و به همین خاطر بسیاری از مردم مشتاق داشتن شان می شوند. غافل از اینکه اغلب آنها بسیار پرسروصدا هستند و طوری جیغ می کشند که فرد خیلی زود از بابت خریدشان پشیمان می شود. اما انواع کوچکتر کانرها که گرین چیک هم از آن دسته است این طور نیستند و مثل طوطی هلندی پرنده نسبتا ساکتی محسوب می شوند.
بعضی از گرین چیکها مدام صاحبشان را صدا می کنند و بعضی تقریبا همیشه ساکت اند. در مورد حرف زدن هم خوب است بدانید که این پرنده را به عنوان پرنده سخنگو نمی‌شناسند.
در بهترین حالت اگر زمان کافی برایشان بگذارید ممکن است چند کلمه ای یاد بگیرند اما فقط چند کلمه. ضمن اینکه همین تعداد کلمات هم به خاطر جنس صدایی که دارند، چندان قابل درک نخواهد بود. اما در عین حال گرین چیک هایی هم بوده اند که کلمات زیادی یاد گرفته باشند.
تغذیه طوطی گرینچیک
بهترین غذا برای طوطیان گرینچیک ترکیبی از انواع میوه، سبزیجات، حبوبات و آجیل است. البته باید توجه داشته باشد تمامی میوه ها و یا تمامی حبوبات مناسب استفاده روزانه طوطی نیستند.
به طور کلی اگر قصد دارید طوطی خود را اغلب با ماده طبیعی که در طبیعت یافت می شوند سیر کنید بهتر است بدانید میوه های چون سیب، موز، توت فرنگی، انگور و حتی کشمش، گیلاس، پرتقال و گلابی میوه ها مناسبی هستند.
اما نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که طوطی گرینچیک علاقه ای به خوردن غذا های پوره شده ندارد در نتیجه هرگز میوه های سفت را با میوه های آبکی و نرم مخلوط نکنید تا حالت پوره ایجاد نشود.
بعد از گذر از میوه ها نوبت به دسته بندی کردن سبزیجات و حبوبات های مورد علاقه این طوطی است! اقلامی چون هویج، چغندر، کلم، نخود، لوبیا، عدس، کدو، کرفس، ذرت، سویا و اسفناج بهترین گزینه برای طوطی به حساب می آیند.
جالب است بدانید در رابطه با استفاده کردن از آجیل هیچ ممنوعیتی در طوطیان وجود ندارد و آنها می توانند از هر نوع مغز و دانه ای استفاده کنند اما باید توجه داشته باشید آجیل مصرفی طوطی باید دانه شده باشد و به هیچ عنوان از آجیل های شور شده برای طوطیان استفاده نکنید!
انواع طوطی گرینچیک
همان طور که در ابتدا گفتیم طوطی گرینچیک دارای انواع مختلفی است که تنها تفاوت آنها رنگبندی‌شان است. این طوطیان از جهش های ژنتیکی و به خصوص جفت گیری این پرنده ها در اسارت به وجود می آیند.
گرینچیک معمولی
گونه گرینچیک معمول اغلب با بدنی سبز رنگ شناخته می شود که در انتهای بدن و در قسمت دم رنگ بدن قرمز می شود. البته بهتر است بدانید گاه قسمت‌هایی از بال و دم این پرنده می تواند به رنگ های آبی و زرد نیز باشد.
گرینچیک یلوساید
همان طور که از نام این طوطی پیداست می توان گفت اغلب سطح بدن آن زرد رنگ است البته که رنگ سبز نقش بسیاری در بدن این گونه دارد.
دارچینی
طوطی گرینچیک دارچینی یکی از محبوب ترن گونه ها این طوطی است. در قسمت هایی از بدن این طوطی رنگ دارچینی دیده می شود که شباهت زیادی به رنگ قهوه ای روشن دارد که در برخی نواحی این رنگ همراه با رنگ سبز و زرد همراه می شود.
گرینچیک ردفکتور یا گونه محبوب آناناسی
این طوطی که اغلب با نام گرین چیک آناناسی شناخته م شود ترکیبی از چند رنگ سبز، زرد، سفید و سرخ است. این گونه از زیبایی بیشتری به نسبت دیگر طوطیان برخردار است.
آبرنگی روشن
طوطی آبرنگ ترکیبی از رنگ های کم حال سبز، زرد و قرمز است که به خاطر کم رنگ رنگ بودن رنگ ها در این طوطی به ان گرینچیک می گویند.
طوطی گرینچیک خورشیدی
این طوطی برخلاف نوع آبرنگی دارای پیگمنت بالایی از رنگ ها است به طوری که در نواحی سینه این پرنده رنگ قرمز به وضوح دیده می شود و باقی بدن او چون بال ها دارای رنگ زرد است که در قسمت انتهای بال و نواحی بالای سر رنگ سفید و قرمز دیده می شود.
گرینچیک تراکوییس یا سبزآبی
این طوطی که با نام گرینچیک فیروزه ای نیز شناخته می شود بسیار نادر و از خاص ترین گونه هاست. رنگ غالب بدن این پرندگان فیروزه ای است که در نواحی سینه این رنگ به کرم با لکه های سبز تغییر می کند.
شرایط نگهداری از طوطی گرینچیک
یکی از نکاتی که باید توجه بسیاری به ان شود اندازه قفس طوطی است. این نوع طوطی به خاطر زندگی فعال و اجتماعی که دارد نیاز به قفسی بزرگ دارد که ابعاد مناسب برای آن ۹۰*۶۰*۶۰ است. یکی دیگر از نکاتی که باید در رابطه با قفس طوطی گرنیچیک رعایت شود فواصل بین میله ها است که این فاصله بایستی حدود ۱.۳ تا ۱.۹ سانتی متر بیشتر و یا کمتر نباشد.
بهتر است در شب قفس پرنده با پارچه پوشانده شود تا طوطی دچار ترس و اضطراب نشود.
دیگر نکات لازم برای نگه داری از طوطی گرینچیک در ادامه لیست شده است:
دما محل نگه داری این پرنده بایستی بین ۱۸.۳ تا ۲۶.۶ درجه سانتی گراد باشد.
از قرار دهی قفس در کف زمین خودداری کنید.
طوطی در معرض نور کافی و غیر مستقیم باشد.
محل قرار گیری ظرف آب و غذا زیر نشمینگاه نباشد.
تربیت طوطی گرنچیک
همان طور که اشاره کردیم این طوطی یکی از باهوش ترین پرنده ها به حساب می آید و به این علت می توان ترفند هایی را به او آموزش داد گرچه باید بدانید این فرایند نیاز به زمان طولانی و همچنین تکرار بسیار دارد اما در انتها می توانید متوجه شوید طوطی گرنچیک شما می توان برخی دستورات را متوجه شود، تنها در یک نقطه دستشویی کند و برخی کلمات را تکرار کند.
در ابتدا لازم است نکات ضروری و ابتدایی را به طوطی خود آموزش دهید و از فرمان های کلی چون بیا، وایستا، بیارش و … شروع کنید در ادامه می توانید به سراغ یاد دادن انواع بازی های مختلف حرکتی هوشی بروید و طوطی خود را از آن دوره سخت قبلی خارج کنید.
لازم است در رابطه با سخن گفتن این طوطی نکاتی را در ذهن داشته باشید و توجه کنید طوطی گرینچیک توانایی لازم را برای بیان واضح حروف ندارد از این رو حتی بعد از اتمام دوره آموزش ممکن است فقط صدای شبیه به ریتم کلمه مورد نظرتان را درآورد در نتیجه بهتر است در این رابطه به طوطی خود سخت نگیرد و توانایی سخن گفتن ان را با دیگر طوطی ها مقایسه نکنید.
مزایا و معایب نگهداری طوطی گرینچیک در خانه
نگهداری از هر حیوان در خانه قطعا همراه با مزایا و البته معایبی است.
مزایا:
طول عمر بالا
هوش زیاد و اجتماعی بودن
مناسب برای خانواده و بازی با کودکان
جز طوطیان ساکت است.
معایب:
نیاز به توجه بسیار
گاهی پر سر و صدا و شلوغ
نامناسب برای افراد شاغل
توانایی ارتباط برقرار کدن با پرندگان کوچک تر از خود را ندارد.
بدون نظر