ماجراهای کار داوطلبانه ملیکای ۲۰ ساله در آمریکای جنوبی

سفر یعنی زندگی

ماجراهای کار داوطلبانه ملیکای ۲۰ ساله در آمریکای جنوبی

در اولین قسمت از این مطلب سریالی،  کار داوطلبانه در طول سفر را معرفی کردیم و از مزایای این سبک از زندگی برایتان نوشتیم؛ کاری که می‌تواند مسیر زندگی افراد را تغییر دهد و آنها را به دنیایی از ناشناخته‌ها، آموزش‌ها و حتی چالش‌های گوناگون وارد کند.

سفر داوطلبانه این مزیت را دارد که شما حین سفر علاوه بر دیدن ظرفیت‌های گردشگری شهرهای مختلف جهان در دیگر کشورها با مردم، فرهنگ و سبک و سیاق زندگی آنها نیز آشنا می‌شوید. یعنی در واقع نوعی کلاس درس است اما با شگفتی‌ها و زیبایی‌های بسیار بیشتر.

در همین راستا، روزیاتو به سراغ یکی از افرادی رفته که از منطقه امن زندگی خود بیرون آمده و پا در راه پرتکاپوی سفر طولانی و کار داوطلبانه گذاشته است؛ ملیکا بُکائی دختری ۲۰ است که از سال گذشته شهر و خانواده خود را ترک کرده تا مفاهیم بیشتری از زندگی را درک کند و در ابتدای جوانی چالش‌های هیجان‌انگیز و بعضا دشواری را پشت سر بگذارد. برای آشنایی با داستان سفرهای ملیکا، مصاحبه روزیاتو با این دختر پرانگیزه را از دست ندهید.

ماجراهای کار داوطلبانه ملیکای ۱۹ ساله در آمریکای جنوبی

فکر سفر برای کار داوطلبانه از کجا تو ذهنت جرقه زد؟

ملیکا: در سفرم دومم به نپال، بعد از دوره ویپاسانا، دختری آلمانی که همسن من بود (١٩ ساله) رو دیدم که یکسال بود در آسیای شرقی کار داوطلبانه می‌کرد. باعث شد منم دلم بخواد یکسال یه قاره‌ی دیگه کار داوطلبانه کنم و چون معلم مهد بودم دیدم می‌تونم با بچه‌ها در کشورهای مختلف کار کنم و با سایت workaway.info آشنا شدم.

اولین کشوری که انتخاب کردی کجا بود؟ گرفتن ویزای این کشور برات سخت بود؟

ملیکا: سفر اول تنهاییم به ترکیه بود که ویزا نمی‌خواست. سفر دوم به نپال که ویزای فرودگاهی داشت. من این سفر طولانی رو از ونزوئلا و بعد اکوادور شروع کردم که هیچ‌کدوم برای ایرانی ها ویزا نمی‌خوان. اولش سخت نبود اما در مسیر بسیار سخت شد و هر دفعه سخت‌تر هم می‌شه!

ماجراهای کار داوطلبانه ملیکای 19 ساله در آمریکای جنوبی

اولین کار داوطلبانه‌ت چی بود؟

ملیکا: اولین کار داوطلبانه من در شهری به نام «مونتانیتا» در اکوادو بود. در اونجا به یک مجموعه که از کودکان بی‌سرپرست و بد سرپرست اکوادور نگهداری می‌کردند ملحق شدم و با نوجوانان ۶-١٢ ساله زبان انگلیسی و هنر کار کردم.

ارتباط برقرار کردن با غریبه‌هایی که با زبونشون آشنا نیستی، چه سختی‌هایی داره؟ اگر کسی زبان انگلیسی بلد نباشه می‌تونه همچین سفری داشته باشه؟

ملیکا: هیچ‌وقت صحبت‌های عمیق و طولانی و جذاب نمی‌تونی داشته باشی و همیشه دلت می‌خواد یکی باشه بتونی باهاش راحت حرف بزنی. ندونستن زبان اسپانیایی در شروع سفر برای من خیلی سخت بود و گاهی حتی باعث گرون‌تر شدن سفر می‌شد چون مغازه‌دارها می‌فهمیدن توریست هستم و قیمت دو برابر می‌گفتن.

احساس تنهایی بیشتری می‌کردم.  زبان انگلیسی که صد در صد سفر و معاشرت رو بسیار راحت می‌کنه و ندونستنش سخت‌تر.

کسی که زبان انگلیسی بلد نباشه هم میتونه سفر کنه اما کارش ده برابر سخت‌تره اگر تنها سفر کنه چون تمامی وب‌سایت‌ها برای جای خواب، اتوبوس‌ها و اطلاعات مهمی که برای سفر بدست آوردم همه به انگلیسیه.

ماجراهای کار داوطلبانه ملیکای 19 ساله در آمریکای جنوبی

هفته‌های اول چه احساسی داشتی؟ دوری از خانواده، بیرون اومدن از منطقه امن و ترس هایی که عموما زن ها دارند …

ملیکا: احساس می‌کردم در یک سیاره دیگه هستم. دور بودن از خانواده از ماه دوم تا چهارم بسیار اذیتم کرد و هر شب گریه می‌کردم اما در عین حال می‌خواستم به سفرم ادامه بدم.

به عنوان زن هیچ‌وقت رفتار عجیبی باهام نشده.

عادت کردن به نوع غذاهای مردم، نوع لباس پوشیدنشون، آب‌و‌هواشون، تفکرشون که کاملا با تفکرات من متفاوت بود (مثلا بسیاری از میزبان‌هام خدارو قبول نداشتن) بسیار زمان بُرد. از نظر ذهنی هفته‌های اول من خیلی خسته بودم.

برای کسانی که مایل به سفر داوطلبانه هستند چه توصیه‌ای داری؟

ملیکا: کافیه دلشون بخواد زندگی با مردم مختلف رو تجربه کنند. باید روشنفکر باشن تا عقاید مختلف رو ببینن و بپذیرن. بتونن با وجود تفاوت‌های بسیار با مردمی که شاید افکارشون کاملا متفاوت باشه، زندگی کنن. اصلا کار راحتی نیست. اگر کاری که قراره انجام بدن رو دوست داشته باشن، صد در صد لذت خواهند برد و موفق خواهند بود.

ماجراهای کار داوطلبانه ملیکای 19 ساله در آمریکای جنوبی

کدوم کشورها برای چنین هدفی گزینه‌های بهتری بشمار می‌روند؟

ملیکا: هر کشوری. کاملا به علایق مسافر مربوطه. در تمامی کشورهای دنیا کار داوطلبانه هست و انواع مختلف. هم در اروپا میشه با کودکان کار کرد هم در آفریقا. هم در آمریکای جنوبی میشه در مزرعه کار کرد و هم در استرالیا.

کافیه ببینین کجا دوست دارین برین، برای ویزاش اقدام کنید، کار داوطلبانه پیدا کنید و بعد سفرتون رو شروع کنید.

اگر به عقب بر می‌گشتی باز هم این سبک زندگی رو انتخاب می کردی؟

ملیکا: صد در صد.

ویزا برای پاسپورت ایرانی چه مشکلاتی داره؟

ملیکا: مشکلات گرفتن ویزا با پاسپورت ایرانی یکی دو تا نیستن. مدارکی که ازمون می‌خوان بنا بر کشورهای مختلف کاملا متفاوت از همدیگه‌س. من هر بار وقت با ارزشم و هزینه محدودم رو صرف یک کاغذ اجازه ورود می‌کنم. صبوری بسیار زیادی می‌خواد و همیشه باید گزینه دوم و سوم داشته باشیم که اگر کشور موردنظرمون نشد، بریم سراغ مقصدهای جایگزین.

بیشتر بخوانید: ۱۰ روش برای بیرون آمدن از کنج راحتی و غلبه بر ترس‌ها برای داشتن زندگی پر هیجان و مفید

بیشتر بخوانید: «دیجیتال نومد» کیست؟

در قسمت بعدی این مطلب وب سایت‌هایی که از طریق آنها می‌توانید برای انجام کار داوطلبانه ثبت‌نام کنید را برایتان معرفی کرده‌ایم. امید که مورد توجهتان قرار بگیرد.

۳ نظر

ورود

  • تارک اسفند ۱۲, ۱۳۹۷

    خب عالی شد ولی موانعش ویزا و پول هواپیما هستن.
    البته اونطوری که من از Workaway متوجه شدم یه عده میشن میزبان و آگهی میذارن و شما میری کمکشون.

  • فاطمه اسفند ۱۲, ۱۳۹۷

    این کجاش ۲۰ سالشه؟ من با ۲۵ سال سن از این جوونترم
    تازه همه بهم میگن ۲۸ سالمه.
    خدا شانس بده

  • نعمت اسفند ۱۳, ۱۳۹۷

    عالیه ، منکه خیلی خوشم اومد از این قضیه ، مخصوصا اشنایی با مردمان و فرهنگها و محیط های جدید خیلی هیجان انگیزه، ولی متاسفانه بالاخره این کارم نیاز به حداقل یه مقداری پول برا بعضی از هزینه ها هست که این کارو سخت میکنه ، مطمئنا ملیکا ار طرف خانواده ساپورت مالی میشه ولی ما که همچین حامی متلی نداریم چه کنیم