با همسران مشهورترین دیکتاتورهای جهان آشنا شوید

همه ما بارها این جمله را شنیده ایم که «پشت هر مرد موفقی، یک زن وجود دارد». اما آیا این جمله در مورد دیکتاتورها نیز صدق می کند؟ همسران دیکتاتورها همواره با مسائلی مانند فساد، اقدامات سیاسی و حتی همسران دیگر مواجه بوده اند. برخی از آن ها مانند جِنِت کاگامه بانوی اول روآندا، از موقعیت خود برای اهداف خیریه استفاده می کنند و برخی دیگر نیز در شبکه های اجتماعی به فعالیت می پردازند.

ما در این مقاله قصد داریم شما را با همسران افراد قدرتمند سیاسی که حقوق بشر، دموکراسی و حقوق شهروندی را نقض می کنند، آشنا سازیم. از شما دعوت می کنیم به تماشای تصاویر زیر بنشینید تا آن ها را بشناسید.

آنا پائولا دوس سانتوس؛ همسر خوزه ادواردو دوس سانتوس رئیس جمهور آنگولا

بانوی اول: خانم آنا پائولا قبلا در مدلینگ فعالیت داشته و هنگامی که در نیروی هوایی مهماندار بوده، با همسرش آشنا شده است. وی اکنون در زمینه قانون و آموزش مدرک دارد و عضو کمیته راهبری بین المللی نیز هست. او و همسرش، زوجی خوش ظاهر هستند و لباس های گران قیمتی به تن می کنند.

شوهر: رئیس جمهور دوس سانتوس در دوران حکومت ۳۷ ساله اش، تمام قدرت سیاسی را در دست داشته و در طول جنگ داخلی ۲۷ ساله، جنایات بسیار زیادی مانند کشتارهای گسترده و شکنجه تحت نظر وی انجام گرفته است. گزارش ها نشان می دهند که شکنجه اقلیت های قومی، همچنان در این کشور ادامه دارد. او اعلام کرده است که در سال ۲۰۱۸ میلادی، از قدرت کناره گیری خواهد کرد.

سبیکه بنت ابراهیم آل خلیفه؛ همسر شاه بحرین حمد بن عیسی آل خلیفه

ملکه: سبیکه بن ابراهیم، نخستین همسر پادشاه بحرین به شمار می رود. وی علاوه بر انجام وظایف مادری برای ۴ فرزندش (یکی از آن ها ولیعهد است)، در زمینه حقوق زنان و کودکان هم در بحرین و هم در دیگر نقاط جهان، فعالیت نموده و مسائل مربوطه را در سازمان ملل متحد پیگیری می کند. او به عنوان رئیس کمیته عالی ملی، نیازهای زنان را در دولت پیگیری نموده و توانمند سازی اقتصادی جنس خود را از طُرُق سیاسی دنبال می کند.

شوهر: کشور بحرین از سال ۱۷۸۳ تحت سلطه خاندان آل خلیفه بوده است. حَمَد قبل از آن که به شخص اول مملکت تبدیل شود، به عنوان امیر فعالیت می نموده و در سال ۲۰۰۲ میلادی به مقام پادشاهی رسیده است.

بعد از اعتراض هایی که در سال ۲۰۱۱ علیه وی صورت گرفت، سازمان عفو بین الملل دولت این کشور را به سرکوب گسترده اعتراضات محکوم کرد. بر هم زدن تمام اجتماعات و تظاهرات، سلب تابعیت از افراد معترض و شکنجه کودکان و بزرگسالان، از جمله جرایمی هستند که حکومت وی مرتکب شده است.

شانتال بیا؛ همسر پُل بیا رئیس جمهور کامرون

بانوی اول: وی که به عنوان «trendsetter» شناخته می شود (لقبی که به خاطر موهای بلند و مشهورش به او اعطا شده)، فردی بسیار اجتماعی است و توانسته در کنار میشل اوباما، پاریس هیلتون و پاپ فرانسیس عکس بگیرد. شانتال بیان نموده است که طراحان اروپایی مورد علاقه اش، «دیور» و «شانل» هستند. بسیاری از لباس هایی که وی به تن می کند، سفارشی بوده و توسط برندهای مطرح ساخته می شوند.

خانم بیا که با شوهرش ۳۸ سال اختلاف سنی دارد، عضو سازمان همکاری های آفریقا نیز هست. این نهاد در کشورهای کامرون، بورکینافاسو و ساحل عاج، برای بیماری اچ آی وی ایدز راه حل های مناسب ارائه می کند.

شوهر: پل بیا بیش از ۳۰ سال است که سمت ریاست جمهوری را در اختیار دارد. وی در سال ۲۰۰۸ محدودیت زمانی را برداشت و به همین دلیل، می تواند به صورت نامحدود در مقام خود باقی بماند. نیروهای امنیتی دولت آقای بیا، به ضرب و شتم و بدرفتاری با معترضان متهم بوده و مخالفان سیاسی را به شدت سرکوب می کنند. گزارشی که در سال ۲۰۱۵ میلادی منتشر شد، نشان داد که درآمد سالانه رئیس جمهور کامرون، ۲۲۹ برابر درآمد متوسط مردم این کشور است.

هیندا دِبی؛ همسر رئیس جمهور چاد

بانوی اول: هیندا دبی بانوی اول جدید کشور چاد به شمار می رود. شوهر این زن بارها ازدواج کرده و ده ها فرزند دارد. خانم دبی که زنی تحصیل کرده و به روز است، همواره به همسرش کمک نموده و برای گرفتن تصمیم های مهم، به او مشورت داده است. وی در ماه اوت، یک سخنرانی کوبنده پیرامون نقش زنان در مبارزه برای صلح و ثبات انجام داد که در سراسر کشور مورد بحث قرار گرفت.

شوهر: رئیس جمهور دِبی ایتنو، در سال ۱۹۹۰ میلادی توانست با حمایت دولت آمریکا، کودتایی نظامی را رهبری کند و مسئولان قبلی را کنار بزند.  از زمانی که وی قدرت را به دست گرفته، با هیچ گونه چالشی در انتخابات مواجه نشده است. آقای ایتنو در دهه گذشته، نقشی کلیدی در تشدید نبردهای نیابتی خونین میان چاد و سودان ایفا کرده است.

کنستانسیا مانگ؛ همسر تئودور اوبیانگ انگوئما امباسوگو رئیس جمهور گینه استوایی

بانوی اول: وی به خاطر دفاع از حقوق زنان و کودکان در کمیته امداد گینه استوایی (سازمانی که خودش بنا نموده)، مورد توجه است. خانم مانگ همچنین مادر پسر بزرگ رئیس جمهور نیز هست.

شوهر: آقای امباسوگو درسلطنت خونین آخرین دیکتاتوری، به عنوان رئیس گارد ملی فعالیت می نمود و توانست با یک کودتا، قدرت را به دست بگیرد. وی به جرایمی مانند آدم خواری و خوردن رقبایش برای کسب قدرت متهم شده است. او با ۳۵ سال سابقه حکومت، پایدارترین حکمرانی را میان کشورهای آفریقایی داراست.

زینب سوما؛ همسر رئیس جمهور گامبیا

بانوی اول: گزارش هایی که درباره خانم سوما منتشر می شوند، غالبا منفی هستند. بسیاری وی را پول پرست و کلاه بردار دانسته اند. برخی منابع نیز همسر رئیس جمهور گامبیا را شیطانی میدانند که از دیدن درد و رنج مردم کشورش لذت می برد.

خانم سوما در شبکه های اجتماعی فعالیت می کند و صفحه فیسبوک آن بیش از ۱۴ هزار فالوور دارد. وی علاوه بر به اشتراک گذاشتن تصاویری از پشت صحنه فعالیت های خیرخواهانه، عکس هایی از زندگی شخصی خودش را نیز منتشر می کند.

شوهر: یحیی جامع با استفاده از پایمال کردن حقوق بشر و آزادی های رسانه ای، توانسته حکومت پایداری را برای خودش تشکیل دهد. بر اساس گزارش رویترز، حکمرانی وی بر پایه خرافات بنا شده است. آقای جامع شماری از افراد نزدیک به خود را به اتهام توطئه علیه سرگونی اش، دستگیر نموده و راهی زندان کرده است.

سارا نظربایف؛ همسر رئیس جمهور قزاقستان

بانوی اول: وی یک اقتصاد دان آموزش دیده است که به عنوان رئیس یک صندوق خیریه بین المللی کودکان فعالیت می کند. فعالیت های سارا نظربایف، جایزه بنیاد بهداشت خانواده «احسان دوگراماسی» را در سال ۱۹۹۷ میلادی برایش به ارمغان آورد. آلیا دختر وی نیز در سال ۲۰۱۱ میلادی تولید جواهرات با نام مادرش (سارا) را در پیش گرفت.

شوهر: حکومت ۲۵ ساله نور الدین نظربایف، با اتهاماتی مانند نقض حقوق بشر، محدود کردن سخنرانی ها، فساد گسترده و خشونت علیه زنان رو به روست. قزاقستان هیچ گاه انتخاباتی با استانداردهای بین المللی نداشته. در سال ۲۰۱۵، آقای نظربایف با کسب ۹۷ درصد آرا، بار دیگر به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد.

ری سول جو؛ همسر رهبر کره شمالی

بانوی اول: وی که به «کیت میدلتون» کره شمالی شهرت دارد (همسر شاهزاده بریتانیا)، نخستین بار در سال ۲۰۱۲ بعد از دیده شدن با رهبر این کشور، به عنوان همسر وی شناخته شد. اطلاعات چندانی از خانم جو در دست نیست. تنها می دانیم که وی حدودا ۳۰ سال دارد و خانواده اش نیز جزء نجیب زادگان کره شمالی هستند.

شوهر: کیم جونگ اون، رهبری کشوری را به دست گرفته که با فقر و گرسنگی دست و پنجه نرم می کند. آقای اون از زمان رسیدن به قدرت، بسیاری از مقامات و رهبران نظامیِ زمان پدرش را برکنار کرده تا اقتدارش را به رخ بکشد.

ژِنِت کاگامه، همسر رئیس جمهور روآندا

بانوی اول: وی بعد از قتل عام سال ۱۹۹۴ میلادی، به کشورش بازگشت تا به مسائل مربوط به حقوق زنان و کودکان بپردازد. خانم کاگامه به عنوان بانوی اول، در زمینه پایان بیماری ایدز و بهبود کیفیت زندگی قربانیان آن فعالیت می کرد. این تلاش ها باعث شد ابتلای زنان جوان به ایدز، با کاهش چشمگیری مواجه شود.

شوهر: رئیس جمهور روآندا با پیشروی های خود، مردم را از جنگ و نسل کشی رهایی بخشید، اما دولت وی، محدودیت های شدیدی برای آزادی بیان در نظر گرفت. وی در نظر دارد سال ۲۰۱۷، برای سومین دوره رئیس جمهور کشورش شود. در انتخابات اخیر، تمامی مقامات احزاب سیاسی مخالف از رای دادن محروم شدند، بسیاری از روزنامه های مستقل تعطیل گشته و برخی مقامات نیز تبعید شدند. وی توانست ۹۳ درصد آرا را به خود اختصاص دهد.

اینخوسیکاتی لامبیکیزا؛ همسر پادشاه سوازیلند

بانوی اول: وی در میان همسران پادشاه، عنوان «بانوی ارشد» را به خود اختصاص داده است. او تنها ۱۶ سال داشت که برای ازدواج با شوهرش، از مدرسه بیرون آورده شد و نخستین عروسی لقب گرفت که پادشاه شخصا انتخابش کرده است. ملکه لامبیکیزا تاثیر زیادی بر فرهنگ کشورش داشته و نخستین ملکه ای لقب گرفته که توانسته آلبوم انجیل ضبط کند.

شوهر: پادشاه ۴۵ ساله سوازیلند، ۵۰ میلیون دلار از بودجه سالانه کشور را برای خانواده اش خرج می کند. وی با اتهام سوء استفاده جنسی و عاطفی از همسرانش رو به روست. پادشاه از قدرت خود نهایت استفاده را می برد و احزاب سیاسی را از شرکت در انتخابات منع کرده است.

گریس موگابه؛ همسر رئیس جمهور زیمباوه

بانوی اول: وی که ۴۱ سال با شوهرش اختلاف سنی دارد، به عنوان منشی رئیس جمهور فعالیت داشت. دو تن از فرزندان این زوج، هنگامی به دنیا آمدند که رئیس جمهور همچنان با همسر سابقش زندگی می کرد. آن ها چند سال پس از درگذشت آن زن، به شیوه کاتولیک با یکدیگر ازدواج کردند. سبک زندگی اسراف کارانه گریس، باعث شده که لقب «رسوا» برایش در نظر گرفته شود.

شوهر: رابرت ماگابه ی ۹۲ ساله، از سال ۱۹۸۰ بر زیمباوه حکمرانی کرده و سامانه امنیتی آهنینی را برای کشور در نظر گرفته است. او به خاطر راه اندازی اردوگاه های شکنجه، تقلب در انتخابات و ضرب و شتم معترضان، مورد شماتت قرار گرفته است.