وارثین رئیس سابق خانه مد گوچی، آلدو گوچی، از فیلم «خاندان گوچی» (House of Gucci)، تازه ترین ساخته ی ریدلی اسکات، انتقاد کرده اند.
این فیلم زندگینامه ای، ماجرای پاتریزیا رجیانی، یک زن سرشناس ایتالیایی با بازی لیدی گاگا، را روایت می کند که پس از وصلت با این خاندان قدرتمند دنیای مد، به خاطر طراحی نقشه ی قتل همسرش و وارث امپراتوری گوچی یعنی مائوریزو گوچی با بازی آدام درایور، به ۲۹ سال زندان محکوم شد.
خانواده ی گوچی اما به تصویر ارائه شده از رجیانی معترض اند و در بیانیه ای انتقاد خود را ابراز کردند.
آن ها می گویند جرم رجیانی در صادر کردن دستور قتل همسرش محرز شده بود اما هم در فیلم و هم در صحبت های بازیگران آن، رجیانی یک قربانی به تصویر کشیده شده است.
به گفته ی آن ها، رجیانی یک زن قربانی نمایش داده شده که سعی داشته در فرهنگ مردسالانه و متعصبانه ی شرکت گوچی دوام آورد.
در ادامه ی این بیانیه آمده که گوچی یک شرکت همه شمول بود و در دهه ی ۱۹۸۰، زمانی که داستان فیلم در آن روایت می شود، چندین زن در پست های بالای شرکت فعالیت داشتند.
وارثین آلدو گوچی در این بیانیه گفته اند خانواده ی گوچی حق خود برای انجام هر اقدام ضروری در جهت حفظ نام و وجهه ی خود و عزیزان شان را محفوظ می دانند.
آن ها همچنین مدعی هستند در این فیلم اعضای خانواده ی گوچی اراذلی ناآگاه و بی اعتنا به دنیای پیرامون خود به تصویر کشیده شده اند.
گاگا پیش تر در مصاحبه ای با نشریه ی بریتیش ووگ از نحوه ی آماده کردن خود برای بازی در نقش رجیانی گفته بود.
او در اینباره گفته بود: «یک سال و نیم رجیانی را زندگی کردم. از این مدت نُه ماهش را با لهجه ی ایتالیایی صحبت کردم. پشت دوربین هم کنارش نمی گذاشتم. اصلاً از نقش بیرون نمی آمدم. برایم تقریباً غیر ممکن بود که با موهای بلوند با لهجه صحبت کنم. به خاطر همین فوراً موهایم را رنگ کردم. طوری هم زندگی می کردم که به هر چه نگاه می کردم و دست می زدم پول می دیدم.»
از هالیوود انتظار دیگه ای هم نمی رفت. سیاستهای کثیف فمینیستی شون اجازه نمیده که واقعیت رو نشون بدن. این اولین بارشون نیست توی فیلمهاشون تاریخ رو براساس تعبیر فمینیستی شون تحریف می کنند آخرین بارشون هم نخواهد بود. حالا اینکه از ماجراش زمان طولانی ای هم نگذشته و طرف تازه عفو مشروط خورده و از زندان در اومده و اکثر شاهدها هم زنده هستند. توی ۲۰ سال گذشته حتی یک فیلم هالیوودی مبتنی بر داستان واقعی در مورد جنایتکاران و خلافکاران زن پیدا نمی کنید که اون رو قربانی نشون نداده باشند (حتی پست ترینهاشون مثل قاتل سریالی فیلم مانستر)
از هالیوود انتظار دیگه ای هم نمی رفت. سیاستهای کثیف فمینیستی شون اجازه نمیده که واقعیت رو نشون بدن. این اولین بارشون نیست توی فیلمهاشون تاریخ رو براساس تعبیر فمینیستی شون تحریف می کنند آخرین بارشون هم نخواهد بود. حالا اینکه از ماجراش زمان طولانی ای هم نگذشته و طرف تازه عفو مشروط خورده و از زندان در اومده و اکثر شاهدها هم زنده هستند. توی ۲۰ سال گذشته حتی یک فیلم هالیوودی مبتنی بر داستان واقعی در مورد جنایتکاران و خلافکاران زن پیدا نمی کنید که اون رو قربانی نشون نداده باشند (حتی پست ترینهاشون مثل قاتل سریالی فیلم مانستر)
ینی به نظر شما ایلین تو مانستر یه قربانی نبود؟
من فمنیست تعصبی نیستم ولی شما نسبت با زنا گارد گرفتید اون کار اشتباهی کرد ولی خوده مردم اونو هیولا کردن