برایان جانسون، زیست هکر (کسی که با رژیم‌های خاص، فناوری‌های نوین و سایر روش‌ها سعی می‌کند عملکرد بدن خود را بهبود بخشد)، ادعا می‌کند که بیشتر میکروپلاستیک‌های سمی بدنش را در کمتر از یک سال حذف کرده؛ این مرد ۴۸ ساله، که می‌گوید از نظر زیستی بیش از ده سال جوان‌تر از سن خود است، هفته گذشته در شبکه ایکس نوشت که بین نوامبر ۲۰۲۴ تا ژوئیه ۲۰۲۵، میزان میکروپلاستیک‌ها در مایع منی‌اش را از ۱۶۵ ذره در هر میلی‌لیتر به ۲۰ ذره کاهش داد. این عدد ۸۸ درصد کاهش را نشان می‌دهد.
جانسون همچنین ادعا کرده که میکروپلاستیک‌های موجود در خون او از اکتبر ۲۰۲۴ تا مه ۲۰۲۵، از ۷۰ ذره در هر میلی‌لیتر به ۱۰ ذره رسیده و ۸۵ درصد کاهش یافته‌اند. میکروپلاستیک‌ها ذرات بسیار ریزی هستند که حتی از ظروف غذا، آب، اسباب‌بازی کودکان و ماسک‌های رایج دوران کرونا وارد خون می‌شوند. این ذرات در مغز، قلب و سایر اندام‌های حیاتی تجمع کرده و التهاب گسترده، ناباروری و احتمالاً برخی انواع سرطان را بوجود می‌آورند.
تقریباً همه انسان‌ها میکروپلاستیک‌هایی در بدن خود دارند و مطالعات نشان می‌دهند که هر فرد به‌طور متوسط سالانه حدود ۵۰,۰۰۰ ذره از این پلاستیک‌های ریز را وارد بدنش می‌کند. اگرچه تحقیقات درباره منبع دقیق میکروپلاستیک‌ها هنوز ادامه دارد، اما کارشناسان می‌گویند که بهتر است استفاده از ظروف پلاستیکی برای غذا، قابلمه‌های نچسب و حتی دستمال توالت را محدود کرده یا از جایگزین‌هایی مثل بیده (به کاسه توالت لوله‌کشی شده گفته می‌شود که برای شست‌وشوی اندام‌های تحتانی استفاده می‌شود) بهره‌برداری کنید تا میزان مواجهه با این ذرات کاهش یابد.
جانسون می‌گوید استفاده روزانه از سونا به مدت ۲۰ دقیقه به او کمک کرده تا میکروپلاستیک‌ها را از بدنش دفع کند، علاوه بر این، ظروف پلاستیکی مایکروویوی و تخته‌های پلاستیکی آشپزخانه را هم حذف کرده است. او همچنین یک سیستم تصفیه آب را نیز تبلیغ کرده؛ دستگاهی که با فشار بالا آب را از لایه‌ای با منافذ بسیار ریز عبور می‌دهد تا آب خالص رد شود و آلاینده‌های مضر، از جمله میکروپلاستیک‌های احتمالی، در آن باقی بمانند. با این حال، شواهد علمی درباره این دستگاه‌ها، که قیمت‌شان بیش از ۶۰۰ دلار گزارش شده، محدود است. جانسون در شبکه ایکس می‌نویسد:
تا جایی که می‌دانیم، این اولین گزارشی است که نشان می‌دهد بین میزان میکروپلاستیک در خون و مایع منی یک فرد در دو بازه زمانی مختلف، همبستگی وجود دارد، و موفقیت در دفع میکروپلاستیک از منی پس از خون را نشان می‌دهد.
نتایج من امید تازه‌ای برای دفع میکروپلاستیک‌ها از بیضه و مایع منی ایجاد می‌کند، به‌ویژه پس از نگرانی‌هایی که مطالعه‌ای در سال گذشته مطرح کرده بود.
مطالعه‌ای که در ماه می سال گذشته در مجله Toxicological Sciences منتشر شد، سطح میکروپلاستیک‌ها را در ۲۳ بیضه مردان فوت‌شده و همچنین بافت بیضه سگ‌های فوت‌شده بررسی کرد. تمام نمونه‌های مورد آزمایش، سطح قابل‌تشخیصی از ۱۲ نوع میکروپلاستیک را نشان می‌دهند و محققان هشدار دادند که این موضوع می‌تواند کاهش تعداد اسپرم و ناباروری را به دنبال داشته باشد.
یک تحلیل فراگیر اخیر از ۳۶ مطالعه نشان داد که میکروپلاستیک‌ها باعث استرس اکسیداتیو در اندام‌های تولیدمثل مردان می‌شوند؛ که التهاب بیضه، مرگ سلولی و کاهش سطح تستوسترون، کاهش تولید اسپرم و حرکت آن‌ها (توانایی اسپرم برای باروری تخمک) را در پی دارد. جانسون می‌گوید:
میکروپلاستیک‌ها در بیضه و منی می‌توانند حرکت اسپرم، هورمون‌ها و شاخص‌های باروری را مختل کنند. خبر خوب این است که بر اساس نتایج من، به نظر می‌رسد این اثرات قابل برگشت هستند.
او ادعا می‌کند که هر روز ۲۰ دقیقه در سونا با دمای ۹۳ درجه سانتی‌گراد می‌نشیند و پس از آن یخ روی بیضه‌هایش قرار می‌دهد:
روش درمانی که فکر می‌کنیم بیشترین نقش را در کاهش میکروپلاستیک‌ها داشته، سونا است، چون بیشتر سموم محیطی بدنم، از جمله آن‌هایی که به انواع پلاستیک‌ها مرتبط بودند، دفع شدند.
سونا باعث تعریق شدید می‌شود که ممکن است به دفع برخی مواد شیمیایی موجود در میکروپلاستیک‌ها، مانند BPA و فتالات‌ها، از بدن کمک کند. با این حال، ارتباط مستقیم بین سونا و میکروپلاستیک‌ها هنوز به‌طور علمی بررسی نشده است. قرار دادن یخ روی بیضه‌ها پس از سونا، به منظور محافظت از اسپرم در برابر آسیب گرمای شدید توصیه می‌شود.
در مورد ابزارهای پلاستیکی آشپزخانه، مطالعه‌ای که در فوریه منتشر شد نشان داد غذا خوردن در ظروف پلاستیکی (به‌طور منظم)، خطر ابتلا به نارسایی قلبی را ۱۳ درصد افزایش می‌دهد، زیرا میکروپلاستیک‌ها می‌توانند به بافت قلب آسیب بزنند. هنوز مشخص نیست که جانسون دقیقاً چگونه میزان میکروپلاستیک خون و منی خود را آزمایش کرده و آیا این پیشرفت را حفظ کرده است یا خیر.
بدون نظر