
سالهاست که روایت رسمی درباره پایان زندگی آدولف هیتلر بدون چونوچرا پذیرفته شده: خودکشی در پناهگاه زیرزمینیاش در برلین، به همراه همسر تازهاش، اوا براون. اما آیا ممکن است حقیقت چیز دیگری باشد؟ آیا رهبر شکستخورده نازیها از چنگال تاریخ گریخته و در جایی دور از اروپا، به زندگی مخفیانهاش ادامه داده است؟ این مطلب با تکیه بر گفتههای یک مأمور سابق سیا به بررسی اسناد و شواهدی میپردازد که این احتمال را مطرح میکنند که هیتلر در آرژانتین مخفی شده بود. آیا وقت آن نرسیده روایت مرگ او را بازنگری کنیم؟
ردپای نازیها در آمریکای جنوبی

باب بِر، مأمور سابق سازمان سیا با ۲۱ سال سابقه، معتقد است اسناد محرمانهای در آرژانتین وجود دارد که میتواند ثابت کند هیتلر پس از جنگ به آمریکای جنوبی گریخته است. او انتظار دارد مدارک جدیدی منتشر شود که نشان دهد دولت آرژانتین، بهویژه در دوره ریاستجمهوری خوآن پرون، نهتنها پناهگاهی برای نازیها فراهم کرده، بلکه احتمالاً در تأسیس پایگاههای مخفی برای آنان مشارکت داشته است.
یکی از شواهد مهم کشفشده در سال ۲۰۱۵، بقایای سازهای در دل جنگلهای استان میسیونس آرژانتین است که به سیستم آب و برق مجهز بوده و در آن اشیایی چون سکههای دوران جنگ جهانی دوم آلمان پیدا شده است. بِر میگوید: «اگر قرار بود هیتلر را جایی پنهان کنند، احتمالاً همینجا بود».


به گفتهی بِر، پس از جنگ جهانی دوم، تلاشهایی در آمریکای جنوبی برای بازسازی امپراتوری نازی و ایجاد رایش چهارم صورت گرفت. از جمله حمایت خوآن پرون رئیسجمهور آرژانتین از یک آزمایشگاه انرژی هستهای در جزیرهای دورافتاده که توسط دانشمندان نازی اداره میشد.


فرار نازیها به آمریکای جنوبی حقیقتی غیرقابل انکار است. جنایتکاران جنگی چون آدولف آیشمن طراح هولوکاست و یوزف منگله پزشک مشهوره به «فرشته مرگ» از طریق مسیرهای مخفی موسوم به «نردبان کشتی» از آلمان و ایتالیا به آمریکای جنوبی گریختند.
برنامه فوق سری هیتلر برای ساخت هواپیمای «پرنده نقرهای» و نابود کردن نیویورک از فضا
تناقضهای مرگ هیتلر

تاریخنگاران بهطور گسترده بر این باورند که آدولف هیتلر و اِوا براون، در آوریل سال ۱۹۴۵ و همزمان با پیشروی نیروهای شوروی به سمت برلین، در «پناهگاه پیشوا» دست به خودکشی زدند.
اجساد آنها بهصورت ناقص سوزانده و سپس در یک گودال کمعمق دفن شد. بعدها مقامات شوروی اجساد را نبش قبر کرده و از طریق پروندههای دندانپزشکی، هویت هیتلر و براون را شناسایی کردند.
بقایای آنها تا مدتی در آلمان شرقی نگهداری میشد تا اینکه در سال ۱۹۷۰، کمیته امنیت دولتی اتحاد جماهیر شوروی (KGB) دستور داد بقایای هیتلر نابود شود. درنهایت تنها بخشی از فک پایین و یک تکه جمجمه نگهداری شد و به مسکو انتقال یافت.

با این همه، در سال ۲۰۰۹ آزمایش DNA روی تکهای از جمجمهی نگهداریشده نشان داد که این استخوان متعلق به زنی حدوداً ۲۰ تا ۴۰ ساله بوده است؛ نه هیتلر. این تناقض باعث شد فرضیه فرار او، بار دیگر جدی گرفته شود.
بِر این تناقض را «یکی از رازهای بزرگ تاریخ» مینامد که شاید هیچوقت پاسخی قطعی برایش پیدا نکنیم.
اسناد سیا چه میگویند؟

در سال ۲۰۱۷، اسناد طبقهبندیشدهای از سیا منتشر شد. یکی از این اسناد به سال ۱۹۵۵ بازمیگردد و عکسی از مردی شبیه به هیتلر در کلمبیا را نشان میدهد. پرونده دیگر با عنوان «مخفیگاه هیتلر در آرژانتین» که در سال ۱۹۴۵ تهیه شده، یک هتل اسپا در منطقه لا فالدای آرژانتین را توصیف میکند؛ جایی که متعلق به دوستان و حامیان وفادار هیتلر بوده و بهعنوان یکی از مکانهایی مطرح شده که او ممکن بود در صورت زندهماندن پس از جنگ، به آن پناه ببرد.
هرچند برخی مأموران سیا نسبت به اعتبار گزارشها تردید داشتند، اما بررسی همان گزارشها هم نشان میدهد احتمال زنده بودن هیتلر از نگاه دستگاه اطلاعاتی آمریکا، منتفی نبوده است.

بِر تأکید میکند: «سیا بر اساس کنجکاوی مأموران میدانی اداره نمیشود. اگر ۱۰ سال بعد از جنگ جهانی دوم، این گزارشها جدی گرفته میشدند، پس مقامات بلندپایه در واشنگتن احتمال میدادند که هیتلر فرار کرده باشد.»
با این حال، سیا (CIA) همچنین گزارشی از کالبدشکافی منتشر کرده که مرگ هیتلر در پناهگاه و خودکشی او را تأیید میکند.
اسناد محرمانه سیا درباره فرار مخفیانهی هیتلر پس از جنگ جهانی دوم فاش شد
چه چیزهایی ممکن است در انتظارمان باشد؟

خاویر میلئی رئیسجمهور کنونی آرژانتین، پس از جلسهای با مرکز سیمون ویزنتال، دستور داده تا اسناد مربوط به فرار نازیها منتشر شود. انتظار میرود این اسناد پرده از مسیرهای مخفی فرار حدود ۱۰ هزار نازی، همکاری برخی کشورها و حتی نقش نازیها در برخی پروژههای علمی آرژانتین بردارد.
بِر امید دارد که این اسناد، حقایقی درباره آزمایشگاه انرژی هستهای در جزیره هوئمول، نزدیک شهر باریلوسه در آرژانتین را آشکار کند. جایی که گفته میشود دانشمندان نازی تلاش داشتند برای خوان پرون، انرژی گداخت هستهای را مهار کنند.

با این وجود دکتر جان سِنسیچ، بازپرس سابق جرایم جنگی سازمان ملل نسبت به این فرضیه محتاطتر است. او تردید دارد نازیهایی که پس از جنگ به مکانهای دیگر پناه برده بودند، هرگز توانسته باشند به بازسازی رایش سوم حتی نزدیک شوند.
او میگوید: «بسیاری از این نازیها هنوز در خیال فرمانهای هیتلر زندگی میکردند و احتمالاً باور داشتند او زنده است. اما بیشترشان فقط نازیهای شکستخوردهای بودند که برای فرار از مجازات، به گذشته پناه برده بودند.»
بدون نظر