انسان ها معمولاً تنها گونه ی روی کره ی زمین هستند که بدون سخن گفتن و با حرکات دست با یکدیگر صحبت می کنند.
با این حال، پژوهش جدید محققان ژاپنی نشان داده یک گونه ی باهوش از پرندگان به نام چرخ ریسک ژاپنی وجود دارد که آن هم به همین شکل عمل می کند.
محققان پی برده اند که این پرنده با تکان دادن بال هایش به جفت خود می گوید که او اول وارد لانه شود – حرکتی مؤدبانه مانند «بفرمایید» یا «اول شما» گفتن.
محققان این حرکت چرخ ریسک ژاپنی را نوع پیچیده ای از «حرکات نمادین» می دانند که تا پیش از این تنها نخستی‌سانان قادر به انجام آن دانسته می شدند.
چرخ ریسک های ژاپنی همچنین از تولید صداهایی به ترتیبی خاص برای رساندن پیام های پیچیده به یکدیگر استفاده می کنند، امری که این پرنده را به یکی از باهوش ترین پرندگان طبیعت تبدیل می سازد.
توشیتاکا سوزوکی، نویسنده ی این پژوهش می گوید: «۱۷ سال در تحقیق درباره ی این پرندگان شگفت انگیز شرکت داشته ام. این پرندگان نه تنها از صداهای بخصوصی برای رساندن معنایی ویژه استفاده می کنند، بلکه با استفاده از قواعد ترکیبی، صداهای مختلفی را باهم ترکیب و تبدیل به عبارت می کنند. همین امر مرا بر آن داشت تا برای انجام تحقیق درباره ی استفاده از حرکات فیزیکی توسط این پرندگان پیش قدم شوم. ما در جدیدترین کشف مان پی بردیم که چرخ ریسک ژاپنی حرکاتی برای صحبت کردن با جفت خود دارد.»
چرخ ریسک ژاپنی خویشاوندی نزدیکی به گونه ی چرخ ریسک بزرگ دارد که در سرتاسر اروپا یافت می شود.
پروفسور سوزوکی می گوید ممکن است گونه ی اروپایی چرخ ریسک هم همین رفتار را داشته باشد، گرچه به تحقیق بیشتری درباره ی چرخ ریسک های اروپایی برای تأیید این امر نیاز است.
چرخ ریسک های ژاپنی در تابستان جفتی برای خود پیدا می کنند و لانه شان را درون حفره ی یک درخت می سازند، لانه ای که یک ورودی کوچک دارد.
پروفسور سوزوکی و همکارش، نوریماسا سوگیتا به فیلمبرداری از رفتار ۱۶ چرخ ریسک ژاپنی (در مجموع ۸ زوج) پرداختند.
این پرندگان در حالی که غذای جوجه هایشان را به منقار گرفته اند، یکی پس از دیگری وارد لانه می شوند.
محققان متوجه شدند این پرندگان پس از بازگشت به لانه، ابتدا جایی در نزدیکی لانه می نشستند و سپس بال های خود را به سمت یکدیگر تکان می دادند.
آن ها با مشاهده ی این پرندگان پی بردند بعد از اجرای این حرکت، جفتی که بال هایش را تکان داده بود، بعد از جفت دیگر وارد لانه می شد.
به گفته ی محققان، این پرندگان بال های خود را تعمداً به سمت جفت خود تکان می دادند، نه به سمت ورودی لانه برای اشاره به آن.
جالب است که این حرکت بیشتر توسط پرندگان ماده انجام می شد و معمولاً پرندگان نر اول وارد لانه می شدند، فارغ از اینکه کدام آن ها زودتر به لانه رسیده بود.
اگر پرنده ی ماده بال های خود را تکان نمی داد، معمولاً اول و پیش از پرنده ی نر وارد لانه می شد.
پروفسور سوزوکی می گوید: «در مشاهدات ما از لانه ی این پرندگان، زمانی که هر دو جفت همزمان به لانه می رسیدند، در ۴۲ درصد مواقع پرنده های ماده حرکت تکان دادن بال را انجام می دادند اما پرنده های نر تنها ۶ درصد مواقع این حرکت را انجام می دادند.»
محققان این حرکت چرخ ریسک های ژاپنی را «حرکتی نمادین» (حرکتی که پیامی را می رساند) می دانند نه یک «حرکت اشاره ای» (حرکتی صرفاً برای اشاره کردن به چیز یا نقطه ای بخصوص).
کشف این محققان باورهای قبلی درباره ی اینکه حرکات نمادین – که به مهارت های شناختی پیچیده ای نیاز دارند – تنها در انسان ها و میمون های انسان نما برجسته هستند را به چالش می کشد.
پژوهش پروفسور سوزوکی نشان می دهد که این پرنده ی باهوش از عبارات برای کمک به پیدا کردن غذا یا هشدار به هم‌نوعانش در زمان خطر استفاده می کند.
این پرندگان با ترکیب صداها با یکدیگر، پیام هایی را تولید می کنند که معنای مختلفی را می رسانند، مثل «اینجا بیا» یا «مراقب خطر باش».
بدون نظر