نابغه های هالیوودی؛ سلبریتی هایی که نمی دانستید ضریب هوشی بالایی دارند

شکیرا اولین شعرش را در سن ۴ سالگی سرود اما اینشتین تا ۴ سالگی بلد نبود حرف بزند. درست است که داشتن ضریب هوشی بیشتر از ۱۳۰ معلوم نمی کند که یک شخص در آینده چقدر موفق خواهد بود، اما فقط ۲/۵ درصد از مردم دنیا هستند که چنین ضریب هوشی بالایی دارند. در میان این جمعیت اندک، چهره های مشهوری هم هستند که گرچه موفقیت تحصیلی ندارند اما صحنه ی سینما و موسیقی و دیگر عرصه های هنری را به تسخیر خود درآورده اند. در ادامه با سلبریتی هایی آشنا خواهیم شد که ضریب هوشی بالایی دارند.

شکیرا

شکیرا اولین شعرش را در سن ۴ سالگی سرود و وقتی اولین آلبومش را ضبط کرد فقط ۱۳ سال داشت. شکیرا با ضریب هوشی ۱۴۰، به جای رفتن به دانشگاه، با اجراهای زنده ی متعددش در سرتاسر دنیا از زندگی درس گرفت. و البته این امر بی فایده هم نبود، چرا که او حالا توانایی صحبت به ۵ زبان مختلف را دارد.

سیندی کرافورد

سیندی کرافورد همیشه شاگرد اول بود و حتی با نمره ی عالی از دبیرستان فارغ التحصیل شد. علاقه به علم سبب شد کرافورد برای تحصیل در رشته ی مهندسی شیمی بورس تحصیلی دریافت کند. اما یک روز یک دوربین او را شکار کرد و اینگونه شد که دنیا یک مهندس عالی را از دست داد اما به جایش یک سوپر مدل برجسته پیدا کرد.

مت دیمون

اینطور که گفته می شود ضریب هوشی مت دیمون ۱۶۰ است. او در دانشگاه هاروارد مشغول تحصیل بود که نوشتن فیلمنامه ی «ویل هانتینگ خوب» (Good Will Hunting) را شروع کرد. درست است که او هرگز درسش را تمام نکرد و از دانشگاه فارغ التحصیل نشد، اما مدتی بعد اسکار بهترین فیلمنامه ی غیر اقتباسی را به همراه دوست صمیمی اش، بن افلک، دیگر بازیگر مشهور هالیوودی دریافت کرد.

ناتالی پورتمن

ناتالی پورتمن در دانشگاه هاروارد در رشته ی روانشناسی تحصیل کرد و در آنجا در نوشتن مقاله ای با عنوان «فعال شدن قشر پیشانی مغز در زمان پایداری شئ» همکاری کرد. پورتمن می تواند به ۵ زبان مختلف صحبت کند و ضریب هوشی او ۱۴۰ تخمین زده شده است.

کریس مارتین

کریس مارتین در کالج دانشگاهی لندن در رشته ی مطالعات دنیای باستان تحصیل کرد و با نمرات عالی در دروس یونان و لاتین فارغ التحصیل شد. در زمان تحصیل در دانشگاه بود که مارتین با هم‌گروهی های آینده اش در گروه موسیقی Coldplay آشنا شد.

کوئنتین تارانتینو

کوئنتین یکی از اولین فیلمنامه هایش را در سن ۱۴ سالگی نوشت و همان زمان به فیلمنامه ی بعدی خود هم فکر می کرد. تارانتینو هرگز به دانشگاه نرفت اما احتیاجی هم به آن نداشت. احتمالاً ضریب هوشی ۱۶۰ او به او کمک کرد تا ۲ جایزه اسکار دریافت کند.

جودی فاستر

جودی فاستر بازیگری را در سن ۳ سالگی با حضور در تلویزیون آغاز کرد و وقتی برای بازی در فیلم «راننده تاکسی» (Taxi Driver) انتخاب شد فقط ۱۳ سال داشت. در ۱۸ سالگی تصمیم گرفت مدتی از کار بازیگری فاصله بگیرد و به طور تمام وقت به تحصیل در دانشگاه ییل آمریکا پرداخت و با نمرات عالی از آنجا فارغ التحصیل شد. با این حال، هالیوود بی صبرانه انتظارش را می کشید.

اوا لونگوریا

اوا لونگوریا از سن کم دوست داشت برای خودش درآمدی داشته باشد چون بزرگ ترین آرزویش کمک به خواهرش بود که نیازهای خاصی داشت. لونگوریا در دوران دبیرستان در یک رستوران فست فود کار می کرد و همزمان سخت درس می خواند. بعد از اتمام دوره ی فوق لیسانس در دانشگاه، در یک بنگاه کاریابی سخت مشغول به کار شد تا آنکه بالاخره استعدادش را کشف کردند.

شارون استون

هوش شارون استون از چشم معلمانش پنهان نماند به همین دلیل او در حالی که فقط ۵ سال داشت به دوم دبستان رفت. علاوه بر این، استون ۱۵ ساله بود که بورس تحصیلی دانشگاه را دریافت کرد. او با داشتن ضریب هوشی ۱۵۴، در زمره ی آن ۰/۱ درصد جمعیت دنیا قرار می گیرد که چنین ضریب هوشی بالایی دارند.

استیو مارتین

استیو مارتین از آن مواردی است که نشان می دهد دانشگاه همیشه هم جای خوبی برای نابغه ها نیست. مارتین شروع به تحصیل در رشته ی فلسفه کرد، اما متوجه شد شغل معلمی به درد او نمی خورد. او گرچه دانشگاه را رها کرد اما این مسأله مانع از آن نشد که او بتواند به عضویت انجمن بین المللی تیزهوشان منسا درآید، انجمنی مخصوص به افراد باهوشی که ضریب هوشی ای بالاتر از حد متوسط دارند.

روآن اتکینسون

اینطور که گفته می شود ضریب هوشی روآن اتکینسون ۱۷۸ است. اتکینسون برعکس «آقای بین» یعنی همان شخصیتی که با آن مشهور شد، خود یک دانش آموز برجسته بود که در دوران مدرسه نمرات عالی ای می گرفت. پیش از روی آوردن به کار بازیگری، اتکینسون در دانشگاه نیوکاسل درس مهندسی خواند، مدرک فوق لیسانس علوم خود را از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد و حتی مدرک دکترا هم دارد.