اگرچه وقتی صحبت از ترس می شود چیزهای ناخوشایندی به ذهن ما خطور می کند، اما حقیقت آن است که ترس چندان هم چیز بدی نیست. ترس هم مانند احساسات دیگر ما مثل غم، شادی و خشم بخشی از بیولوژی انسان است. این احساس کارکردهایی دارد که برای بقای ما ضروری هستند. در ادامه به فواید ترس از جنبه های مختلف می پردازیم.
۱- ما را در برابر آسیب ها هوشیار می کند
این شاید بدیهی ترین فایده ی ترس باشد اما قطعاً مهم ترین آن هم است. ترس نوعی زنگ هشدار درونی در برابر خطر است. وقتی می ترسیم، بدن ما واکنشی فیزیکی نشان می دهد بنابراین می توانیم خطر را مدیریت کنیم که به این مسأله اصطلاحاً «واکنش جنگ یا گریز» می گویند. این واکنش زمانی رخ می دهد که با خطر یا تهدیدی مواجه می شویم. اگر این واکنش طبیعی وجود نداشت، زمانی که در یک موقعیت خطرناک قرار می گرفتیم انرژی، قدرت، تمرکز یا سرعت لازم برای جنگ با عامل خطر یا فرار از آن را نداشتیم. برای مثال، اگر ماشینی به سرعت به طرف ما بیاید، احساس ترس این قدرت را به ما می دهد که در کسری از ثانیه واکنش نشان دهیم و به سرعت خود را کنار بکشیم. بدون احساس ترس، آسیب خواهیم دید.
۲- کمی ترس به ما کمک می کند زندگی بهتری داشته باشیم
وقتی از چیزی می ترسیم دو انتخاب داریم: می توانیم اجازه دهیم ترس ما را ناتوان کند یا می توانیم با آن ترس رو به رو شویم و بر آن غلبه کنیم. احساس ترسی که نسبت به مسأله ای داریم، به ما هشدار می دهد در زندگی ما چیزی وجود دارد که خود را در مورد آن را محدود کرده ایم یا از آن دوری می کنیم، مثل ترس از پذیرفته نشدن که باعث می شود از برقراری رابطه ی عاطفی پرهیز کنیم. وقتی با این ترس خود رو به رو شویم و بر آن غلبه کنیم، می توانیم از یک رابطه ی عاشقانه بهره مند شویم. این مسأله در مورد ترس های فیزیکی و بیرونی مثل ترس از هواپیما هم صدق می کند. اگر با ترس خود مواجه شویم و شجاعت به خرج دهیم و سوار هواپیما شویم، می توانیم به هر نقطه ای از دنیا سفر کنیم. احساس ترس اثری روانشناختی بر ما دارد که در نتیجه ی آن می توانیم زندگی خود را از زاویه ای دیگر و با دیدی روشن تر ببینیم. در واقع مکانیزم ترس به گونه ای است که ما را با واقعیت زندگی خود مواجه می کند. دیدن چیزهای ترسناک باعث می شود با خود فکر کنیم زندگی مان و مشکلاتی که با ان ها درگیر هستیم چندان هم بد نیستند. وقتی با احساس ترس مان نسبت به چیزهایی مواجه می شویم که خود را در مورد آن ها محدود کرده ایم، تجربه ی بیشتری به دست می آوریم و به توانایی بیشتری برای کسب موفقیت دست پیدا می کنیم چون دیگر چیزی وجود ندارد که بتواند جلوی ما را بگیرد و وقتی مانعی وجود نداشته باشد، می توانید زندگی دلخواه تان یا چیزی نزدیک به آن را بسازید. به علاوه در آینده کمتر افسوس خواهید خورد.
۳- برای شغل ما مفید است
ترس می تواند باعث ناتوانی ما شود و در عین حال می تواند انگیزه بخش ما باشد، به ویژه زمانی که این احساس به حجم کار یا اهداف شغلی مان مرتبط باشد. بسیاری از افراد باید در ساعت های پایانی موعد تحویل کار، آدرنالین خون شان بالا برود تا پروژه ای را تمام کنند. به علاوه احساس ترس کمک می کند تا روی دیگران حساب باز کنیم و عضوی از یک گروه شویم. طبق نظریه ی تکامل، ما انسان ها به شکل قبیله ای زندگی می کنیم، به همین دلیل در محیط کار به اعضای دیگر قبیله یا در واقع هم تیمی های خود نیاز داریم تا در برابر شیر درنده ای که اهداف حرفه ای ما را به خطر انداخته کمک حال ما باشند. اضطرابی که به همراه این ترس تجربه می کنید هم برایتان مفید است، چون شما را هوشیار و بیدار نگه می دارد تا بتوانید بهتر سخنرانی کنید یا حتی بیدار شوید. صبح ها سطح کورتیزول یا همان هورمون اضطراب در بدن بالا می رود تا بتوانیم از یک خواب طولانی بیدار شویم.
۴- می تواند مفرح باشد
بسیاری از افراد به عمد خود را می ترسانند. آن ها فیلم های ترسناک تماشا می کنند، چتر بازی را تجربه می کنند، سوار ترن هوایی می شوند و با مطرح کردن خواسته هایشان با دیگران، ریسک پذیرفته نشدن را قبول می کنند تا هیجان گرفتن جواب مثبت از آن ها را تجربه کنند. ترس باعث می شود احساس سرزندگی کنیم و از حاشیه ی امن خود خارج شویم که این خود تجربه ی هیجان آوری است. این احساس هیجان می تواند با افزایش هورمون آدرنالین، افسردگی را کاهش دهد. در نتیجه سطح انگیختگی و گلوکز خون (که تبدیل به انرژی می شود) افزایش می یابد. احساس ترس ما را به طور کامل از نگرانی های روزمره و افسردگی مان دور می کند. تقریبا غیر ممکن است که در زمان تجربه ی ترس، به فشارها و نگرانی هایمان فکر کنیم. در حقیقت ترس مانند یک پاککن ذهن را پاک می کند.
۵- به ما کمک می کند با دیگران ارتباط برقرار کنیم و به آن ها نزدیک تر شویم
هورمون اکسی توسین در بروز رفتارهای جامعه یار در ما نقش دارد و این مسأله باعث می شود با دیگران ارتباط برقرار کنیم و در فکر راحتی دیگران باشیم. تصویر کلیشه ای کسانی که حین تماشای یک فیلم ترسناک همدیگر را بغل کرده اند، بهترین مثال برای این موضوع است. تا به حال دقت کرده اید تمایل داریم در مورد ترس های مشترک مان با یکدیگر صحبت کنیم؟ این مسأله به هورمون اکسی توسین بر می گردد. وقتی می ترسیم، بدن اکسی توسین تولید می کند که به ما کمک می کند به یکدیگر نزدیک تر شویم و با هم ارتباط برقرار کنیم. مغز بر اساس غریزه ی بقا، با شخص دیگری ارتباط برقرار می کند تا شانس نجات را بالا ببرد.
بدون نظر