حقایقی جالب درباره کودکان کشور کره شمالی و دنیای ویژه آن‎ها

زندگی روزمره در کره شمالی اغلب از دید دنیا پنهان می ماند. اما گاهی نیز پرده ها کنار می رود و فرصت آن به دست می آید تا ببینیم مردم این سرزمین چطور زندگی می کنند. با این حال، ما اطلاعات بسیار کمی درباره ی شهروندان جوان تر این کشور داریم. آیا زندگی آن ها با کودکان دیگر نقاط دنیا متفاوت است؟

در اینجا به حقایقی درباره ی کودکان کره شمالی و چگونگی زندگی آن ها در بسته ترین کشور دنیا می پردازیم.

عنوان اجتماعی یا «سونگ بان» اولین چیزی است که به نوزادان تعلق می گیرد

در حقیقت، دولت کره شمالی هر نوزاد را «وفادار»، «دارای موقعیت متغیر» یا «مخالف» به حساب می آورد. سونگ بان از پدر به ارث می رسد و تعیین کننده ی آن است که در آینده کودک به کدام مدرسه و دانشگاه می تواند برود و آیا قادر خواهد بود به عضویت حزب کارگر دربیاید.

آموزش از کودکستان آغاز می شود

اگر والدین کودکان کره شمالی مایل باشند می توانند فرزندان شان را از سن ۴ سالگی به کودکستان بفرستند. اما دولت حضور کودکان در کودکستان را از سن ۵ سالگی اجباری کرده است. کودکان کره شمالی برای آنکه بتوانند به مدرسه بروند می بایست حداقل یک سال به کودکستان رفته باشند.

بعضی از کودکانی که در پرورشگاه ها زندگی می کنند در حقیقت پدر و مادر دارند

این مسأله به دلیل آن است که بسیاری از زوج های جوان توانایی تأمین مایحتاج فرزندان شان را ندارند. کسانی که کودکان یتیم را به سرپرستی می گیرند هم می توانند به همین دلیل آن ها را به پرورشگاه بازگردانند.

در مدرسه به دانش آموزان، زبان روسی و زندگی نامه ی رهبران کره شمالی آموزش داده می شود

حتی برخی کلاس های مدارس به بیان ساده و قابل فهم برنامه های بنیادین کیم ایل سونگ، کیم جونگ ایل و کیم جونگ اون اختصاص دارد. علاوه بر زبان روسی، به دانش آموزان در سطحی بسیار پایین زبان انگلیسی هم آموزش داده می شود، به دلیل آنکه آن ها از کتب خارجی استفاده نمی کنند. دانش آموزان همه ی مدارس در سن ۱۰ سالگی به عضویت انجمن کودکان کره ای در می آیند و در جلسات سیاسی حضور پیدا می کنند.

دروس مدرسه و دیگر برنامه ها مملوء از شعارهای ایدئولوژیک هستند

در راهروهای مدارس پوسترهای سیاسی به چشم می خورد و مطالب میهن پرستانه در کتاب ها وجود دارد. در مهمانی ها، کودکان در نمایش هایی با موضوعات سیاسی بازی می کنند. در تعطیلات مهم، کودکان در رژه های نظامی شرکت می کنند، یونیفورم نظامی به تن می کنند و در کنار ماشین ها و موشک های مقوایی رژه می روند.

در اعدام های در ملاء عام کودکان هم حضور دارند

متأسفانه این تجربه ی آسیب زا برای کودکان کره شمالی امری عادی است.

کار سخت برای کودکان امری عادی است

برداشت محصولات از زمین های کشاورزی، قطع درختان، کار در معادن و حتی انجام کارهای ساختمانی از جمله ی این موارد است. کودکان مانند افراد بزرگسال سهمیه ی کارگری دریافت می کنند و اگر به اندازه ی کافی کار نکنند می توانند جریمه شوند.

اسباب بازی های نظامی

البته در اسباب بازی فروشی های کره شمالی عروسک فروخته می شود اما اسباب بازی هایی مثل تانک، هلیکوپتر و اسلحه هم وجود دارد. در کره شمالی تصور آن است که چنین اسباب بازی هایی به ایجاد روحیه ی میهن پرستی در نسل جوان کمک می کند.

کودکان اوقات فراغت خود را در کلوب های سرگرمی سپری می کنند

برای مثال، در مناطق جنوبی پیونگ یانگ پایتخت کره شمالی، محلی برای آموزش کامپیوتر، موسیقی و هنر به کودکان ساخته شده که قصر کودکان نام دارد. همچنین آن ها می توانند به انجام ورزش های مختلف و بسیاری کارهای دیگر بپردازند. چنین کلوب هایی در نواحی کوچک تر کشور هم وجود دارد، اما معمولا بخشی از یک مدرسه هستند. برگزاری کنسرت هایی زیبا با حضور کودکان از نتایج چنین فعالیت هایی هستند.

سرگرمی های مخصوص کودکان بیشتر از حد تصور است

اگر والدین پول کافی داشته باشند، می توانند فرزندان شان را به تماشای فیلمی سه بعدی در سینما، باغ وحش، آکواریوم اقیانوسی یا شهربازی ببرند. اما اگر خانواده ها استطاعت مالی آن را نداشته باشند، کودکان شان می توانند از تلویزیون کارتون تماشا کنند، البته این کارتون ها همگی کره ای هستند. علاوه بر این، جشنواره های زیادی برگزار می شود که با موسیقی و شیرینی های فراوان کودکان را شاد می کند.