۱۵ شخصیت معروف تاریخی که عادت های واقعاً عجیب و غریبی داشتند

بسیاری از ما عادت‌های عجیب و غریب داریم. اما گاهی بعضی از این عادت‌ها آن‌قدر عجیب هستند که انتظار نداریم، مخصوصاً وقتی صحبت از برخی چهره‌های مشهور تاریخ باشد. از محقق گرفته تا سیاستمدار دیکتاتور و آهنگساز، همه این افراد حداقل در یک مورد اشتراک دارند و آن عادت‌های بسیار عجیبشان است.

چارلز داروین (۱۸۰۹-۱۸۸۲)

داروین که بیشتر به خاطر نظریه تکامل و اکتشافاتی که سفرهایش انجام داد شناخته می‌شود، یک غذاخور ماجراجو نیز بود. از مارمولک گرفته تا موش‌های غول پیکر و حتی ادرار لاک پشت، او همه را حداقل یک بار امتحان کرد!

ولفگانگ آمادئوس موتزارت (۱۷۵۶-۱۷۹۱)

موتزارت که به عنوان یکی از بهترین آهنگسازان جهان شناخته می‌شود، سلیقه‌اش در طنز به اندازه سلیقه او در موسیقی پیچیده نبود. موتزارت در کمال تعجب واقعاً به شوخی‌هایی درباره باد شکم و این چیزها علاقه داشت.

بنیتو موسولینی (۱۸۸۳-۱۹۴۵)

موسولینی، بنیانگذار حزب فاشیست ایتالیا، نخست وزیر و رهبر ایتالیا از سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ بود. او تا زمان مرگش زندگی جنسی پرباری را با ۱۴ معشوق داشت.

با این حال، عادت منحصر به فرد او این بود که از نوشتن نامه‌های شهوانی لذت می‌برد. این موضوع در دفتر خاطرات کلارا پتاچی، یکی از معشوقه‌های موسولینی، در سال ۲۰۰۹ laow شد.

لودویگ ون بتهوون (۱۷۷۰-۱۸۲۷)

بتهوون بیشتر آهنگسازی خود را حین حرکت انجام داد. هنگامی که به پیاده‌روی می‌رفت، اغلب می‌ایستاد تا سریعاً چند نت موسیقی را در یک دفتر یادداشت بزرگ بنویسد. او همچنین هنگام خوردن صبحانه تعداد ۶۰ لوبیا را با وسواس می‌شمرد.

به گفته منشی‌اش، آنتون شیندلر، بتهوون در اتاق خود قدم می‌زد و در حالی که آهنگ‌هایی را با خود زمزمه می‌کرد، بارها با کوزه روی دستانش آب می‌ریخت.

مائو تسه تونگ (۱۸۹۳-۱۹۷۶)

مائو، سیاستمدار و نظریه پرداز مارکسیست، از تاثیرگذارترین چهره‌های قرن بیستم بود که از سال ۱۹۳۵ تا زمان مرگش رهبری حزب کمونیست چین را بر عهده داشت. در کمال تعجب، مردی که از نظر سیاسی بسیار رادیکال بود، نویسنده و شاعری پرکار هم بود.

چارلز دیکنز (۱۸۱۲-۱۸۷۰)

این نویسنده مشهور عادت‌های عجیبی داشت، از جمله اینکه چیدمان مبلمان هتل یا مهمانخانه محل اقامتش را تغییر می‌داد تا دفتر کار خانگی خودش را آماده کند. او همچنین فقط رو به شمال می‌خوابید و معتقد بود که این کار او را با جریان‌های الکتریکی زمین هماهنگ می‌کند.

سالوادور دالی (۱۹۰۴-۱۹۸۹)

دالی نقاش و استاد سوررئالیسم، از ترفندهای ذهنی استفاده می‌کرد تا مرز بین رویا و واقعیت را محو کند. یکی از تکنیک‌های او نگه داشتن یک کلید فلزی بالای یک ماهیتابه حلبی هنگام چرت زدن بود. سپس، همان‌طور که کم‌کم به خواب می‌رفت، کلید رها می‌شد و او را بیدار می‌کرد. این کار به او اجازه می‌داد تصاویر عجیبی را که از ذهنش می‌گذشت ثبت کند.

مایا آنجلو (۱۹۲۸-۲۰۱۴)

این شاعر و نویسنده مشهور آثارش را در خانه خلق نمی‌کرد. او که خانه‌اش را عامل حواس‌پرتی می‌دانست، معمولاً برای نوشتن به هتل می‌رفت. آنجلو معمولاً برای ماه‌ها یک اتاق کوچک اجاره می‌کرد و صبح زود فقط با وسایل مورد نیاز نوشتن به آنجا می‌رفت.

انوره دو بالزاک (۱۷۹۹-۱۸۵۰)

این رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس شهیر فرانسوی برنامه نویسندگی طاقت‌فرسایی داشت. بالزاک برای حفظ هوشیاری خود حدود ۵۰ فنجان قهوه در روز مصرف می‌کرد. کافئین به او کمک می‌کرد تا ساعت دو صبح از خواب بیدار شود تا بتواند ۱۵ ساعت بنویسد.

ایملدا مارکوس

بیوه فردیناند مارکوس، دیکتاتور سابق فیلیپین، در دوران حکومت خود از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۸۶ پست‌های دولتی مختلفی را بر عهده داشت و از قدرت زیادی برخوردار بود.

او عادت به جمع‌آوری کفش‌های گران‌قیمت و سبک زندگی عجیب و غریب و مجللی داشت. هنگامی که معترضان به یکی از اقامتگاه های سابق او به نام کاخ مالاکانانگ یورش بردند، بیش از ۲۷۰۰ جفت کفش طراحی‌شده توسط طراحان معروف را در کمد لباس او کشف کردند.

اسامه بن لادن (۱۹۵۷-۲۰۱۱)

اسامه بن لادن، بنیانگذار القاعده و یکی از بدنام‌ترین چهره‌های قرن بیستم، عادات شگفت‌انگیزی داشت. با بررسی لپ تاپ او مشخص شد که مغز متفکر حملات تروریستی در نقاط مختلف جهان از قلاب بافی خوشش می‌آمد.

شاه فاروق اول (۱۹۲۰-۱۹۶۵)

شاه فاروق اول، پادشاه مصر در سال ۱۹۵۲ با کودتا سرنگون شد و تاج و تخت خود را از دست داد. او دچار جنون دزدی بود و جیب مردم را می‌زد.

سلطان ابراهیم یکم عثمانی (۱۶۱۵-۱۶۴۸)

این سلطان عثمانی که به نام «ابراهیم دیوانه» نیز شناخته می‌شود، از سال ۱۶۴۰ تا ۱۶۴۸ سلطنت کرد. او عادت داشت به ماهی‌های استخر قصر غذا بدهد، اما نه واقعاً با غذا. او برای ماهی‌ها سکه می‌ریخت.

مارسل پروست (۱۸۷۱-۱۹۲۲)

مارسل پروست، نویسنده فرانسوی، عمدتاً زندگی‌اش را درون اتاق خواب سپری می‌‌کرد. او معمولاً تا ساعت ۳ یا ۴ بعدازظهر از خواب بیدار نمی‌شد و معمولاً از تخت کار می‌کرد.

جاناتان ادواردز (۱۷۰۳-۱۷۵۸)

جاناتان ادواردز واعظ مسیحی به دلیل رویکرد وسواس‌گونه خود به کار مشهور بود. او قبل از طلوع آفتاب بیدار می‌شد و تا ۱۳ ساعت در روز را صرف مطالعه کتاب‌ها و خطبه‌های خود می‌کرد. او اغلب وعده‌های غذایی خود را حذف می‌کرد تا در مطالعه‌اش وقفه‌ای نیفتد.