گرمای جهانی زمین باعث شد که پایگاه اتمی مخمی آمریکا در کوه های گرینلند مورد شناسایی قرار بگیرد. پیش بینی می شود در صورت ادامه ذوب شدن یخ های کوه، زباله های سمی وارد دریا شده و محیط زیست با خطری بزرگ مواجه شود. این جا یک مرکز تحقیقاتی است که ارتش ایالات متحده آن را در سال ۱۹۶۷ از رده خارج کرده بود.
این پایگاه در سال ۱۹۵۹ میلادی برای قرار دادن نخستین ژنراتور هسته ای سیار مورد استفاده قرار گرفت و ۲۰۰ سرباز درون آن مستقر شدند. شبکه ای تونلی به طول ۳ کیلومتر درون یخ ها حفر شده بود تا برای انجام کارها مورد استفاده قرار گیرد. دولت دانمارک که صاحب اصلی پایگاه به شمار می رفت نیز اهداف این پایگاه را به طور کامل فاش ننمود. پروژه «Iceworm» برنامه ای بود که قرار بود طی آن، موشک های هسته ای از طریق تونل های حفر شده به سمت کشورهای اتحاد جماهیر شوروی شکیک شوند.
ارتش آمریکا قصد داشت در برنامه ای مخفی، ۶۰۰ عدد موشک را برای پرتاب به سمت مسکو در پایگاه خود انبار کند. پروژه «Iceworm» به علت ناپایدار بودن یخ ها رها شد و کمپ مذکور به حالت تعطیلی درآمد، اما امروزه ۹۲۰۰ تُن زباله شیمیایی در زیر یخ ها باقی مانده است.
محققان بر این باورند که ماده «پلی کلرید بی فنیل» که عامل ایجاد سرطان در انسان هاست، می تواند به آب های اطراف تاسیسات وارد شده و منطقه را آلوده کند. زباله ها زیر لایه ای ۳۵ متری از یخ مدفون شده اند، اما مطالعات جدید نشان می دهند که این لایه ضخیم می تواند تا ۷۵ سال آینده به طور کامل ذوب شود.
تحقیقات نشان می دهند که این زباله های مخفی می توانند به مناقشه ای میان آمریکا، گرینلند و دانمارک تبدیل شوند؛ شاید مسئله از این هم فراتر رود و به معضلی بین المللی تبدیل گردد. پنتاگون در موضعی رسمی اعلام کرده که آمریکا با دولت دانمارک و مسئولین گرینلند برای حل و فصل مسائل امنیتی مشترک همکاری خواهد کرد.
بدون نظر