در حالی که ناسا همچنان به دنبال شواهدی از وجود حیات در مریخ است، طبق سندی از سازمان CIA این کشف حدود ۴۰ سال پیش انجام شده است.
این گزارش با عنوان «اکتشاف مریخ، ۲۲ مه ۱۹۸۴» توضیح می‌دهد که چطور این سازمان با استفاده از روش «فرافکنی اثیری» – تکنیکی که بر اساس آن روح انسان می‌تواند در جهان‌های ماورایی سفر کند – فردی را در حدود یک میلیون سال پیش از میلاد به مریخ فرستاده است.
این آزمایش بخشی از پروژه‌ای مخفی به نام «استارگیت» بود که در سال ۱۹۷۷ توسط ارتش آمریکا آغاز شد و روی پدیده‌های غیرعادی نظیر تله‌پاتی و دورجُنبی تمرکز داشت.
در این پروژه، شرکت‌کنندگان با فایل‌های صوتی خاصی برای همگام‌سازی مغزی مواجه می‌شدند تا توانایی‌های روانی آن‌ها تقویت شود.
طبق این سند، فرد مورد آزمایش در آن زمان به مریخ منتقل شد و چشم‌اندازی از یک هرم بزرگ و جاده‌ای وسیع را توصیف کرد که یادآور بناهای باستانی مصر روی زمین بود.
این فرد در ادامه تصاویری از افرادی با قد بسیار بلند را دید که در جستجوی مکانی جدید برای زندگی بودند؛ زیرا محیط زیست آن‌ها به‌شدت آسیب دیده بود.
پروژه استارگیت در آن زمان به‌عنوان یک سلاح مخفی علیه شوروی استفاده می‌شد و هدف آن تربیت جاسوسانی با قابلیت خواندن ذهن دشمنان بود.
این پروژه محرمانه در پایگاه «فورت مید» در مریلند انجام می‌شد و در آن، افرادی که مدعی داشتن توانایی‌های فرابینشی بودند، برای کشف اسرار اطلاعاتی و نظامی به کار گرفته می‌شدند.
پروژه استارگیت در سال ۱۹۹۵ متوقف شد؛ اما در طول بیش از یک دهه فعالیت خود، توانست از طریق افرادی که به‌عنوان «بینندگان از راه دور» شناخته می‌شدند، عملیات‌های گسترده‌ای را انجام دهد. این عملیات‌ها شامل شناسایی گروگان‌های ربوده‌شده یا ردیابی مسیر فراری‌ها در آمریکا بود.
یکی از اسناد برجسته این پروژه، «اکتشاف مریخ، ۲۲ مه ۱۹۸۴» بود که در سال ۲۰۱۷ از حالت محرمانه خارج شد و اخیراً دوباره در فضای مجازی منتشر شده است.
در این آزمایش، پاکتی حاوی اطلاعاتی درباره مریخ به سوژه داده شد که پس از اتمام مصاحبه باز شد.
در داخل پاکت، کارتی با اطلاعاتی در مورد سیاره مریخ و زمان موردنظر، یعنی حدود یک میلیون سال پیش از میلاد وجود داشت.
مدیر آزمایش، محتویات پاکت را به‌صورت شفاهی برای سوژه بازگو کرد و از او خواست که مشاهداتش را ارائه دهد. این آزمایش ساعت ۱۰:۰۹ صبح به وقت شرقی آغاز شد.
سوژه مختصات جغرافیایی «۴۰.۸۹ درجه شمالی و ۹.۵۵ درجه غربی» را بررسی کرد و گفت که هرم یا چیزی شبیه به آن را از نمای زاویه‌دار می‌بیند. او رنگ این سازه را ترکیبی از زرد، نارنجی تیره و قهوه‌ای توصیف و همچنین سایه‌هایی از افراد بلندقد و لاغر با لباس‌های عجیب مشاهده کرد.
مدیر آزمایش از او خواست که در همان بازه زمانی به مکانی دیگر منتقل شود. سوژه در این انتقال جاده‌ای طولانی را مشاهده کرد که به سازه‌ای شبیه به بنای یادبود واشنگتن ختم می‌شد. سوژه سپس به مکانی رفت که طوفانی شدید در حال وقوع بود و مردم برای پناه گرفتن از هرم‌های غول‌پیکر استفاده می‌کردند. او توضیح داد که این هرم‌ها فقط برای خواب یا شاید نوعی خواب زمستانی استفاده می‌شده‌اند و فاقد هرگونه وسایل و تزئینات بودند.
در ادامه، سوژه اطلاعات بیشتری دریافت کرد و افراد بلندقدی را توصیف کرد که لباس‌هایی شبیه به ابریشم سبک و جذب بدن داشتند. به گفته سوژه، این افراد متعلق به تمدنی باستانی بودند که به دنبال راهی برای بقا می‌گشتند، اما موفق نمی‌شدند.
او اشاره کرد که این مردم، محیط زیستی به‌شدت آسیب‌دیده داشتند و به‌دنبال مکانی دیگر برای زندگی بودند. سوژه ادعا کرد که با یکی از این افراد صحبت کرده و آن شخص توضیح داده که گروهی از این افراد با استفاده از وسیله‌ای که به قایقی بزرگ شبیه بود، از مریخ فرار کرده‌اند.
مدیر از سوژه خواست که این سفر را دنبال کند و هر آنچه که می‌بیند را گزارش دهد. سوژه گفت که به مکانی عجیب منتقل شده که پر از آتشفشان‌ها، گازهای سمی و گیاهان غیرعادی بود؛ جایی که به نظر می‌رسید حتی خطرناک‌تر از محیط اولیه باشد. او توضیح داد که تفاوت اصلی این مکان با مکان قبلی در وجود پوشش گیاهی زیاد است؛ در حالی که مکان قبلی چنین پوششی نداشت. همچنین، طوفان اینجا از نوع دیگری بود.
سپس مدیر آزمایش به سوژه یادآوری کرد که زمان بازگشت فرارسیده و گفت:
حالا به اتاق برگرد، صدای من را دنبال کن و به تاریخ ۲۲ مه ۱۹۸۴ بازگرد.
من داستان پاکت رو درست نفهمیدم