یک طرفدار قدیمی و دو آتشه ی مریلین مونرو هزاران دلار پول برای راه اندازی کارزاری صرف کرده تا آکادمی اسکار در مراسم آینده ی خود یک جایزه ی اسکار «یک عمر دستاورد هنری» به این بازیگر فقید هالیوود اعطا کند.
مایکل موبیوس، هنرمند آلمانی، به حمایت از مریلین مونرو که بیش از ۶ دهه از درگذشت او می گذرد، برخاسته تا از او به خاطر خدماتش به صنعت سینما و سرگرمی قدردانی شود. او حتی ۳۰ هزار دلار پول صرف کرده تا توجه رؤسای آکادمی اسکار را پیش از برگزاری مراسم اسکار به این موضوع جلب کند.
علاوه بر مریلین مونرو، موبیوس همچنین تلاش می کند جیمز دین و الویس پریسلی نیز به خاطر – به گفته ی خودش – «تأثیرگذاری بی مانندشان در سینما و فرهنگ» مورد قدردانی قرار گیرند و یک کارزار جمع آوری امضا نیز برای بسیج کردن حمایت عمومی راه اندازی کرده است.
موبیوس می گوید: «چون این ها آدم های مشهوری هستند همه تصور می کنند که اسکار دارند، در حالی که اینطور نیست. هر کاری که آن ها انجام می دادند به کل صنعت هالیوود مربوط بوده. آن ها مثل خدایان این صنعت هستند و اگر خوب فکرش را کنید همه ی آن ها ماجرای غم انگیزی داشتند. همه ی آن ها از سوی این صنعت مورد بدرفتاری قرار گرفتند.»
موبیوس در ماه دسامبر یک کارزار جمع آور امضا راه اندازی کرد تا آکادمی اسکار را به اقدام وادارد و این کارزار تاکنون به امضای بیش از ۵۶ هزار نفر رسیده است.
او در این باره می گوید: «بازیگری یا موسیقی آن ها مد نظر ما نیست. حرف ما صرفاً این است که دستاوردهای آن ها برای تمام این صنعت و تأثیرگذاری شان بسیار عظیم بوده. فکر می کنم همه با ما موافق باشند که باید یک چیزی به آن ها تعلق بگیرد چون آن ها همه را سرگرم کردند.»
موبیوس این کارزار را بعد از آن راه اندازی کرد که سعی کرد برای یکی از پروژه های هنری اش، مریلین مونرو، جیمز دین و الویس پریسلی را در حال دریافت اسکار تصور کند.
وقتی فهمید که هر سه ی آن ها مورد بی اعتنایی قرار گرفته بودند، این امر برای او انگیزه ای شد تا دست به کار شود و همه ی این سه نفر را با جایزه ی اسکار به تصویر بکشد.
او در این باره می گوید: «تصمیم گرفتم همه شان را باهم به شکلی خیره کننده در حال خوشگذرانی در یک شب هالیوودی بکشم.»
شریک کاری موبیوس، کوین اسفاندی هم در این کارزار بلندپروازانه شرکت دارد و او نیز این سؤال را مطرح کرده است که چرا این سه نفر مورد بی اعتنایی قرار گرفتند.
او در اینباره می گوید: «وقتی به لیست جوایز اسکاری که بعد از مرگ اشخاص اعطا شدند، جوایز یک عمر دستاورد هنری و به طور کلی جوایز اسکار نگاه می کنید، اسامی خیلی زیادی می بینید. اما هیچ اثری از این ۳ نفر در آن نیست.»
اسفاندی در ادامه می گوید: «آیا به اندازه ی کافی خوب نبودند؟ یا به آن بی توجهی شده؟ و یا خودشان آنقدر بزرگ بودند که نیازی به بزرگداشت نبوده؟»
بدون نظر