روستای زرگر (بخش بشاریات) در استان قزوین یکی از مقصدهای روستاگردی ایران زمین است که به واسطه زبان گفتاری برخی از روستانشینان، معروف شده و مردمانش به زبانی غیر از زبان محلی ایران سخن می گویند. در مسیر تهران به آبیک قزوین، روستایی به نام روستای زرگر یا روستای زرگ وجود دارد که مردمانش به زبان رومانیایی سخن می گویند. آن ها علاوه بر اینکه به زبان رومانیایی حرف می زنند، به زبان لاتین هم می توانند بنویسند.
روستای زرگر را باید یکی از عجیب ترین روستاهای ایران بنامیم. مکانی بین تهران و قزوین (پایتخت پیشین ایران) و به سمت آبیک. در فصله یک صد کیلومتری غرب استان تهران قرار گرفته و گندم زارهای بسیاری دارد.
طبیعت روستای زرگر، زیبا و منحصر به فرد است. جاذبه اصلی روستا، طبیعت زیبایش صرفا نیست که در تابستان و پاییز، لوکیشن های جذابی را برای سلفی بازهای اینستاگرام و توریسم بلاگرها خلق می کند. اهالی روستای زرگر استان قزوین، به زبان رومانو هم تکلم می کنند. به لاتین هم می نویسند. آن هم به رومانو که ما زرگری می دانیم، سخن می گویند. اینکه چرا مردمان روستای زرگر به رومانو تکلم دارند، تاریخچه دقیقی ندارد. رومانیایی و ترکی قزوینی و خط فارسی، ۳ زبان رایج روستا است. دامدار و کشاورز هستند و سبک زندگی سنتی دارند.
طبیعت زیبا روستای زرگر استان قزوین
اینکه شما هم رومانیایی بدانید و هم فارسی و هم ترکی هم لاتین، ان هم در قزوین، جای شگفتی است. البته در رسانه آمده که علت تسلط مردم زرگر به این زبان ها، پیرمردی بوده که در زمان های نه چندان دور، به روسی می نوشته و پس از مرگ او، زبان رومانیایی باب شده است.
زمانی این مردم معروف شدند که چندی از مردمان این منطقه که تحصیلکرده و اهل زرگر بودند، چند لغت به زبان رومانو را در فضای اینترنت منتشر کردند و از تمامی مردم دنیا که این پیام را می دیدند، خواستند که اگر این لغات را می شناسند به ایران بیایند.
پس از انتشار این پیام، چند ماه بعد ۳ مسافر از کشورهای فرانسه و انگلیس به روستای زرگر آمدند و در حالی که بسیار خوشحال بودند از این که هم زبان های خود را در ایران پیدا کرده اند بسیار هم متعجب بودند که چرا تا به حال ان ها را نیافته اند. در واقع زرگرها متوجه شدند که آن هاز اقوام اروپایی هستند که در سراسر جهان و مخصوصا در قاره ی اروپا پخش شده اند.
زرگری ها می گویند که این ۳ نفر که به روستایشان آمدند از افراد صاحب منصبی بوده و بسیار هم خوشحال بودند اما تعجب می کردند از این که زرگرهای ایران، زبان رومانو را با زبان فارسی و ترکی بسیار زیاد آمیخته اند و اصالت زبان را به آن شکل که در اروپا تلفظ می شود از بین برده اند.
در واقع این رومانوها متعجب بودند که رومانوهای ایران همچون ۱۸ هزار همزبان شناخته شده ی خود در اروپا، دراای هویتی رومانویی نیستند و به قولی از آن ها دور افتاده اند. البته بیشتر تعجب آنان به این خاطر بوده است که اصالت زبانشان از بین رفته بود و با ترکی و فارسی بسیار قاطی شده است. هنوز هم به طور کلی نمی توان گفت که رومانو ها از کجا آمده و معلوم نیست چرا به ایران آمده و اصلا چرا پخش شده اند؟
یکی از اهالی این روستا که بسیار نسبت به دیگران به تاریخچه ی روستا واقف است می گوید که هیچ کس جز زرگر ها از زبان رومانویی که آن ها صحبت میکنند به هیچ عنوان سر در نخواهد آورد. او می گوید که زمان جنگ ایران و عراق وقتی که ان ها با بیسیم با یکدیگر صحبت می کرده اند، از این زبان استفاده می کردند تا عراقی ها متوجه حرف های آنان نشوند. زرگرها به قطع یقین نمی دانند که از روم آمده اند یا از هند یا از سرزمینی دیگر.
در منابع تاریخی این سند وجود دارد که رومانی زمانی جزئی از عثمانی یا ترکیه فعلی بوده است و حالا سر از نقطه ای در چند کیلومتر آبیک قزوین درآورده اند. افسانه هایی وجود دارد که رومانو ها طایفه ای هستند که از مرز های شمالی ایران وارد شده اند و کم کم یک جا نشین شدند و دامپروری را به عنوان شغل انتخاب کردند.
طبیعت زیبا روستا زرگر
در این میان زبان رومانو گویا در همین روستا به سمت فراموشی رفته است. در میان زرگری‌ها برای این که این اتفاق نیفتد، وقتی که مردم بچه هایشان به دنیا می آیند، به زبان رومانو صحبت میکنند تا این زبان همچنان زنده بماند و به آیندگان منتقل شود. تصاویر روستاگردی و شهرگردی در استان قزوین را در این لینکاینستاگرام دنبال کنید.
آقای زمانی سلام،
من اینجا رفتم و اتفاقاً به زبان رومانیایی هم با چند تا ساکنین اونجا صحبت کردم ولی اصلاً زبان همدیگر را نمی‌فهمیدم، یعنی برای خرید ویلا رفته بودم و هر ویلایی که میرفتم با توجه به این پس‌زمینه و شنیده‌ای که در ذهن داشتم شروع میکردم شرایط و امکانات ویلا رو به زبان رومانیایی پرسیدن ولی خب چیزی متوجه نمی‌شدن و بیشتر موجب تعجبشان میشد، ویلا هم نخریدم چون هیچگونه امکاناتی نداشت فقط نونوایی و سوپرمارکت اونجا بود ولی خب مردمان خوب و مهربانی بودن.
اینا رومانیایی نیستن. بهشون کولی میگن. زرگری و زرگری-رومانیایی زبان کولیای رومانی هستن.
یه سری ادم کلاش و دروغگو که تو کشورای دنیا پراکنده هستن. اکثرشونم میگن بچه میدزدن و با فرهنگ خودشون بزرگ میکنن.
تو ترکیه اگه رفته باشین خیلی از اینا ریخته مخصوصا تو جاهایی که توریست زیاده و توریستا رو گول میزنن. مثلا یه بار خودم رفته بودم اینطوری بود یه استیکر روی سینه شون سنجاق میکردن یه خودکار و یه دفترچه تو دستشون میگرفتن بعد عکسای یه سری کودکو نشون من و توریستا میدادن و پول میگرفتن. منم یه پولی دادم اما بعدش فهمیدم اینا کولی هستن وحتی ترک نیستن و این کاراشون حقه بازیه.
آقای زمانی سلام،
من اینجا رفتم و اتفاقاً به زبان رومانیایی هم با چند تا ساکنین اونجا صحبت کردم ولی اصلاً زبان همدیگر را نمی‌فهمیدم، یعنی برای خرید ویلا رفته بودم و هر ویلایی که میرفتم با توجه به این پس‌زمینه و شنیده‌ای که در ذهن داشتم شروع میکردم شرایط و امکانات ویلا رو به زبان رومانیایی پرسیدن ولی خب چیزی متوجه نمی‌شدن و بیشتر موجب تعجبشان میشد، ویلا هم نخریدم چون هیچگونه امکاناتی نداشت فقط نونوایی و سوپرمارکت اونجا بود ولی خب مردمان خوب و مهربانی بودن.
ممنونم
اینا رومانیایی نیستن. بهشون کولی میگن. زرگری و زرگری-رومانیایی زبان کولیای رومانی هستن.
یه سری ادم کلاش و دروغگو که تو کشورای دنیا پراکنده هستن. اکثرشونم میگن بچه میدزدن و با فرهنگ خودشون بزرگ میکنن.
تو ترکیه اگه رفته باشین خیلی از اینا ریخته مخصوصا تو جاهایی که توریست زیاده و توریستا رو گول میزنن. مثلا یه بار خودم رفته بودم اینطوری بود یه استیکر روی سینه شون سنجاق میکردن یه خودکار و یه دفترچه تو دستشون میگرفتن بعد عکسای یه سری کودکو نشون من و توریستا میدادن و پول میگرفتن. منم یه پولی دادم اما بعدش فهمیدم اینا کولی هستن وحتی ترک نیستن و این کاراشون حقه بازیه.
حالا مگه منطقه جنگی بوده اونجا