از زمانی که صنعت سینما به وجود آمده و شکل گرفته، بازیگران سرشناس زیادی جلوی دوربین رفته اند. از جمله آن ها می توان به مارلون براندو و کلینت ایستوود اشاره نمود. زندگی هنرپیشه ها معمولا پر حاشیه و پر سر و صداست و کوچک ترین نکات نیز خبر ساز شده و برای رسانه ها سوژه ایجاد می کند.
شاید امروزه بازیگران جوان و با استعدادی مانند لئوناردو دی کاپریو در کانون توجه قرار داشته باشند، اما برخی چهره ها بسیار قدیمی تر هستند و سابقه زیادی در سینما دارند.
یکی از بهترین مثال ها در این زمینه، رابرت دنیرو اسطوره بازیگری آمریکاست. وی یکی از بهترین هنرپیشه های تاریخ به شمار می رود و تاکنون نقش های ماندگار زیادی بازی کرده است.
کسب جوایز متعدد و نامزدی در بسیاری از جشنواره ها، تنها بخشی از افتخارات آقای دنیرو به شمار می روند. شاید بتوان بهترین کار او را بازی در فیلم «پدرخوانده: بخش دوم» دانست که برایش جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به ارمغان آورد.
با وجود آن که زندگی رابرت دنیرو بارها مورد توجه رسانه ها قرار گرفته، اما نکاتی درباره او وجود دارد که کمتر کسی آن ها را شنیده است. ما در این مقاله قصد داریم آن ها را برای شما بیان کنیم.
۱- اوایل زندگی و خانواده
رابرت دنیرو در ۱۷ آگوست سال ۱۹۴۳ در منهتن نیویورک به دنیا آمد. والدین او ویرجینیا ادمیرال و رابرت دنیروی بزرگ نام داشتند و که هردو در زمینه نقاشی و هنر فعالیت می کردند.
۲- تربیت به شیوه ای عجیب
پدر و مادر وی زمانی که آقای دنیرو تنها سه سال داشت، از یکدیگر طلاق گرفتند. او در کنار مادرش بزرگ شد، اما بیشتر وقت خود را با پدر خود می گذراند و به دیدن فیلم با او علاقه زیادی داشت. هنگامی که آن ها در کنار هم بودند، وقتشان را به این کار اختصاص می دادند.
۳- سوابق تحصیلی
رابرت دنیرو به مدرسه خصوصی مک بِرنی رفت و بعدها به مدرسه رودز مراجعه نمود. به هر حال او هیچ گاه نتوانست تحصیلاتش را به پایان برساند.
۴- بابی میلک
دوستان آقای دنیرو به خاطر ظاهر رنگ پریده ای که داشت، به او لقب «بابی میلک» داده بودند و وی اغلب با این نام شناخته می شد.
۵- کسب موفقیت در ۲۰ سالگی
او در سال ۱۹۶۳ در نخستین فیلم خود به نام «جشن عروسی» بازی کرد، اما فیلم شش سال بعد به نمایش درآمد. در سال ۱۹۷۳، دنیرو توانست با بازی در نقش یک بازیکن بیس بال در حال مرگ در فیلم «طبل را آهسته بزن» نظرات را به سمت خود جلب کند.
۶- نقطه عطف
رابرت دنیرو در سال ۱۹۷۴ با بازیِ نقش ویتو کورلئونه در فیلم «پدرخوانده: بخش دوم»، خود را به عنوان بازیگری سرشناس و با استعداد مطرح کرد و توانست جایزه اسکار را به دست آورد. چند سال بعد او در فیلم «راننده تاکسی» به ایفای نقش پرداخت و ماندگارترین عملکرد خود در دوران کاری اش را رقم زد.
۷- زندگی شخصی
دنیرو در سال ۱۹۷۶ با دیان ابوت ازدواج کرد که حاصل آن یک پسر بود. آن ها در سال ۱۹۸۸ از یکدیگر جدا شدند. در سال ۱۹۹۷، او با گریس هایتاور ازدواج نمود. این زوج یک پسر داشتند اما دو سال بعد کارشان به جدایی کشید؛ هرچند که طلاق آن ها هیچ گاه نهایی نشد و سال ۲۰۰۴ بار دیگر به هم پیوستند.
۸- کمال گرایی
او این خصیصه را از پدرش به ارث برده است. دنیروی بزرگ نقاشی کمال گرا بود که به کوچکترین جزئیات نیز توجه می کرد و چندین بار کارهایش را مورد بررسی قرار می داد.
۹- دندان های به هم ریخته
رابرت دنیرو برای بازی در فیلم «تنگه وحشت» ۲۰ هزار دلار به یک دندان پزشک پرداخت کرد تا دندان هایش را به هم بریزد. وی بعدها مجبور شد پول بیشتری برای برگرداندن آن ها به حالت عادی خرج کند.
۱۰- جنجال در فرانسه
در سال ۱۹۹۸ هنگام فیلم برداری در کشور فرانسه، او به خاطر فساد مورد بازخواست پلیس قرار گرفت. رابرت دنیرو اتهامات را انکار کرد و گفت که دیگر به فرانسه باز نمی گردد.
۱۱- علایق سیاسی
وی همواره از حزب دموکرات حمایت کرده است. دنیرو در سال های ۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ از افرادی مانند جان کری و باراک اوباما حمایت کرده است. او حتی برای انتخاب مجدد اوباما کمک هایی نیز جمع آوری نمود.
۱۲- او آخرین کسی بود که جان بلوشی را زنده ملاقات کرد
رابرت دنیرو در ساعت ۳ صبح روز ۵ مارس ۱۹۸۲، این کمدین سرشناس را در یک هتل ملاقات کرد و او را در حال مصرف هروئین و کوکائین دید. عصر همان روز جسد جان بلوشی پیدا شد. وی بر اثر اُوِردوز جانش را از دست داده بود.
۱۳- دنیرو به عنوان صاحب رستوران
او دو رستوران به نام های «Ago» و «Nobu» دارد. وی همچنین همراه با فرانسیس فورد کاپولا و رابین ویلیامز، رستوران رابیکون را اداره می کند.
۱۴- افزایش وزن برای فیلم گاو خشمگین
دنیرو برای فیلم گاو خشمگین تقریبا ۲۷ کیلوگرم اضافه کرد تا بتواند نقش شخصیت «جیک لا موتا» را بازی کند. او برای این کار به خوردن اسپاگتی و بستنی روی آورد.
۱۵- همکاری با مارلون براندو
مارلون براندو و رابرت دنیرو همکاری های متعددی با یکدیگر داشته و توانسته اند جوایز متعددی را از آن خود کنند. اولین آن ها به بازی دنیرو در نقش دوران جوانی ویتو کورلئونه باز می گردد.
۱۶- مشکلات سلامتی
دنیرو در سال ۲۰۰۳ دریافت که به سرطان پروستات مبتلا شده است. جراحی که وی در دسامبر همان سال انجام داد، موفقیت آمیز بود.
۱۷- بازیگری متعهد
رابرت دنیرو به خاطر آن که به برناردو برتولوچی برای بازی در فیلمش تعهد داشت، نتوانست نخستین اسکار خود را در سال ۱۹۷۵ دریافت کند.
۱۸- الگوها
مونتگومری کلیفت، رابرت میچام و مارلون براندو، از اصلی ترین الگوهای رابرت دنیرو بودند. این مسئله در انتخاب نقش های او نیز کاملا نمایان بود.
داداش دنیرو…. خدایی سلطانی…
دوست دارم.
انشالله سلامت و پبروز باشی
در مورد الگوها فکر کنم اشتباهی شده خود دنیرو بارها از راد استایگر و یکی دو هنرمند ناشناس دیگر به عنوان الگوهای خود اسم برده