رابطه جنسی و بیماری به راحتی قابل تشخیص است و پیدا کردنش توسط پزشک حتی خود شما احتمالا خیلی سخت نخواهد بود! وقتی بیماری به سراغتان می‌آید ممکن است به هر چیزی فک کنید به جز رابطه جنسی. اما اگر در رابطه جنسی خود مشکلی دیدید، شاید این مشکلات و عوارض جسمی که در ادامه خواهیم گفت دلیل آن باشد.
در ارتباط باش
صمیمی بودن و داشتن رابطه جنسی با همسر و شریک زندگی خود یکی از بزرگترین لذتهای زندگی است. اما یک بیماری یا عارضه جسمی و سلامتی در طولانی مدت می تواند لذت را از رابطه جنسی دور کند. ممکن است تمایل به نزدیکی نداشته باشید ، به اندازه کافی تحریک نشوید یا در رسیدن به ارگاسم مشکل داشته باشید. دانستن اینکه مشکل از کجاست می تواند اولین قدم برای یافتن راه حل باشد.
دیابت
قند خون بالا با گذشت زمان به رگ ها و اعصاب آسیب می رساند. این بیماری می تواند مانع جریان خون در اندام های جنسی شما شود. آقایان ممکن است نعوظ و انزال داشته باشند اما احتمال دارد زنان دچار کاهش میل جنسی ، خشکی واژن ، مقاربت دردناک و مشکلات ارگاسم شوند. اگر دیابت خود را کنترل کنید ، فعال بمانید و درست غذا بخورید ، می تواند از بروز مشکلات جنسی و سایر مشکلات جلوگیری کند. در صورت ادامه یافتن ، این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
بیماری قلبی
مشکل آسیب رگ‌ها یا عروق خونی همانند دیابت است و می تواند منجر به مشکلات جنسی شود. برخی از داروها مانند فشار خون بالا نیز می توانند باعث ایجاد مشکل شوند. تغییر در سبک زندگی – به ویژه رژیم غذایی و تناسب اندام شما – می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند. اگر دچار حمله قلبی شده اید و نگران هستید که رابطه جنسی باعث بروز حمله دیگری شود ، از پزشک خود در مورد زمان فعالیت جنسی مجدد سوال کنید.
افسردگی
ذهن و بدن شما دست به دست هم می دهند. یکی از علائم افسردگی می تواند کاهش میل جنسی شما باشد. اگر مدتی است احساس ناراحتی می کنید به پزشک یا یک درمانگر بگویید. درمان ممکن است شامل گفتگو با یک مشاور ، ایجاد تغییر در سبک زندگی و دارو باشد و می تواند مفید واقع شود. برخی از داروهای ضد افسردگی می توانند میل جنسی را کم رنگ کرده و منجر به مشکلات نعوظ در مردان شوند. کاهش دوز یا تغییر دارو ممکن است کمک کند.
سرطان
ارتباط رابطه جنسی و بیماری به همین جا ختم نمی شود. رابطه جنسی ممکن است آخرین مورد در ذهن شما هنگام ابتلا به سرطان باشد. اما هنگامی که آماده رابطه جنسی هستید ، بیماری و برخی از روش های درمانی انجام آن را دشوارتر می کند. شیمی درمانی ممکن است شما را برای رابطه جنسی بیش از حد خسته یا بیمار کند. ممکن است درد ناشی از عوارض سرطان را داشته باشید. درمان های هورمونی ممکن است بر میل جنسی شما تأثیر بگذارد. و برخی از جراحی ها ممکن است بر تصویر بدن شما تأثیر بگذارد. تا وقتی که برای رابطه جنسی آماده نشوید ، به روش های دیگر ارتباط برقرار کنید.
درد مزمن
اگر دردی دارید که تسکین نمی‌یابد ، فکر کردن در مورد رابطه جنسی سخت است ، چه رسد به انجام آن. اگر داروهای شما دردتان را به خوبی کنترل نمی کنند ، ممکن است لازم باشد که پزشک دوز دارو یا خود دارو را تغییر دهد. حتی ممکن است مشکل از دارو باشد. برخی از داروهای ضد درد عوارض جنسی دارند زیرا بر سیستم عصبی شما تأثیر می گذارد. در هر صورت، با پزشک خود صحبت کنید.
آرتروز
درد مفاصل و سایر علائم آرتروز می تواند زندگی جنسی شما را با سختی مواجه کند. اما اگر از قبل به آن فکر کنید، شاید بتوانید رابطه جنسی داشته باشید:
رابطه جنسی را برای زمانی از روز که به طور معمول بهترین حالت را دارید برنامه ریزی کنید.
حداقل ۳۰ دقیقه قبل از رابطه جنسی، داروی ضد درد خود را مصرف کنید.
با بالش یا ملافه از مفاصل خود حمایت کنید.
از ماساژ، برای تسکین درد عضلات و مفاصل و به عنوان معاشقه استفاده کنید.
اگر خستگی مشکلی ایجاد می کند، قبل از رابطه جنسی چرت بزنید.
تستوسترون کم (T پایین)
مردانی که به اندازه کافی هورمون مردانه تستوسترون تولید نمی کنند ممکن است متوجه شوند که میل جنسی آنها در حالت خنثی گیر کرده است. گاهی اوقات ، این مشکل به دلیل بروز عارضه ای در مناطقی از مغز است که به بیضه ها می گوید تستوسترون درست کنند. دیابت نوع ۲ و بیماری های کبدی یا کلیوی نیز احتمال آن را بیشتر می کنند. پزشک شما ممکن است آزمایش خون برای بررسی این موارد به شما بدهد. تغییر سبک زندگی و مراقبت از هر شرایط دیگری که دارید می تواند به شما کمک کند. برخی از مردان ممکن است نیاز به جایگزینی تستوسترون داشته باشند.
یائسگی
یائسگی طبیعی ، زمانی در زندگی یک زن است که سطح استروژن کاهش می یابد و پریود متوقف می شود. این یک بیماری پزشکی نیست. اما کاهش استروژن می تواند باعث خشک شدن و نازک شدن واژن شود. در نتیجه، ممکن است به روابط جنسی شما آسیب برساند. مرطوب کننده ها و روان کننده های واژن می توانند به شما کمک کنند. استروژن با دوز کم که در واژن قرار می دهید ، خشکی و نازک شدن را برطرف می کند. اگر گُرگرفتگی بدی دارید، درمان جایگزینی هورمون ممکن است یک گزینه باشد. با پزشک خود در مورد جوانب مثبت و منفی صحبت کنید.
اچ آی وی و ایدز
اچ آی وی (HIV) بر توانایی بدن شما در ایجاد هورمون تأثیر می گذارد. این هورمون‌ها شامل تستوسترون و استروژن است که می تواند منجر به مشکلات جنسی و میل جنسی شود. داروهایی که ویروس را کنترل می کنند ، می توانند زندگی جنسی شما را نیز مختل کنند. مهارکننده های پروتئاز با اختلال نعوظ در مردان ارتباط دارند. پزشک شما ممکن است مشاوره یا سایر روش های درمانی را به شما پیشنهاد دهد.
مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
بیماری MS بر سیستم عصبی شما تأثیر می گذارد. میل جنسی از مغز شروع می شود. این پیام از طریق اعصابی که به پایین نخاع می روند به بقیه بدن شما ارسال می شود. اگر ام اس به این مسیرها آسیب برساند ، می تواند بر روی حرکت ، تحریک و ارگاسم تأثیر بگذارد. همچنین باعث خستگی و اسپاسم عضلانی شود. اما ممکن است درمان هایی وجود داشته باشد که می تواند به شما کمک کند. بنابراین ، به پزشک خود بگویید چه خبر است.
بیماری پارکینسون
پارکینسون، از آنجایی که بر حرکت تأثیر می گذارد ، می تواند رابطه جنسی را سخت کند. علاوه بر این، می تواند باعث بی میلی جنسی ، درد و مشکلات ارگاسم شود. برخی از روش های درمانی می توانند مشکل معکوس ایجاد کنند. داروهایی که سطح یک ماده شیمیایی مغزی به نام دوپامین را افزایش می دهند ، کنترل تحریک های شما را دشوار می کنند و برای برخی از افراد می تواند مشکلاتی از جمله اعتیاد به رابطه جنسی ایجاد کند. ممکن است پزشک نیاز به تنظیم دوز را برای شما تجویز کند.
از دست دادن کنترل مثانه
این مورد بیشتر در سالمندان خصوصاً خانمها دیده می شود. فشار شدید بر روی شکم در حین رابطه جنسی ممکن است باعث نشت ادرار شود و احتمال دارد همین مشکل، از رابطه جنسی جلوگیری کند. قبل از رابطه جنسی موقعیت خود را تغییر دهید و به دستشویی بروید. با پزشک خود صحبت کنید ، زیرا درمان معمولاً می تواند کمک کند.
بیماری التهابی روده (IBD)
اگر به بیماری کرون یا کولیت مبتلا هستید ، علائم گوارشی (مانند نیاز به دستشویی زیاد) ، درد و خستگی می تواند مانع از رابطه جنسی شود. مهم است که داروها را طبق تجویز پزشک مصرف کنید؛ حتی اگر علائم شما بد نباشد تا بتوانید احساس بهترین حالت را داشته باشید. برخی از افراد برای ایجاد راهی برای جمع شدن مدفوع خود در کیسه ای که در خارج از بدن قرار دارد ، نیاز به جراحی روده دارند. گروه های پشتیبانی یا درمان می تواند به شما کمک کند با این تغییرات سازگار شوید.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
اگر شما یک رویداد ترسناک مانند حمله ، تصادف ماشین بد یا جنگ داشته باشید یا آن را دیده باشید ممکن است دچار اختلال استرس پس از سانحه شوید. علائم این عارضه شامل بازگشت به گذشته است و شما احساس می کنید دوباره رخداد ترسناک در حال زنده شدن و رخ دادن است. اگر اختلال استرس پس از سانحه دارید ممکن است به جای لذت احساس ترس کنید. یک متخصص بهداشت روان با تجربه در اختلال استرس پس از سانحه می تواند به شما کمک کند و به ارتباط رابطه جنسی و بیماری شما پی ببرد. گفت‌وگو درمانی و داروها ممکن است این مشکل را با موفقیت درمان کنند.
شخصادرگیربیماری افسردگی هستم ومطلبی که نوشتیدراتجربه دارم.داروهای ضدافسردگی مثل سیتالوپرام.بوپروپیون.والپرات سدیم و….دشمن رابطه زناشویی هستندومعمولا داروهای خنثی کننده عوارض این قرصها مثل سیلدنافیل.تادلاگراو داروهای مشابه ویاگرای اصل کمکی رفع مشکل نمی کنند.
شخصادرگیربیماری افسردگی هستم ومطلبی که نوشتیدراتجربه دارم.داروهای ضدافسردگی مثل سیتالوپرام.بوپروپیون.والپرات سدیم و….دشمن رابطه زناشویی هستندومعمولا داروهای خنثی کننده عوارض این قرصها مثل سیلدنافیل.تادلاگراو داروهای مشابه ویاگرای اصل کمکی رفع مشکل نمی کنند.