هفته گذشته مسیحیان سراسر دنیا کریسمس را جشن گرفتند. اگر با شنیدن نام کریسمس منتظر شروع سال نوی میلادی بودید احتمالاً متوجه شده اید که این دو با هم تفاوت دارند و این سؤال برایتان پیش آمده که فرق کریسمس با سال نو چیست. این سؤالی است که در ادامه به آن پاسخ خواهیم داد.
کریسمس همان سال نوی میلادی نیست. جشن کریسمس که در روز ۲۵ دسامبر برگزار می شود، یکی از اعیاد مذهبی پیروان دین مسیحیت است که آن را روز تولد حضرت مسیح می دانند. اما جشن سال نوی میلادی با به پایان رسیدن یک سال تقویمی و آغاز سال میلادی جدید در اول ماه ژانویه برگزار می شود.
اما چرا کریسمس را روز ۲۵ دسامبر جشن می گیرند؟
اینکه چرا این تاریخ برای برگزاری جشن کریسمس انتخاب شده کاملاً مشخص نیست. چون تاریخ تولد حضرت مسیح در کتاب مقدس به طور دقیق ذکر نشده و این مسأله سال ها در میان پیروان اولیه ی دین مسیحیت مورد بحث بود. آن ها ابتدا تصور می کردند تاریخ تولد حضرت مسیح ۶ ژانویه بود چون این تاریخ را روز مرگ او می دانستند و از طرفی اعتقاد داشتند پیامبران در همان روزی از دنیا می روند که نطفه ی آن ها بسته شده بود. اما تا پیش از قرن چهارم تاریخ این مناسبت به روز ۲۵ دسامبر تغییر یافت. برخی منابع علت انتخاب این تاریخ جدید را دور کردن توجه ها از مراسمی بیان کرده اند که کافران (پیروان ادیانی که در آن ها به پرستش خدایی غیر از خدای واحد ادیان ابراهیمی پرداخته می شد) به مناسبت انقلاب زمستانی در همان روز ۲۵ دسامبر برگزار می کردند. اما برخی منابع هم این را درست نمی دانند. تنها چیزی که از بابت آن مطمئن هستیم این است که این تاریخ فارغ از چرایی اش پابرجا ماند.
یکی از سنت های کریسمس هم که به نوعی با حضرت مسیح مرتبط است آویزان کردن حلقه گل است که پای ثابت تزئینات ایام کریسمس محسوب می شود.
نظریات زیادی درباره ی آویزان کردن حلقه های گل در ایام کریسمس مطرح شده. در یونان و روم باستان، به برندگان مسابقات ورزشی حلقه ای از برگ بو اعطا می شد و این حلقه ها نشان افتخار هم بودند. در جشن هایی که کافران به مناسبت انقلاب زمستانی داشتند، دایره احتمالاً نماد چرخه ی زندگی و امید به آغاز دوباره ی بهار بوده. حلقه ی گل برای مسیحیان تداعی کننده ی تاج خار حضرت مسیح هم هست و آن ها بعدها آن را به یکی از نمادهای اَدوِنت یا همان جشن ظهور هم تبدیل کردند. حلقه ی گل از گیاهان همیشه سبز مختلفی ساخته می شود که نماد زندگی پیوسته هستند و فرم دایره شکل آن هم که هیچ ابتدا و انتهایی ندارد سمبل جاودانگی خداوند است.
کتاب “ انسان و اسطوره هایش” و “ تاریخ طبیعی دین” رو مطالعه بفرمایید ، متوجه میشید که دین از دل بی دینی زاییده شده
در واقع بسیاری از مناسک دینی ریشه در مراسم و آیین های انسان بدوی و پاگان ها دارند
یه فرق دیگه هم هست که معمولا کشور های که کریسمس رو جشن میگرن اجناس و غیره تخفیف میخورن ولی بر عکس تو ایران دم عید بعضی جنس ها گرون هم میشن.
کتاب “ انسان و اسطوره هایش” و “ تاریخ طبیعی دین” رو مطالعه بفرمایید ، متوجه میشید که دین از دل بی دینی زاییده شده
در واقع بسیاری از مناسک دینی ریشه در مراسم و آیین های انسان بدوی و پاگان ها دارند