چگونه باهوش تر از آنچه هستیم به نظر برسیم؟

در این کار هم زیاده روی نکنیم چرا که ...

شکی نیست که برخی از افراد باهوش تر از دیگران هستند اما این بدان معنا نیست که نتوان باهوش تر به نظر رسید.

در دنیای مدرن راهکارهایی وجود دارد که می توان از خود تصویری از یک انیشتین امروزی را به دیگران نشان داد. در این نوشته به بررسی برخی از آن راهکارها می پردازیم تا با آن ها بتوانید در چشم رئیس یا سایر اطرافیان تان مغز متفکرتری به نظر برسید.

پژوهش ها و تحقیقات نشان داده است که زمانی که شما عینک می زنید ممکن است این تصور را داشته باشید که ممکن است از جذابیت های تان کاسته شود اما نگران نباشید، شما باهوش تر و متفکرتر نیز به نظر می رسید.

در مطالعه ای در دانشگاه وین، ۷۶ شرکت کننده به عکس ۷۸ نفر نگاه کردند. برخی از افراد در این تصویرها عینک هایی با قاب های نسبتا کلفتی زده بودند و برخی نیز عینک نداشتند. از کسانی که این تصویرها را نگاه می کردند خواسته شده بود که به میزان جذابیت و ذکاوت افرادی که تصویرشان را می بینند نمره دهند.

بر طبق نتایج بدست آمده از این مطالعه آن گروهی که در تصویر عینک به چشم داشتند در مقایسه با گروه بدون عینک نمره بالاتری برای هوش و ذکاوت را دریافت کردند این در حالی بود که افراد بدون عینک، نمره بهتری را در میزان جذابیت از آن خود کردند.

پس به سوی باهوش تر به نظر رسیدن بشتابید و عینک تهیه کنید.

صدایی که بالا و پایین شدنی از آن درک نشود، حوصله شنونده را سر می برد.

لئونارد ملودینو نویسنده کتاب «کنترل رفتار با ضمیر ناخودآگاه» در این باره می گوید: “اگر در هنگام صحبت همه کلمات با یک آوا، سرعت و تاکیید ادا نشوند، و  رسا و شمرده صحبت شود، آن فرد انسان پرانرژی تر، با سوادتر و باهوش تری تلقی می شود.”

وی اضافه می کند که “ادای جملاتی با تُن و کوک های متفاوت و توقف های طولانی کمتر، می تواند سبب شود که آن فرد باهوش تر به نظر برسد.”

مطالعه ای که توسط پروفسور کِری موروِج و در دانشگاه بوستون انجام شد این نتیجه را به همراه داشت که اگر آرام تر یا سریع تر از دیگران قدم بردارید ممکن است احمق به نظر برسید.

برای این پژوهش، ۴۹ کارشناس، فیلم هایی از افراد مختلف را که با سرعت های زیاد، متوسط و کم راه می رفتند دیدند. سپس آنها از دید خود افرد باهوش تر را نشان می دادند.

نتیجه این پژوهش این بود که افرادی که سرعت گام های خود را در راه رفتن با دیگران هماهنگ می کردند، افراد باهوش تری به نظر می رسیدند.

مطالعات نشان داده است که نوع لباس پوشیدن ما در ادراکی که دیگران در مورد توانمندی های ما دارند تاثیر فراوانی دارد.

به عنوان مثال، استادان دانشگاهی که عمدتا لباس های رسمی و مرتب تری می پوشند در چشم دانشجویان خود، باهوش تر به نظر می رسند حال آنکه اساتیدی که عمدتا لباس های اسپورت می پوشند چنین حسی را به دانشجویان خود نمی دهند.

همچنین در مطالعه ای که حدود ۴ سال پیش در دانشگاه نورثوسترن انجام پذیرفت، این نتیجه بدست آمد که افرادی که لباس های سفید مربوط به آزمایشگاه ها را به تن می کنند، به عنوان پزشک یا دانشمندانی در نگاه مردم به نظر می رسند که رتبه بالاتری را در دارا بودن هوش و ذکاوت کسب می کنند.

نویسندگانی چون هاجو ادم و ادم گالینسکی در این باره می گویند: “لباس هایی که می پوشیم نه تنها در میان دیگران به خود ما قدرت می دهند بلکه حتی در میان خود لباس ها در میزان قدرت نمایی تمایزهایی را به وجود می آورند.”

بله این درست است که همواره به ما توصیه می شود که خودمان را از آنچه حقیقتا هستیم، باهوش تر نشان دهیم اما مواقعی وجود دارد که بهتر است کمی هم تعادل داشته باشیم.

حدود ۱۷ سال پیش مطالعه ای روی افراد انجام پذیرفت به بررسی نوعی اختلال شناختی به نام Dunning-Kruger effect پرداخته شد که در آن افراد توانمندی های خود را بسیار بیشتر از میزان واقعی آن تلقی می کنند. در این پژوهش این نتیجه به دست آمد که افراد شایسته تر در بیان توامندی های خود متواضع تر هستند. بنابراین خصوصا در میان جمعی که به خوبی شما را می شناسند بهتر است بیش از اندازه توانمندی های خود را بزرگ نشان ندهید.

اینکه توانمندی های خود را بیش از اندازه جلوه ندهید خصوصا در محل کار می تواند بسیار به شما کمک کند. نویسندگانی چون استفان دابنر و استفان لِویت، بر این باورند که زمانی که می پذیرید چیزی را نمی دانید و قول می دهید تا هر چه زودتر برای آن راه حلی پیدا کنید، در این حالت، شما فرد شایسته و درخوری به نظر می رسید.