دانشمندان معتقدند هنگامی که به تصاویری نظیر این نگاه می‌کنید، ممکن است مردمک چشمتان گشاد شود، زیرا مغزتان سعی می‌کند آینده نزدیک را پیش بینی کند.
نگران نباشید! حفره‌ای که می‌بینید واقعا در حال حرکت، بزرگ یا گسترده شدن نیست. تاریکی شما را نمی‌بلعد!
این تصویر در واقع ثابت است و چیزهای زیادی درمورد اینکه مغز و چشمان ما جهان را چگونه می‌بینند به ما می‌آموزد. در مطالعه‌ای که هفته گذشته بر روی ۵۰ مرد و زن با دید طبیعی انجام شد، روان شناسان با استفاده از یک ردیاب چشم مادون قرمز دریافتند هرچه پاسخ شرکت کنندگان به توهم بیشتر باشد، مردمک گشادتر می‌شود.
آنها همچنین کشف کردند که برخی افراد نمی‌توانند آن را ببینند. اگر شما هم نتوانستید نگران نباشید، زیرا ۱۴ درصد از شرکت کنندگان در این مطالعه، شاید بر اساس تجربه‌ای در گذشته، قادر به دیدن تصویر تنها در دو بعد بودند.
مردمک چشم ها به‌طور ناخودآگاه خود را با نور محیط تنظیم می‌کنند؛ زمانی که هوا تاریک است، مردمک ها برای گرفتن نور بیشتر گشاد و وقتی روشن است برای جلوگیری از مواجهه بیش از حد منقبض می‌شوند. وقتی به این توهم بینایی نگاه می‌کنید، سوراخ درون تصویر تاریک تر نمی‌شود. اما این فرض که تاریک شده، برای وادار کردن مردمک های شما به واکنش کافی است.
برونو لائنگ، استاد روانشناسی و نویسنده این مطالعه می‌گوید: «هیچ دلیلی وجود ندارد که مردمک چشمان در این وضعیت تغییر کند، زیرا هیچ چیز دیگری در حال تغییر نیست. اما به وضوح مشخص است که چیزی در ذهن تغییر کرده است.»
محققان معتقدند این توهم بینایی به این دلیل اتفاق می‌افتد که گرادیان روی سوراخ مرکزی باعث می‌شود بیننده احساس کند در حال وارد شدن به یک سوراخ یا تونل تاریک است و مردمک ها وادار به گشاد شدن می‌شوند.
محققان همچنین دریافتند که اثر این توهم در برابر رنگ های مختلف متفاوت است و زمانی که حفره سیاه روی پس زمینه سرخابی قرار دارد، اثر قوی تری دارد.
دکتر دیل پوروز، نوروبیولوژیست و استاد بازنشسته دانشگاه می‌گوید: «هر چیزی که ما مشاهده می‌کنیم، با واقعیت فیزیکی جهان دارای تناقض است. بنابراین شما واقعا فریب نمی‌خورید، در عوض، توهمات دیداری با نشان دادن عدم تطابق بین آنچه می‌بینیم و آنچه واقعا وجود دارد، به آشکار کردن آنچه چشمِ ذهنمان انجام می‌دهد کمک می‌کند.»
دکتر لائنگ می‌گوید یک فرضیه وجود دارد که می‌گوید مغز در تلاش است تا آینده را پیش بینی کرده و به ما نشان دهد.
او این‌طور توضیح می‌دهد: «مدت زمانی طول می‌کشد تا یک محرک مثل نور به اندام های حسی ما برسد و آن را به مغز ارسال کند. مغز نیز به نوبه خود نیاز به پردازش، درک و انجام دادن کاری با آن اطلاعات دارد. و تا زمانی که مغز ما به زمان حال برسد، زمان به جلو حرکت کرده و جهان دستخوش تغییر شده است. برای دور زدن این موضوع، مغز ممکن است دائما در تلاش باشد تا کمی آینده پیش رو را پیش بینی کند تا زمان حال را درک کند.»
خطای دیدی که این تصویر ایجاد می‌کند در واقع نتیجه استراتژی مغز شما برای حرکت در دنیای نامشخص و همواره در حال تغییر پیرامون است.
بدون نظر