بازیگرها معمولاً نقشی را بر اساس ویژگی های آن یا داستان فیلم انتخاب می کنند. با این حال، مواردی هم بوده که آن ها نقش بخصوصی را برای خوشحال کردن فرزندان خود پذیرفتند. پدر و مادرها حاضرند برای آوردن یک لبخند به روی لبان فرزندان خود و تحت تأثیر قرار دادن آن ها هر کاری انجام دهند، حتی اگر به قیمت شادی خودشان باشد. پدر و مادرهای بازیگر هم از این قاعده مستثنی نیستند.
در ادامه از بازیگرانی خواهیم گفت که برای خوشحال کردن فرزند خود نقشی را پذیرفتند.
رایان رینولدز در فیلم های زیادی بازی کرده اما فقط چند تایی از آن ها برای کودکان مناسب اند. به همین دلیل رینولدز با هیجان زیادی تصمیم به حضور در فیلم «کاراگاه پیکاچو» گرفت تا بتواند آن را با خانواده ی خود تماشا کند. او در این فیلم که از آثار پرفروش سال ۲۰۱۹ بود هم صداپیشگی کرد و هم در ضبط حالات چهره همکاری داشت.
بن افلک: لیگ عدالت (Justice League)
بن افلک یکی از نقش هایش را برای تحت تأثیر قرار دادن پسر خود پذیرفته تا به او به عنوان پدرش افتخار کند.
افلک در مصاحبه ای در اینباره گفته: «من نقش “بتمن” را به خاطر بچه هایم بازی کردم. می خواستم کاری انجام دهم که پسرم خوشش بیاید. من لباس بتمن را در جشن تولد پسرم پوشیدم که ارزش تک تک سختی های فیلم “لیگ عدالت” را داشت.»
ویل اسمیت: «داستان کوسه» (Shark Tale)
حضور ویل اسمیت در فیلم «داستان کوسه» به خاطر دخترش بود. اسمیت در مصاحبه ای در اینباره گفته: «وقتی بازیگرهای این فیلم ها را می بینید با خودتان می گویید حتماً بچه ی یک نفرشان ۷ سالش شده. دلیل بازی کردن شان همین است.»
وقتی این فیلم اکران شد، دختر اسمیت ۳ ساله بود.
جولیان مور: بازی های مرگبار (The Hunger Games)
جولیان مور ثابت می کند که همه ی بازیگرها خودشان فیلم هایی که بازی می کنند را انتخاب نمی کنند. این همان اتفاقی است که برای مور رخ داده. این فرزندان مور بودند که او را تشویق به حضور در فرانشایز «بازی های مرگبار» کردند.
پسر مور از شیفتگان کتاب «بازی های مرگبار» بود اما این دختر مور بود که مادرشان را متقاعد به خواندن این مجموعه کتاب کرد. مور شیفته ی این کتاب شد و در فیلم دوم «بازی های مرگبار» بازی کرد و شهرت و محبوبیت او به لطف فرزندانش افزایش یافت.
آزی آزبورن: ماهی های بادکنکی (Bubble Guppies)
آزی آزبورن را به عنوان یک موزیسین یاغی می شناسند، به همین خاطر تصمیمش برای حضور در یک سریال کارتونی به خاطر نوه اش، ریسک بزرگی بود.
آزبورن در سریال «ماهی های بادکنکی» به عنوان صداپیشه حضور یافت. او دوست داشت ببیند واکنش نوه ی ۲ ساله اش هنگام شنیدن صدای او از دهان یک ماهی چه خواهد بود.
کیت وینسلت: سنت شکن (Divergent)
بازیگرها به دلایل مختلفی در فیلم ها بازی می کنند، مثلاً اینکه به فرزند خود نشان دهند چطور پول درمی آورند و کاری کنند که به چشم بچه هایشان جالب به نظر برسند. کیت وینسلت هم به همین دلیل بازی در فرانشایز «سنت شکن» را پذیرفت، با اینکه با نقش های رمانتیک و جدی اش شناخته می شود.
او فکر می کرد با بازی در این فیلم به چشم فرزندانش جالب و شگفت انگیز به نظر خواهد آمد. دختر او که آن زمان ۱۲ ساله بود، از اینکه بچه های دیگر در مدرسه نقش جدید مادرش را دوست داشتند، خوشحال بود.
متیو مک کانهی: آواز (Sing)
متیو مک کانهی از دست کسانی که از او می پرسیدندد بچه هایش کدام فیلمش را بیشتر از همه دوست دارند، خسته شده بود. هر چه نباشد، فیلم های او مملوء از صحنه هایی هستند که برای بچه های کوچک مناسب نیستند.
او در اینباره گفته: «وقتی با آن ها انیمیشن نگاه می کردم با خودم می گفتم: “دلم می خواهد یک انیمیشن کار کنم و صداپیشگی کنم.”» همه چیز در سال ۲۰۱۶ تغییر کرد، زمانی که مک کانهی صداپیشگی شخصیت کوالا در انیمیشن موزیکال «آواز» را پذیرفت. بچه هایش معتقدند او اجرای قابل قبولی در این فیلم داشته.
گری اولدمن: «هری پاتر و محفل ققنوس» (Harry Potter and the Order of the Phoenix)
گری اولدمن دوست داشت به چشم پسرهایش آدم جالبی به نظر برسد. وقتی بازی در فرانشایز «هری پاتر» به این بازیگر برنده ی اسکار پیشنهاد شد، او فرصت را غنیمت شمرد.
اولدمن پیش از بازی در نقش سیریوس بلک در فیلم های تحسین شده ی زیادی نقش آفرینی کرده بود اما هیچ کدام آن ها برای بچه هایش، گالیور و چارلی جالب نبود. علاوه بر این، اولدمن آن زمان یک پدر مجرد بود و حضور در فیلم «هری پاتر» به او این امکان را داد که نزدیکی اش را با فرزندان خود حفظ کند.
بدون نظر