ژایر بولسونارو، کاندیدای جنجالی و راست گرای افراطی ریاست جمهوری برزیل که یک کهنه سرباز نیز هست در دور دوم انتخابات کشورش توانست به راحتی رقیب چپگرای خود را شکست داده و به عنوان رییس جمهور جدید یکی از کشورهای بزرگ و صنعتی جهان انتخاب شود. مجمع عالی انتخاباتی روز گذشته تایید کرد که آقای بولسونارو ۶۳ ساله که از اعضای کنگره این کشور نیز بوده توانسته ۵۵.۵ درصد آرای رأی دهندگان در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری را به خود اختصاص دهد. او اکنون رییس جمهور چهارمین دموکراسی بزرگ جهان است و این مهم با شکست فرناندو حداد، شهردار چپگرای سابق سائو پائولو بدست آمده است.
بولسونارو که افسر سابق ارتش برزیل بوده، در دوران رقابت های انتخاباتی پرتنش و جنجالی خود قول داده که اقتصاد این کشور را با سیاست های قوی خود از بحران خارج کند. او توانست از نارضایتی گسترده اقتصادی مردم کشورش نهایت استفاده را ببرد اما اظهارات جنجالی او در مورد زنان، همجنسگرایان و سیاهپوستان ، بسیاری از مردم برزیل را از او ناامید ساخت. حزب چپگرای PT در ۱۳ سال از یک ربع قرن گذشته بر برزیل حکومت کرده بودند و تنها دو سال قبل در اثر رکود اقتصادی شدید و رسوایی های سیاسی درون حزبی، باعث کاهش محبوبیت این حزب شده و شرایط را برای به قدرت رسیدن اقای ژایر بولسونارو فراهم کرد. وی در پیامی ویدیویی در واکنش به پیروزی خود که در خانه اش در ریو دژانیرو ضبط شده بود بار دیگر در مورد چاقو خوردنش در طول تبلیغات انتخاباتی در ماه گذشته و این که نزدیک بود کشته شود صحبت کرد.
بولسونارو که قول داده برزیل را پاک کنند و ارزش های سنتی گذشته را بازگرداند گفته است که نهایت احترام را برای قانون اساسی کشور و آزادی های شخصی قائل خواهد بود. وی همچنین ادعا کرده که از «قانون اساسی، دموکراسی و آزادی» در برزیل دفاع خواهد کرد. آقای بولسونارو در این پیام چنین می گوید: «اول از همه می خواهم خدا را شکر کنم. این قول یک حزب یا سخنی از طرف یک شخص نیست. این سوگندی است که در محضر خداوند بیان می شود. ما با هم سرنوشت برزیل را تغییر خواهیم داد». ژایر بولسونارو در روز اول ماه ژانویه سال ۲۰۱۹ به عنوان رییس جمهور جدید برزیل مشغول به کار خواهد شد.
این نماینده قدیمی کنگره اعلام کرده که در سیستم حکومتی خود از کتاب مقدس و قانون اساسی تبعیت خواهد کرد: «دیگر نمی توانیم با سوسیالیسم، کمونیسم، پوپولیسم و تندروی چپ ها به کار ادامه دهیم». وی گفت که با دادن آزادی های بیشتر به افراد پلیس برای شلیک کردن به خلافکاران، شهرهای برزیل را از جرم و جنایت پاک خواهد کرد. بازنده رقابت نیز اعلام کرده که از نتایج انتخابات ناامید شده اما از طرفدارانش درخواست مقاومت کرده است.
فرناندو حداد از طرفدارانش خواست که از آزادی رییس جمهور جدید و ۴۵ میلیون برزیلی که به او رأی داده اند دفاع کنند اما تاکنون از تبریک پیروزی به آقای بولسونارو خودداری کرده است. اگر چه نتیجه انتخابات واکنش های متفاوتی را در بین سیاستمداران کشوری و منطقه ای در پی داشته اما طرفداران ژایر بولسونارو پس از خبر پیروزی نامزد محبوبشان به خیابان ها ریخته و در برابر خانه وی در شهر ریو دژانیرو به جشن و پایکوبی پرداختند.
بسیاری از برزیلی ها از این بیم دارند، ژایر بولسونارو که آشکارا از دیکتاتوری نظامی سال های ۱۹۶۴-۱۹۸۵ حاکم بر این کشور و شکنجه چپگراها تمجید می کند، حقوق بشر و آزادی های فردی در این کشور را تهدید کند و از آزادی های مدنی و آزادی بیان در این کشور دموکراتیک کشور بکاهد. او همچنین قصد دارد خرید اسلحه برای برزیلی ها به منظور مبارزه با جرم و جنایت را بیش از پیش تسهیل بخشد. بولسونارو که لقب «ترامپ استوایی» را یدک می کشد پس از زخمی شدن ناحیه شکم در اثر حمله با چاقو در ماه گذشته تنها از طریق رسانه های اجتماعی به تبلیغ و ایراد سخنرانی می پرداخت.
این حادثه سه هفته او را در بیمارستان بستری کرد. او همواره به خاطر مواضع جنجالی اش در مورد زنان و همجنسگرایان مورد نکوهش قرار گرفته است. ژایر بولسونارو دائماً زنان را تحقیر کرده و گفته است که در کابینه اش از افراد نظامی استفاده خواهد کرد. دقایقی پس از مسجل شدن پیروزی آقای بولسونارو تعدادی از گروه های مدافع حقوق بشر در سراسر جهان از او خواستند که به دموکراسی برزیل احترام بگذارد.
برخی از فعالیت ها و صحبت های جنجالی آقای ژایر بولسونارو به شرح زیر هستند:
در سال ۲۰۱۶ و در جریان دادگاه رسیدگی به جرائم دیلما روسف، رییس جمهور سابق برزیل که در دوران دیکتاتوری نظامی دهه ۱۹۷۰ توسط دولت نظامی وقت شکنجه و زندانی شده بود، آقای بولسونارو از ژنرالی که خانم روسف را شکنجه و زندانی کرده بود تمجید کرد.
در سال ۲۰۰۳، بولسونارو یکی از زنان عضو کنگره کشور را هل داده و به او گفت: «من هیچگاه به تو تجاوز نخواهم کرد زیرا لیاقت آن را نداری». او این صحبت ها را در سال ۲۰۱۴ در کنگره تکرار کرد.
در یک برنامه رادیویی در سال ۲۰۱۶، بولسونارو گفت که اشتباه دیکتاتوری نظامی گذشته برزیل «شکنجه کردن و نکشتن» چپگراها بوده است. کمیسیون حقیقت یاب ملی برزیل در بررسی های خود به این نتیجه رسید که در آن دوران بیش از ۴۴۰ نفر بین سال های ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۵ کشته شده که از آن میان، هیچ ردی از ۲۱۰ نفر آنان وجود ندارد.
دادستان عمومی برزیل اوایل سال میلادی جاری آقای ژایر بولسونارو را به ایراد سخنان نژاد پرستانه و تبعیض آمیز علیه سیاهپوستان، بومیان، زنان و همجنسگراها در ملاء عام متهم کرد که در یکی از آنان گفته شده بود :«اگر دو مرد را در خیابان در حال بوسیدن یکدیگر ببینم آن ها را کتک خواهم زد».
در مراسمی در شهر ریو دژانیرو در سال گذشته گفته بود که او یک دختر دارد و بدنیا آمدن یک دختر پس از ۴ پسر برایش یک «ضعف» محسوب می شود.
سال گذشته نیز زمانی که آقای بولسونارو در مورد نوادگان سیاهپوستان برده فراری که توسط دولت حمایت می شوند صحبت می کرد این هزینه را تلف کردن پول عنوان کرد و چنین گفت: «آن ها هیچ کاری نمی کنند! فکر می کنم که حتی برای بچه زایی نیز بدرد نمی خورند».
اگر چه بسیاری از مردم برزیل از سخنان و ادعاهای ژایر بولسونارو بیم دارند اما رشد منفی اقتصادی بی سابقه، رکود و افزایش جرم و جنایت آن ها را وادار کرد که دستکم از نماینده چپگراها حمایت نکنند هر چند به آقای بولسونارو نیز رأی ندادند. فساد گسترده مالی در میان حزب حاکم و رسوایی های متوالی نیز مردم این کشور را به ستوه آورده و این در حالی است که در سال گذشته بیش از ۶۳.۸۸۰ مورد قتل در این کشور رخ داده است.
آقای بولسونارو قول داده که بدهی عمومی را با خصوصی سازی و فروش املاک دولتی تا ۲۰ درصد کاهش دهد، از تعداد وزیران بکاهد، از طریق مبارزه با فرار مالیاتی و حمایت از مالیات دهندگان کلان، سیستم مالیاتی کشور را تصحیح نماید، قوانین مربوط به خرید و فروش و مالکیت اسلحه را تسهیل کند، سن مسئولیت پذیری خلاف و جنایت را به ۱۶ سال کاهش دهد، تصرف املاک شخصی را در زمره اعمال تروریستی قرار دهد، با فساد دولتی مبارزه کند و دست از حمایت از حکومت های دیکتاتوری منطقه بردارد و روابطی مستحکم را با کشورهای ایالات متحده، ایتالیا و اسرائیل برقرار کند، سیستم آموزشی و دروس مدارس را تغییر دهد، قوانین سختگیرانه سقط جنین را ادامه دهد و تولید بخش کشاورزی را افزایش دهد.
رای ندادن یا تشویق مردم برای شرکت نکردن در انتخابات یک نوع مهندسی انتخاباته
مهندسی سازی انتخاباتم تو همه کشورا جرمه
حالا یعنی چی؟ فرض کنیم یه کشوری هست پانزده میلیون نفر جمعیت داره و امسال انتخابات برگزار میشه و از این پانزده میلیون نفر ده میلیون نفر میتونن رای بدن.
تو این انتخابات مثلا من یه نماینده راست گرا هستم و با پیش بینیها ۴۰ درصد رای میارم. یعنی چهار میلیون بهم رای میدن
رقیب من یه نماینده چپگرا هست و با پیش بینی ها ۶۰ درصد رای میاره. یعنی شش میلیون نفر بهش رای میدن
اینجا من شکست میخورم. حالا دنبال یه راه حل هستیم تا برنده بشیم. کمیته ی انتخاباتی من و افرادی که برا تبلیغات برا من کار میکنن و بقیه دست اندر کاران و پشتیبانی کننده ها میان چو میندازن و شایعه میندازن که چپگراها یعنی رقیب من امسال تو انتخابات شرکت نمیکنن. یعنی نه به من راست گرا رای میدن نه به من چپ گرا. این حقه ۹۰ درصد تو کشورایی که دچار بحران هستن و مردم به نوعی سرخورده شدن و ناامیدن کاملا موفق عمل میکنه. مثلا یه نفر که چپگرا هست خب وقتی این شایعه رو که خیلی شبیه یه حرف واقعی هست رو باور میکنه و امسال رای نمیده
حالا هرچه بیشتر زحمت بکشی و تلاش کنی تا چپگراهای بیشتری این رای ندادن رو باور کنن افراد کمتری از جبهه مقابل رای میدن. مثلا برا یه فعال چپگرا یه خونه میخری یا پول میدی و این فرد اعلام میکنه که امسال تو انتخابات شرکت نمیکنه. خب این فعال چپگرا کلی طرفدار داره که به حرفاش گوش میده.
اعلامیه های شبانه بی نام و نشان پخش میکنی به اسم چپگراها که امسال تو انتخابات شرکت نکنن. به نوعی انتخابات رو بایکوت یا تحریم میکنن. همه ی تبلیغات بالا رو برا تحریم انتخابات رو خود راستگراها ولی به اسم چپگراها انجام میدن.
با این کارای بالا تقریبا دو میلیون نفر از چپگراها دیگه اصلا تو انتخابات شرکت نمیکنن چه برسه رای بدن.
خب الان یک میلیون نفر دیگه رای نمیدن و اونم چپگراها هستن. یعنی فقط ۸ میلیون نفر میان رای میدن. از این هشت میلیون چهار میلیون راست گراها هستن. چهار میلیونم چپگراها که الان رای دو میلیون نفر رو از دست دادن. خب با یکم تلاش دیگه و یه مقدار هزینه ی دیگه میگیم صد هزار نفر دیگه از چپگراهام نمیان رای بدن چون رهبراشون گفتن انتخابات رو تحریم میکنن اینام گوش کردن و رای نمیدن. خب پس تو انتخاباتی که چپگراها به راحتی میتونستن ببرن، الان بازنده شدن.
چرا بازنده شدن؟ چون چهار میلیون راست گراها رای دادن ولی از شش میلیون چپگرا فقط سه و نیم میلیون نفر رای دادن. یعنی دو و نیم میلیون نفر از چپگراها انتخابات رو تحریم کردن و در واقع فریب خوردن.
![ترکیب کیبورد و تاچ اسکرین؛ صفحه کلید DS Pixel کار با صفحه‌های لمسی را ساده می‌کند [تماشا کنید]](https://static.digiato.com/digiato/2024/11/0_21-388x462.jpg)
رای ندادن یا تشویق مردم برای شرکت نکردن در انتخابات یک نوع مهندسی انتخاباته
مهندسی سازی انتخاباتم تو همه کشورا جرمه
حالا یعنی چی؟ فرض کنیم یه کشوری هست پانزده میلیون نفر جمعیت داره و امسال انتخابات برگزار میشه و از این پانزده میلیون نفر ده میلیون نفر میتونن رای بدن.
تو این انتخابات مثلا من یه نماینده راست گرا هستم و با پیش بینیها ۴۰ درصد رای میارم. یعنی چهار میلیون بهم رای میدن
رقیب من یه نماینده چپگرا هست و با پیش بینی ها ۶۰ درصد رای میاره. یعنی شش میلیون نفر بهش رای میدن
اینجا من شکست میخورم. حالا دنبال یه راه حل هستیم تا برنده بشیم. کمیته ی انتخاباتی من و افرادی که برا تبلیغات برا من کار میکنن و بقیه دست اندر کاران و پشتیبانی کننده ها میان چو میندازن و شایعه میندازن که چپگراها یعنی رقیب من امسال تو انتخابات شرکت نمیکنن. یعنی نه به من راست گرا رای میدن نه به من چپ گرا. این حقه ۹۰ درصد تو کشورایی که دچار بحران هستن و مردم به نوعی سرخورده شدن و ناامیدن کاملا موفق عمل میکنه. مثلا یه نفر که چپگرا هست خب وقتی این شایعه رو که خیلی شبیه یه حرف واقعی هست رو باور میکنه و امسال رای نمیده
حالا هرچه بیشتر زحمت بکشی و تلاش کنی تا چپگراهای بیشتری این رای ندادن رو باور کنن افراد کمتری از جبهه مقابل رای میدن. مثلا برا یه فعال چپگرا یه خونه میخری یا پول میدی و این فرد اعلام میکنه که امسال تو انتخابات شرکت نمیکنه. خب این فعال چپگرا کلی طرفدار داره که به حرفاش گوش میده.
اعلامیه های شبانه بی نام و نشان پخش میکنی به اسم چپگراها که امسال تو انتخابات شرکت نکنن. به نوعی انتخابات رو بایکوت یا تحریم میکنن. همه ی تبلیغات بالا رو برا تحریم انتخابات رو خود راستگراها ولی به اسم چپگراها انجام میدن.
با این کارای بالا تقریبا دو میلیون نفر از چپگراها دیگه اصلا تو انتخابات شرکت نمیکنن چه برسه رای بدن.
خب الان یک میلیون نفر دیگه رای نمیدن و اونم چپگراها هستن. یعنی فقط ۸ میلیون نفر میان رای میدن. از این هشت میلیون چهار میلیون راست گراها هستن. چهار میلیونم چپگراها که الان رای دو میلیون نفر رو از دست دادن. خب با یکم تلاش دیگه و یه مقدار هزینه ی دیگه میگیم صد هزار نفر دیگه از چپگراهام نمیان رای بدن چون رهبراشون گفتن انتخابات رو تحریم میکنن اینام گوش کردن و رای نمیدن. خب پس تو انتخاباتی که چپگراها به راحتی میتونستن ببرن، الان بازنده شدن.
چرا بازنده شدن؟ چون چهار میلیون راست گراها رای دادن ولی از شش میلیون چپگرا فقط سه و نیم میلیون نفر رای دادن. یعنی دو و نیم میلیون نفر از چپگراها انتخابات رو تحریم کردن و در واقع فریب خوردن.
نقد دقیق و عالی بود